اغما در راهبرد اجماعی اصلاحات

(روزنامه صبح نو ـ 1396/11/24 ـ شماره 419 ـ صفحه 3)

انتقاد از دولت؛ دسیسه دشمنان اصلاحات

کنشگران سیاسی اصلاحات، توبه سیاسی از مسوولیت رأی دهی خود در 29 اردیبهشت‌ماه 1396 را در آذرماه آغاز کردند. آنان عدم درک وضعیت جامعه را اصلی‌ترین ضعف ساختاری دولت آقای روحانی دانستند؛ آقای‌مصطفی‌کواکبیان عضو فراکسیون امید در نطق میان دستور خود در جلسه علنی گفت: «آقای رییس‌جمهور شما آیا در فضای مجازی هستید که امروز چه ناسزاهایی به ما اصلاح‌طلبان به خاطر حمایت از شما سرداده می‌شود. چرا باید چنین باشد؟ چرا‌وعده‌هایی که به مردم داده‌اید عمل نمی‌کنید؟ و اگر اصول‌گرایانی به اصطلاح نمی‌گذارند چرا به مردم گزارش نمی‌دهید؟» و پس از آنان مهدی فخیم زاده، نوید محمدزاده، مهدی پاکدل و علی کریمی آغازگر توبه سیاسی سلبریتی‌ها در فضای مجازی با هشتگ «پشیمان هستیم» بودند؛ اما در برابر این موج فزاینده، اقتدارگرایی نفر اول اصلاحات نمود پیدا کرد؛ رییس دولت اصلاحات موج پشیمانی را اقدامی در فضای توهم توطئه دانست؛ او این افراد را بازیگران «دسیسه» طراحی‌شده در قبال دولت معرفی کرد و در همین راستا اظهار داشت: « ما نه تنها از حمایت و رأی به آقای روحانی پشیمان نیستیم که همچنان قاطعانه از ایشان حمایت می‌کنیم و ایشان را موفق می‌دانیم و این موج تخریبی به وجود آمده را هدفمند و دسیسه‌ای برنامه‌ریزی شده برای مأیوس کردن مردم می‌دانیم.» این سخنان حکایت از راهبردی جدیدی داشت، رییس دولت اصلاحات هرگونه انتقادی به دولت مستقر را به منزله رادیکالیسم می‌داند.

حمایت دوجانبه؛ رد رادیکالیسم

«ساده، روشن و تجربی بگویم. مثلاً آقایان واعظی، نهاوندیان، ابوطالبی و آشنا افراد محترمی هستند. خیلی هم برای دولت آقای روحانی مغتنم هستند. ولی هیچ کدام یک دهم کار و نقش کلیدی‌که آقای جهانگیری می‌تواند بازی کند، بازی نمی‌کنند. این‌ها چیزهایی است که باید به آن توجه کرد و نباید ساده از آن گذشت» این گزاره‌ها از سوی آقای‌حمیدرضاجلایی پور- عضو حزب منحله مشارکت و حزب پوششی اتحاد ملت- موید جایگاه سترگ آقای اسحاق جهانگیری برای اصلاح‌طلبان است؛ آنان خواهان ارتقای اسحاق جهانگیری از «بازیگری پوششی» به «بازیگری اصلی» هستند و این پاداش مزد گزاره‌های شعارگونه مانند «من صدای اصلاحاتم و امروز، اصلاح‌طلبی افتخار است.» از‌سوی دیگر او برخلاف اصلاح‌طلبان تندرو مانند رییس حزب اعتماد ملی، از خط مش ضدیت با آشوبگری رییس دولت اصلاحات در دی‌ماه تجلیل کرد و آن را ماحصل «نجابت» سیاسی وی دانست و در جلسه شورای اداری استان یزد اظهار داشت: «نجابت تمام را از رییس جمهور دوره دوم‌خرداد در جریان بحران و اعتراضات اخیر مشاهده کردیم که با وجود آنکه خیلی‌ها که مدعی حمایت از نظام هستند حاضر نشدند یک کلمه حرف بزنند اما وی سینه سپر کرد و از نظام و رهبری دفاع کرد و به همین دلیل مورد تهاجم دشمنان خارج از کشور قرار گرفت.» این اظهارات معاون دولت دوازدهم با محوریت حمایت دوجانبه از استمرار ائتلاف انتخاباتی 92 و همچنین برجسته‌سازی و بزرگ‌نمایی خط غیر آشوبگر در بدنه اصلاحات صورت گرفت.

تندروها مشغول کار هستند

«باید رادیکال‌تر شویم» این گزاره فصل مشترک گفتار و نوشتار طیف تندرو جریان اصلاحات است. آقای علیرضا علوی تبار راز بقای نظام را در کارگزاری اصلاحات می‌داند و نوشت: «یک موقع خشونتی ایجاد می‌شود اما از دلش انقلاب بیرون می‌آید؛ حالا بستر خشونت فراگیر وجود دارد اما این بستر انقلاب نیست. اگر حکومت به اصلاحات تن ندهد ایران را نابود می‌کند.»

از سوی دیگر هاشم آقاجری- از اعضای سازمان منحله مجاهدین انقلاب اسلامی- نقش آفرینی اصلاحات را محافظه کارانه و غیرکارکردی برای اهداف رادیکالیسم می‌داند و دعوت به شورش را تنها گزینه مطلوب تلقی می‌کند و در همین راستا اظهار داشت: «اصلاح طلبان تا کی جامعه را از ترس سوریه شدن و امید به بهبود پشت خود نگه می‌دارند؟ مردم مستأصل، بین خودکشی یا شورش، احتمالاً شورش را بر می‌گزینند شاید نجات یابند. اصلاحات 20 سال است تنها پیشنهاد سلبی به مردم می‌دهد : انتخاب بین بد و بدتر. جمع‌بندی دو دهه به مردم آموخته این سیستم اصلاح نشده، بلکه اصلاح‌طلبان محافظه کار شده‌اند.» و در کنار این اظهارات باید نیمه پنهان نامه رادیکالی مهدی کروبی را برای استمرارجویی خط مش مرزبندی با حاکمیت پی گرفت.

واگرایی در اردوگاه چپ

در میان تصمیم سازان راهبرد اصلاحات برای پیشبرد اهداف اعلامی خود، دو طیف فعالانه در حال نبرد هستند. یاران رییس دولت اصلاحات، در تکاپو برای نرمالیزاسیون با حاکمیت برای امکان کسب و ارتقای قدرت خود در بدنه قوه مجریه و مقننه هستند، آنان هرگونه تنش را به منزله بازگشت به دوران زمانی پسا 88 تلقی می‌کنند.

طیف دوم هویت اصلاح طلبی را در خطر جدی استحاله و فرسایش سرمایه اجتماعی می‌دانند، نامه مهدی کروبی نماد عینی بروز این خط مش است؛ رادیکال‌ها مرزبندی با دولت برای عدم پذیرش مسوولیت‌های ناکارآمدی و مرزبندی با حاکمیت برای تغییر رویکرد نسبت به فتنه 88 را راز‌بقای اصلاحات می‌دانند و گزاره‌های اعلامی آنان نبردی با طیف آرامش طلب - به صورت مقطعی و با سیاست بقا- اصلاحات است.

http://sobhe-no.ir/newspaper/419/3/16572

ش.د9604981