- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
(روزنامه آفتاب يزد ـ 1395/10/16 ـ شماره 4798 ـ صفحه 3)
منازعه بر سر تصرف قدرت سیاسی شیرازه اساسی گفتمان سیاسی به شمار می‌رود. پیش از ظهور گفتمان دیپلماسی ،منازعه سیاسی اساسا خشونت آمیز و پیش بینی ناپذیر بود، اما با وقوع دیپلماسی، منازعه خصلتی مسالمت آمیز پیدا کرده است و عمدتا از طریق انتخابات صورت می‌گیرد. برخی نظریه پردازان علم سیاست، سیاست را اساسا به معنی تبدیل منازعه به توافق و اجماع تعریف کرده اند.روانشناسی «فرویدی» توضیحات پیچیده ای درباره علل منازعه دربردارد.فروید سرچشمه رفتارهای آدمی را ناخودآگاه می‌دانست و دو غریزه اصلی عشق و مرگ را انگیزه اصلی رفتار انسان می‌شمرد. غریزه عشق اساس زندگی، سازندگی، همکاری، تمدن و دلبستگی به خانواده و بشریت است. غریزه مرگ اساس گرایش به تخریب، جنگ، منازعه، رقابت و پرخاشگری است. نظریه دوم فروید در 24 خرداد92 به صورت کاملا خودآگاه به تخریب دولت، رقابت نابرابر و پرخاشگری‌های مداوم وارد فاز جدیدی از منازعات سیاسی در دو جبهه سیاسی در ایران شد.
جنگ لفظی که اکنون بین دولت و مخالفان در جریان است نه تنها فروکش نمی‌کند بلکه در ماه‌های نزدیک به انتخابات به دو دلیل عمده اوج خواهد گرفت : دلیل نخست اینکه توافق اتمی مهم‌ترین محور انتخابات پیش روی ریاست جمهوری خواهد بود و صحنه منازعه بر کانون این توافق و اثراتش شکل می‌گیرد. دلیل دوم هم تغییر دولت در ایالات متحده است که به طور کلی می‌تواند نه فقط توافق اتمی بلکه افق استراتژی سیاست خارجی ایران را دستخوش تغییر و تحول کند. در این شرایط فرصت بسیار کوتاهی برای دولت و رقبایش وجود دارد تا پیش از برگزاری انتخابات بتوانند روایت خود را از توافق اتمی غالب کنند و افکار عمومی را با خود همراه سازند. دولت در زمستان گذشته بعد از اجرایی شدن توافق هسته ای یک ماه عسل کوتاه داشت و محمدجواد ظریف به عنوان چهره اصلی تیم دیپلماسی ایران در نقش یک قهرمان ملی معرفی می‌شد، اما حالا بعد از یک سال دیگر ظریف ستاره هر روزه رسانه‌ها نیست و کار به آنجا کشیده است که نمی‌توان به جلسات خصوصی هم اعتماد کرد، زیرا ممکن اطلاعات آن به بیرون درج کند.
اصولگراها رسانه‌های پرشمار‌تری را در اختیار دارند و علاوه بر صدا و سیما که عمدتا خط مشی آنها را دنبال می‌کند در رسانه‌های مکتوب و آنلاین هم دست بالا را دارند. تیترهای کیهانی، تخریب، دروغ پردازی و دامن زدن به شایعات چارچوب غالب این رسانه‌هاست. اطلاع رسانی این عناصر در روایت از توافق هسته ای به شکلی کاملا وارونه تعریف می‌شوند. از نظر آنها این توافق یک ننگ و سرشکستگی ملی زانو زدن در مقابل ابرقدرت‌ها ماندن در انزوا علی‌رغم باج دادن به غرب دروغین بودن وعده رفع تحریم‌هاو سراب شکوفایی اقتصادی است. آنها حداکثر تلاش خود را به کار بسته‌اند تا عناصر روایت خود را در میان افکار عمومی جا بیندازند حتی برخی از نزدیک‌ترین حامیان دولت هم اعتقاد دارند که تیم روابط عمومی دولت در بیان دستاوردها و عملکردها و مقابله با ترفندهای اصولگرایان در این زمینه ضعیف عمل کرده است. روحانی به خوبی می‌داند که انتقال درست پیام و دست بالا داشتن در بیان روایت تا چه اندازه اهمیت دارد. او خود به لطف پیام واضح و صریحش در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ مبنی بر مشروط کردن حرکت چرخ هسته‌ای به چرخ اقتصاد توانست اقبال طیف وسیعی از ناراضیان و مرددها را به خود جلب کند.
دولت تدبیر و امید به دلیل تفکرات ایدئولوژیک خود اغلب درصدد ارائه روایتی واقعی و یکدست پیرامون موضوع‌های استراتژیک داخلی و خارجی و مناقشه‌برانگیز بوده است. از همین جهت وجود روایتهای متضاد طیف مقابل درباره هر موضوعی را می‌توان مناقشه و نزاع انگیز دانست. معمولا به واسطه وجه کاریزماتیک دکتر روحانی موضوعات مناقشه‌انگیز به صحنه عمومی راه پیدا نمی‌کند و با آرامش و اعتدال حل می‌شود، اما به دلیل نداشتن قدرت رسانه ای این موضوعات به سادگی به افکار عمومی جامعه راه پیدا می‌کند که این روایتهای متفاوت جناح مقابل بر سر موضوع‌های استراتژیک زمینه‌ساز شکاف‌های جدی بوده است و آرایش نیروهای سیاسی را بارها به هم ریخته است.
با برشمردن این گزینه ها انتخابات پیش رو را نمی‌توان در اغلب نظرسنجی‌ها پیش بینی کرد که روحانی همچنان اصلی‌ترین شانس برای پیروزی در این انتخابات است، ولی صحنه انتخابات معمولا پر از اتفاق‌های غیرمنتظره است و نمی‌توان شانس اصولگراها را نادیده گرفت یا حتی دست‌کم تلقی کرد. هرچند به نظر می‌رسد با رفتن احمدی نژاد اردوگاه آنها خالی تر شده است اما در ماه های گذشته گزینه‌های روی میز آنها به دو چهره خاص معطوف شده است یکی محمدباقر قالیباف پای ثابت انتخابات و دیگری پرویز فتاح گزینه مخفی اصولگراها برای رقابت در انتخابات 96 با روحانی است.از زمامداری فتاح بر کمیته امداد (فروردین ۱۳۹۴)، وی به‌گونه‌ای روزافزون در رسانه‌های اصولگرایان مورد حمایت و تبلیغ قرار گرفت. دیدگاه‌ها و اقدامات وی (از جمله فروش ساختمان کمیته امداد در «شمال» شهر تهران و انتقال دفتر رئیس به جنوب پایتخت، پرداخت مستمری مددجویان قبل از پرداخت حقوق پرسنل و مدیران، کاهش همایش‌های کمیته امداد و حتی سفرهای وی به شعبه‌های کمیته امداد در استان‌ها) در رسانه‌های اصولگرایان و حتی صدا و سیما، مستقیم و غیرمستقیم، برجسته شد.فتاح از زاویه نحوه مواجهه با انتخابات، به‌شکلی محسوس بر سیاقی می‌رود که احمدی‌نژاد پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴پی گرفته بود. گفتمان مبارزه با اشرافی‌گری در انتخابات 84 و فرای آن وعده پرداخت یارانه و سهام عدالت و آوردن نفت سر سفره مردم از جمله برش هایی از همفکر بودن این دو شخصیت هست. شانس قالیباف برای ایجاد اجماع میان لایه‌های مختلف اصولگرایان و برکشیدن خود به مثابه نامزد مطلوب، کافی نیست و گزینه برجسته و شناخته‌شده و پر‌سابقه‌ای در طیف اصولگرایان وجود ندارد.
مسلم است که در انتخابات آینده موضوع توافق اتمی و تاثیرات آن در مرکز بحث‌های انتخاباتی خواهد بود و در چندماه پیش رو هر دو طرف از همه توانشان برای غالب کردن روایت خود استفاده می‌کنند.
جان کلام اینکه معرفی هر نامزد از طیف مقابل تنها با رویکرد تخریب برجام و توافق هسته ای خواهد بود و روشن است که تمرکز اصلی اصولگرایان در انتخابات پیش رو برای بالا بردن تنش و درگیری خواهد بود، تمرکز بر مواد قانونی و مسائل حقوقی چندان مدنظر نیست. مسئله اصلی وجود تندروهایی است که با تمام وجود تلاش می‌کنند تنها با اهرم توافق هسته ای پای به کارزار انتخابات 96 بگذارند. در سخنان اخیر آیت الله هاشمی رفسنجانی به این بخش از سخنان وی می‌رسیم که می‌گوید در مقابل آقای روحانی کسی نیست شما در بین اصولگراها کسی را نمی‌بینید که در مقابل آقای روحانی بایستد حتی اگر همه جمع شوند باز در اقلیت هستند . یعنی همه آنها یک مجموعه هستند، اقلیت‌اند این قضیه را اشخاص وارد می‌فهمند...
http://aftabeyazd.ir/?newsid=61026
ش.د9503302
