حیرتانگیز و ناامیدکننده است حسینیه ساده و بیآلایش جماران تهران که چند دهه پیش مردم در آن با رهبر مستضعفان جهان دیدار میکردند[...]
یادداشت: حیرتانگیز
و ناامیدکننده است حسینیه ساده و بیآلایش جماران تهران که چند دهه پیش
مردم در آن با رهبر مستضعفان جهان دیدار میکردند، شخصیتی که در اوج اقتدار
ساده و صمیمی بود و مردم او را از خود میدانستند و حرف و سخن خود را از
زبان او میشنیدند، شاهد مراسمی باشد که هیچ شباهت و قرابتی با آن روزها
ندارد؛ بلکه تداعیگر همان سنتها و تشریفاتی است که مردم ایران به رهبری
امام خمینی(ره) علیه آنها قیام کردند! مقصود مراسم عمامهگذاری خصوصی
سیداحمد خمینی است که در آستانه نیمه شعبان با حضور تعداد کثیری از
چهرههای حوزوی، سیاسی و شناخته شده دیگر برگزار شده است! گذشته از آنکه
فرزند حجتالاسلام سیدحسن خمینی بیشتر از آنکه به طالب علوم دینی شناخته
شود، به فعالیتهایش در فضای مجازی، به سبک زندگیاش و عکسهایش در
پردیسهای سینمایی یا اظهارات سیاسی خاص و حمایت از جریان فتنه شهرت دارد،
باید این سؤال را پرسید که چه تفاوتی میان سیداحمد خمینی با دیگر طلاب علوم
دینی در حوزههای علمیه کشور جز نام خانوادگیاش وجود دارد که چنین مراسمی
برای وی برگزار میشود؟
دلیل برگزاری چنین مراسمی و در پی آن هم در
موضع طلبکار نشستن و گفتن اینکه «برخی برای هجمه، خیلی بهانه لازم ندارند.»
را نباید در ویژگیهای شخصی احمد خمینی جستوجو کرد؛ بلکه آن حاصل وجود
تفکری است که پیش از آن نیز موجب ساختوسازهای عجیب در مرقد بنیانگذار
جمهوری اسلامی ایران، شرکت نکردن در امتحان شورای نگهبان برای کاندیداتوری
در مجلس خبرگان و خود را فراتر از سازوکارهای قانونی دانستن و... شده است.
تفکری که فرسنگها با آنچه حضرت روحالله از آن سخن گفتند و انقلاب اسلامی
بر اساس آن شکل گرفت، فاصله دارد و زمینهساز معرفی وارونه تفکر حضرت
امام(ره) به نسلهای جدید خواهد شد و نتیجه لاینفک این نوع نگاه به انقلاب
اسلامی و چنین معارفهای از رهبر کبیر انقلاب، فاصله افتادن میان نسلهای
جدید و آینده کشور با اصول و مبانی انقلاب اسلامی خواهد بود.