- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
(روزنامه مردم سالاري – 1396/02/13 – شماره 4306 – صفحه 9)
مقایسه عملکرد دولت‌ها در سی سال گذشته براساس مهمترین شاخص‌های کلان اقتصادی نشانگر آن است که دولت دهم با رقم زدن 2 سال رشد اقتصادی منفی برای کشور با وجود بیشترین درآمد نفتی ناموفق‌ترین کارنامه را دارد.به گزارش ایرنا،بیشترین درآمد نفتی در سی سال اخیر نصیب دولت دهم شده است، در چهار سال زمامداری این دولت میزان درآمد نفتی کشور به رقم کم سابقه 361 میلیارد دلار رسید، با وجود این کشور در این دوره 2 سال رشد اقتصادی منفی را تجربه کرد.رتبه نخست واردات کالا و خدمات با بیش از 95 میلیارد دلار نیز طی سی سال اخیر متعلق به دولت دهم است .
مسعود نیلی، رئیس موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی آماری، عملکرد اقتصادی هشت دولت پس از انقلاب را با استناد به شاخص‌های درآمد نفتی، رشد اقتصادی و سرانه واردات به قیمت ثابت سال 1394 و طی سی سال گذشته بررسی کرده است .بر اساس آمارهای بانک مرکزی که نیلی آنها را در جدولی گردآوری کرده است، کارنامه اقتصادی دولت‌ها را به اختصار می‌توان چنین ترسیم کرد:کارنامه دولت دهم: بیشترین درآمد نفتی، کمترین رشد اقتصادی، بیشترین واردات کالا و خدمات و تحمیل دو سال رشد منفی اقتصادی به کشور کارنامه دولت یازدهم: بالاترین نرخ رشد اقتصادی و نرخ رشد دو رقمی‌را تجربه کرد، یک سال رشد اقتصادی منفی، رکوردار مهام تورم کارنامه خاتمی: کمترین درآمد نفتی، پایین ترین درآمد نفتی سرانه، بدون رشد منفی دولت آیت‌الله هاشمی: کمترین واردات کالا و خدمات در دور دوم ریاست جمهوری، یک سال رشد منفی، بالاترین متوسط رشد اقتصادی در دور اول دولت جنگ و دفاع مقدس: کمترین درآمد نفتی، به دلایل شرایط جنگی 2 سال رشد اقتصادی منفی از شعار تا عمل مروری بر کارنامه اقتصادی دولت‌های سی ساله گذشته نشان می‌دهد، دولت‌هایی که بیشتر و بهتر شعار می‌دهند، کمتر عملگرا هستند و گواه این ادعا کارنامه دولت دهم است که قرار بود نفت را سر سفره مردم بیاورد ولی تورم را برای مردم به ارمغان آورد.
با نزدیک شدن به دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز بار دیگر شاهد شعارهایی چون ایجاد پنج میلیون شغل و دو و نیم برابر کردن درآمد کشور از سوی برخی کاندیداها هستیم .برخی نامزدهای ریاست جمهوری با شعارهایی وارد کارزار مبارزه انتخاباتی شده اند و هر وعده‌هایی به مردم می‌دهند و ادعا می‌کنند که می‌توانند مشکلات مردم را بویژه در زمینه اقتصاد و معیشت برطرف کنند. اعداد و ارقامی‌که از سوی برخی از کاندیداها ارائه می‌شود بنا به گفته کارشناسان و محققان قابل تحقق نیست و در واقع شعارهایی برای جذب آرای مردم است.در این گزارش مروری خواهیم داشت به عملکرد دولت‌ها در سی سال اخیر از 1365 تا 1395تا فاصله شعار و عمل مشخص شود .
بیشترین درآمد نفتی در سی سال اخیر نصیب دولت دهم
براساس آمارها، بیشترین درآمد نفتی کل دوره مربوط به دولت احمدی‌نژاد (دولت دهم) با بیش از 361میلیارد دلار و کمترین درآمد نفتی مربوط به دوره ریاست جمهوری مقام معظم رهبری در سالهای 1365 تا 1368 با 101 میلیارد دلار و دور اول دولت خاتمی(دولت هفتم) با 102میلیارد است.درآمد نفتی دولت یازدهم 188میلیارد و 652 میلیون دلار و دولت هاشمی‌رفسنجانی به ترتیب در دوره اول 134 میلیارد و 80میلیون دلار و در دور دوم 108 میلیارد و 58 میلیون دلار است .درآمد نفتی احمدی‌نژاد در دولت نهم 348 میلیارد و 88 میلیون دلار و خاتمی‌در دولت هشتم 182 میلیارد و 84 میلیون دلار است .
اداره کشوردر دولت هفتم با کمترین درآمد نفتی سرانه
براساس آمار این پژوهشگر بیشترین درآمد نفتی سرانه با رقم 1214 دلار مربوط به دولت احمدی‌نژاد (دولت نهم) و کمترین درآمد سرانه با 406 دلار مربوط به دولت خاتمی(دولت هفتم) است.همچنین به ترتیب بیشترین درآمدهای نفتی سرانه دولت‌ها عبارتند از؛ دولت دهم 1198 دلار، دولت هشتم 668 دلار، دولت پنجم 605 دلار، دولت یازدهم 598 دلار، در دوره جنگ 495 دلار و دولت ششم 455 دلار است.
دولت یازدهم رکورددار رشد اقتصادی در سی سال گذشته
براساس آمار «مسعود نیلی»، «هاشمی‌رفسنجانی» دولت پنجم را با رشد اقتصادی یک دهم دریافت و با رشد اقتصادی 1/3 به دولت بعد تحویل داد، «سید محمد خاتمی» دولت هفتم را با رشد اقتصادی 1/3 دریافت و با رشد اقتصادی 5/5 به دولت بعد تحویل داد. «محمود احمدی‌نژاد» نیز دولت را با بیشترین رشد اقتصادی 5/5 نسبت به دولت‌های قبل در اختیار گرفت و با کمترین رشد اقتصادی منفی 4/4 به روحانی تحویل داد. بیشترین رشد اقتصادی سال پایانی کار دولت‌ها مربوط به دولت یازدهم با رشد 6/11 درصد، دولت هشتم با رشد 2/6 درصد، دوره جنگ با رشد اقتصادی 2/6 درصد، دولت هفتم با رشد 1/2 درصد، دولت پنجم با رشد 4/1 درصد، دولت نهم با رشد 2/1 درصد، دولت ششم با رشد 0.8 درصد و کمترین رشد اقتصادی مربوط به دولت دهم با رشد منفی 9/1 درصد است.
تحمیل رشد اقتصادی منفی توسط دولت دهم
همچنین براساس آمار رئیس مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی، در دوران هشت ساله ریاست جمهوری خاتمی‌با وجود کاهش درآمدهای نفتی کشور رشد منفی اقتصادی را تجربه نکرد و در دوران جنگ تحمیلی بین سالهای 65 تا 68 دو سال رشد منفی اقتصادی را در کشور شاهد بودیم و دوران «علی اکبر‌هاشمی‌رفسنجانی» رئیس دولت‌های پنجم و ششم در بین سالهای 73 تا 76 کشور با یک سال رشد منفی اقتصادی روبه رو بود و همچنین در دوره هشت ساله ریاست جمهوری «محمود احمدی‌نژاد» کشورمان در سالهای 89 تا 92، دو سال رشد منفی را تجربه کرده است.
همچنین میزان واردات در زمان تصدی احمدی‌نژاد به قیمت ثابت سال 1394 طی سالهای 1385 تا 1392 بیشترین مقدار را در مقایسه با دولت‌های قبل به خود اختصاص داد. میزان واردات در دولت احمدی‌نژاد در سالهای 89 تا 92 بیش از 95 میلیارد دلار رسید. کمترین میزان واردات کالا و خدمات مربوط دور دوم دولت هاشمی با رقم 26 میلیارد دلار است .هاشمی‌رفسنجانی، در دور نخست ریاست جمهوری 55 میلیارد دلار،خاتمی‌در دور نخست با 38 میلیارد دلار و در دور دوم با 56 میلیارد دلار، دولت نهم با 90 میلیارد دلار و دولت یازدهم با 77 میلیارد دلار واردات کالا و خدمات داشتند.بیشترین متوسط نرخ رشد تولید ناخالص داخلی - متوسط رشد اقتصادی- با رقم 7/5 درصد در سالهای 69 تا 72 مربوط به دولت پنجم و کمترین رقم با نرخ 4/0 درصد در سالهای 89 تا 92 مربوط به دولت دهم است. همچنین متوسط نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در دولت یازدهم افزایش داشته و به رقم 4/2 بعد از دوره هشت ساله ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد رسیده است.
دولت یازدهم رکورددار مهار تورم
مقایسه دوره‌های ریاست جمهوری دولت‌های‌هاشمی‌رفسنجانی، خاتمی، احمدی‌نژاد و روحانی نشانگر آن است که بیشترین تفاوت تورم سال پایانی با سال اول شروع به کار مربوط به دولت محمود احمدی‌نژاد با رقم 5/23 و کمترین تفاوت تورم مربوط به دولت چهارساله روحانی با رقم منفی 7/25 و سپس خاتمی‌با رقم منفی هفت و در پایان هاشمی با رقم منفی یک است.معمولا در کشورهای توسعه یافته رشد اقتصادی در تمام زمینه‌های اقتصادی اعم از صنعت، معدن و کشاورزی، خدمات و گردشگری خود را نشان می‌دهد، اما در کشورهای در حال توسعه که متکی به یک یا دو منبع مهم درآمدی است، معمولا رشد اقتصادی با اتکا به این درآمد‌ها و آن هم در برخی از زمینه‌ها شکل می‌گیرد.
در ایران بیشترین رشد اقتصادی معطوف به افزایش درآمدهای نفتی آن هم در برخی از حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی بوده و همواره مسائل سیاسی در اولویت قرار می‌گیرد. آمارها نشان می‌دهد در دولت‌های نهم و دهم با برخورداری از بیشترین درآمدهای نفتی 324/361 میلیارد دلاری در تاریخ کشور و در شرایطی که احمدی‌نژاد تصدی دولت را با رشد اقتصادی 5/5 برعهده گرفت و با رشد اقتصادی منفی 4/4 به دولت یازدهم تحویل داد بنابراین نمی‌توان صرفا به سبب افزایش درآمدهای نفتی امیدوار بود رشد اقتصادی قابل توجهی داشته باشیم.
آمارها نشان می‌دهد که در دولت نهم و دهم، شاهد دو سال رشد منفی اقتصادی در سالهای 89 و 92 بودیم این در شرایطی است در دوران پس از جنگ تحمیلی انتظاری برای رشد اقتصادی وجود نداشت اما با این حال تنها یک سال شاهد رشد اقتصادی منفی در کشور بودیم. بخش عمده‌ای از درآمدهای نفتی در دولت احمدی‌نژاد صرف واردات بی‌رویه میوه‌های لوکس و محصولات بنجل از کشورهایی مثل چین می‌شد. به این ترتیب بررسی عملکرد دولت‌ها در سالهای گذشته نشان می‌دهد عملکرد دولت سازندگی و اصلاحات بسیار قابل قبول تر از دولت احمدی‌نژاد بوده است که با درآمدهای بالای نفتی اقتصاد کشور را به مرز بحران کشانده است.
http://www.mardomsalari.net/4306/page/9/12365
ش.د9600537
