مجتهد کاربر عربستانی مشهور شبکه اجتماعی توئیتر گفت: حوثی‌ها و علی‌عبدالله صالح، رئیس‌جمهوری سابق یمن در جنگ اخیر با عربستان از نظر نظامی، سیاسی و اطلاعاتی پیروز شدند و ما به فرماندهی محمدبن‌سلمان از نظر نظامی، سیاسی و اطلاعاتی شکست خوردیم. وی افزود: موضوع فقط تردید نیست؛ عربستان از اعلام صریح این موضوع خودداری می‌کند تا مبادا این موضوع یکی از نتایج عملیات «طوفان قاطعیت» اعلام شود.

 رضا اشرفی/دو روز پس از كودتاي نافرجام در تركيه، تحركاتي در كشور همسايه، يعني ارمنستان رخ داد كه بسياري در گام‌هاي اوليه از آن به كودتا ياد كردند؛ اما با گذشت چند ساعت اخبار به سمت ديگري رفت و اعلام شد كه مسئله تنها گروگانگيري است كه در ساختمان پليس شهر ايروان، پايتخت اين كشور رخ داده و عاملان آن خواهان آزادي «جیریر سیفیلیان» از مخالفان دولت ارمنستان هستند. بنابر برخي اخبار وي چندي پيش به دلیل کودتا علیه دولت دستگير شده بود. جداي از اين پرسش كه آيا كودتاي تركيه در اين باره نقش داشته يا خير، مي‌توان گفت كه شكست كودتا در آنكارا سبب تضعيف برنامه‌ريزان گروگانگيري و كودتاي احتمالي در ارمنستان شده است. با اين وجود حضور در خيابان‌ها و پمپاژ برخي از اعتراضات در اين كشور هنوز ادامه دارد. در اين باره بايد گفت كه مردم ارمنستان چندان سياست‌زده نبوده و به دلايل تاريخي و زيست اجتماعي شكل گرفته كمتر در مسائل سياسي دخالت مي‌كنند، به همين منظور به راحتي نمي‌توان مردم اين كشور را با تحولي بزرگ در زمينه سياسي همراه كرد و نیز نمي‌توان گفت كه اين مسئله در سياست، شدني نيست، به‌‌ویژه اینكه عوامل و برنامه‌ريزان منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي زيادي در آن دخيل باشند. برخي از شواهد و تحليل‌هاي موجود حكايت از آن دارد كه دست‌هاي پنهاني در اين اعتراضات وجود دارد كه از عربستان تا رژيم صهيونيستي و همچنين آمريكا را در بر مي‌گيرد. ارمنستان كشوري است كه طي سال‌هاي گذشته مسير سياست خود را انتخاب كرده و با نزديك شدن به روسيه و همچنين ايران به دنبال كريدوري شمالي – جنوبي است كه البته دلايل زيادي در اين زمينه دخیل هستند كه برخي از آنها اينگونه هستند؛ فرهنگ تاريخي و نزديكي به دو كشور ايران و روسيه؛ دشمني‌هاي مداوم با جمهوري آذربايجان بر سر بحران قره‌باغ،دشمني تاريخي و قطع روابط ديپلماتيك با تركيه بر سر كشتار ارامنه در سال‌هاي جنگ جهاني اول،مجموع اين دلايل به همراه ديگر مسائل موجود سبب شده است تا ارمنستان زيست سياسي خود را از غرب جدا كند.اما با توجه به تحولات شكل گرفته در منطقه غرب آسيا كه به اتحاد پيدا و پنهان عربستان سعودي و رژيم صهيونيستي منجر شده و همچنين تأمل در اين باره كه آمريكا از هر ابزاري براي وارد کردن فشار به روسيه و ايران استفاده مي‌كند، گزينه كنوني كه مي‌تواند اروپا را نيز با خود همراه كند، تغيير در ارمنستان است. طي سال‌هاي گذشته رژيم صهيونيستي به شدت خواهان تقويت روابط با كشورهاي قفقاز جنوبي و آسياي مركزي است و در اين زمينه سعي دارد بيش از همه از طريق اقتصادي و كمك‌هاي تكنولوژيك وارد شود؛ كاري كه با جمهوري آذربايجان انجام داده و به متحدان بسيار نزديك آن تبديل شده است. از سوي ديگر عربستان نيز به همراه دلارهاي نفتي و اتحادي كه با رژيم صهيونيستي ايجاد كرده در پي نفوذ در كشورهاي اين حوزه است كه طي سال‌هاي اخير از تاكتيك همراهي با رژیم صهیونیستی استفاده مي‌كند تا همزمان، هم آمريكا را در حمايت خود داشته باشد و هم اينكه فشارهاي لازم بر ايران و روسيه وارد شود. از اين منظر، وجود برخي از دولت‌ها در منطقه قفقاز و آسياي مركزي براي آنها آزاردهنده شده است و به همين منظور درصدد تغييرشان برآمده‌اند. سعودی‌ها با دلارهاي نفتي،‌ منابع اطلاعاتي ـ امنيتي رژیم صهيونيستي و همچنين آمريكايي‌ها با حمايت‌هاي پيدا و پنهان خود طي ماه‌ها و روزهاي اخير، فعاليت خود را در اين منطقه، به‌ویژه ارمنستان به شدت افزايش داده‌اند. به هر حال پس از تركيه گام دوم فروپاشي دولت‌ها در منطقه به ارمنستان رسيده است. اما با توجه به اينكه شهروندان ارمنستان همواره از سياست فاصله گرفته‌اند،‌ گردآوري آنها به دور اين حلقه و تلاش براي فروپاشي دولت كنوني، در چشم‌انداز قابل پيش‌بيني امكان‌پذير نيست، اما رسانه‌ها بايد رسالت خود را در افشاي اين اتحاد نامقدس و تلاش براي نفوذ در اين حوزه پر اهميت ايفا كنند.

 قاسم غفوری/عربستان در اوایل سال 1394 با ادعای مبارزه با تروریسم و حمایت از منصور هادی، رئیس‌جمهور مستعفی و فراری یمن، حملات گسترده و همه‌جانبه‌ای را به یمن آغاز کرد و از تمام ابزارها و سلاح‌های ممنوعه از جمله بمب‌های خوشه‌ای و فسفری برای کشتار مردم بهره گرفت. آنچه در فرآیند تحولات یمن مشاهده می‌شود زنجیره‌ای از دگرگونی‌های سیاسی و نظامی  است که نشان‌دهنده استمرار عدم گردش یمن بر مدار خواسته‌های سعودی است. 

تشکیل پارلمان، آن هم با تصویب شورای ریاستی با محوریت توافق انصارالله و علی‌عبدالله صالح پس از 18 ماه تعطیلی پارلمان،یک دستاورد بزرگ برای یمن است. این اقدام از یک سو توان یمنی‌ها برای چینش ساختار سیاسی بومی بدون دخالت خارجی را نشان می‌دهد و از سوی دیگر نشان می‌دهد که یمنی‌ها صرفاً در حوزه نظامی فعال نیستند؛ بلکه در چارچوب سیاسی و توجه به مطالبات مردمی نیز گام برمی‌دارند. نقش انصارالله در تحقق این مهم و تشکیل پارلمان و نیز اعتماد گروه‌های یمنی به آن و حضورشان در تشکیل پارلمان به‌مثابه موقعیت مردمی و ملی انصارالله امری است که در تحولات یمن به خوبی مشهود است. در همین حال مخالفت منصور هادی، رئیس‌جمهور مستعفی و فراری یمن با فعالیت پارلمان نشانه وابستگی وی به سعودی و غیر مردمی بودن وی است. آنچه بسیاری از ناظران سیاسی بر آن تأکید دارند این است که تشدید حملات سعودی و حمایت غرب از این حملات برگرفته از خشم آنان از وحدت و دستاوردهای ملی یمن است. نکته دیگر آنکه لغو مذاکرات کویت و نیز حملات جنون‌آمیز سعودی که روزانه به صدها پرواز رسیده است واهی بودن ادعاهای سعودی مبنی‌بر کمک به حل بحران یمن را نشان می‌دهد. 

ناتوانی سعودی در تحولات یمن را در چند حوزه می‌توان مشاهده کرد. در اقدامی تبلیغاتی برای جلوگیری از فروپاشی بیشتر ساختار نظامی سعودی و تشویق نظامیان برای ادامه کشتار در یمن، «سلمان‌بن‌عبدالعزیز» پادشاه عربستان از سفر یک ماهه خود از مغرب بازگشت و به شرکت‌کنندگان در جنگ علیه یمن پاداش داد. بر اساس دستور وی، به نظامیانی که در خط مقدم این حملات شرکت دارند به عنوان پاداش یک ماه حقوق کامل پرداخت خواهد شد. نکته دیگر تشدید حملات سعودی به یمن است که بمباران مدارس و بیمارستان‌ها از محورهای اصلی آن را تشکیل می‌دهد. سعودی برای انتقام‌گیری از یمنی‌ها کشتار هدفمند کودکان و زنان را در دستور کار قرار داده، چنانکه گزارش‌ها از تکرار استفاده سعودی از بمب‌های فسفری و خوشه‌ای حکایت دارد. نکته مهم دیگر اقدامات سعودی برای خریدهای تسلیحاتی جدید با هدف نمایش قدرت و روحیه دادن به نظامیان است. در ادامه کمک‌های آمریکا به عربستان سعودی در جنگ یمن، پنتاگون و وزارت خارجه این کشور با ارائه تسلیحات و کمک نظامی تازه به ارزش ۵/۱ میلیارد دلار به ریاض موافقت کرده است. وزارت خارجه آمریکا و پنتاگون اعلام کردند که عربستان سعودی می‌تواند ۱۵۳ تانک آبراهامز از آمریکا بخرد؛ قراردادی که ارزش آن ۲/۱ میلیارد دلار است. از سوی دیگر وزارت خارجه آمریکا موافقت خود را با دو قرارداد دیگر با عربستان سعودی شامل ۲۰۰ میلیون دلار کمک آموزشی و همچنین ۱۵۵ میلیون دلار سلاح‌های تیربار (Gatling guns) اعلام کرده است. در زمینه چرایی این رفتار آمریکا دیدگاه‌های متعددی مطرح است. برخی معتقدند که این اقدام آمریکا از یک سو جنبه انتخاباتی دارد تا دموکرات‌ها بتوانند نظر لابی عربی و نیز کارخانه‌های اسلحه‌سازی را جلب کنند. از سوی دیگر آمریکا به دنبال ایجاد رقابت تسلیحاتی در میان کشورهای عربی است، چنانکه فرانسه نیز در حال فروش جنگنده به کویت است. رویکرد آمریکا به فروش تسلیحات به سعودی برگرفته از دو اصل؛ اول ادامه جنگ یمن و نسل‌کشی مردم این سرزمین و دوم ارسال این تسلیحات برای تروریست‌ها در سوریه است. آمریکا بار دیگر برای حمایت از تروریست‌ها به گزینه‌های حاشیه‌ای روی آورده است که عربستان و اردن از آن جمله هستند. جالب و قابل توجه آنکه آمریکا برای توجیه این رفتار خود به ایران‌هراسی می‌پردازد و ادعا می‌کند کشورهای عربی برای مقابله با ایران به خرید روی آورده‌اند. نکته دیگر آنکه آمریکا با فروش تسلیحات به سعودی و ادعای تهدید امنیت صهیونیست‌ها افزایش کمک نظامی به صهیونیست‌ها از سه تا پنج میلیارد دلار را توجیه می‌کند. 

آنچه در برآیند رفتاری آمریکا مشاهده می‌شود آن است که این کشور به طور رسمی در حال تشدید بحران در منطقه است؛ چرا که این معامله نه برگرفته از قدرت سعودی، بلکه برگرفته از شکست‌های سنگین آن در معادلات منطقه، به ویژه در یمن است. آنچه در عرصه تحولات یمن مشاهده می‌شود این است که سعودی شکست‌خورده در سوریه و عراق در نزدیک‌ترین مرزهای خود یعنی یمن نیز نتوانسته دستاوردی داشته باشد و ایستادگی و وحدت مردم یمن شکست این رژیم را قطعی ساخته است. نکته بسیار مهم در یمن آن است که گروه‌های سیاسی در کنار مبارزه با تروریسم و ائتلاف سعودی ـ آمریکایی برای تحقق راهکار سیاسی با محور یمنی ـ یمنی بدون دخالت خارجی روی آورده‌اند که تشکیل شورای ملی به عنوان محور اداره کشور و بازگشایی پارلمان نمود عینی این رویکرد است. تشکیل این ساختارها نشان می‌دهد که رفتارهای غیر اصولی سازمان ملل و جهت‌گیری غیرمنطقی آن موجب دلسردی یمنی‌ها و رویکرد آنان به راهکاری به دور از طرح‌های این سازمان شده است.

  عبدالله عبادی/«حبیب بورقیبه» نخستین رهبر جهان عرب بود که در سال 1965 رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت، با این حال روابط دو کشور تا دهه 1990 سرد بود و هیچ‌گونه رابطه مستقیمی بین تونس و رژیم صهیونیستی وجود نداشت.

در سال 1994 سفارت بلژیک در تونس مقدمات دیدار رسمی بین «حبیب‌بن‌یحیی» وزیر خارجه تونس و «ایهود باراک وزیر» وزیر خارجه رژیم صهیونیستی را در بارسلون اسپانیا فراهم کرد. در 22 ژوئن 1996 «وارن کریستوفر» وزیر خارجه وقت آمریکا به طور رسمی اعلام کرد که زمان برقراری روابط تونس و رژیم صهیونیستی فرارسیده است و دو طرف بنا به مقتضیات باید روابط خود را به طور رسمی آغاز کنند، در 15 آوریل همان سال دو طرف موافقت کردند ضمن برقراری روابط کنسولی تبادلات اقتصادی و جهانگردی آغاز شود.

به فاصله یک هفته از این رویداد دفتر منافع رژیم صهیونیستی در تونس افتتاح شد و شش هفته بعد نیز با عزیمت دیپلمات‌های تونسی به تل‌آویو به طور رسمی دفتر منافع تونس نیز گشایش یافت.

از سال 1966 تا سال 2000 روابط دو طرف در بسیاری از زمینه‌ها برقرار و تبادلات سیاسی و اقتصادی بین رژیم اشغالگر قدس و تونس آغاز شد. در سال 2000 با شروع دور دوم انتفاضه و حملات وحشیانه صهیونیست‌ها به مردم بی‌دفاع فلسطین روابط دو طرف دستخوش تغییرات شدیدی شد. در 22 اکتبر 2000 تونس اعلام کرد با توجه به حملات شدید صهیونیست‌ها علیه مردم فلسطین به دستور رئیس‌جمهور بن‌علی روابط سیاسی تونس و رژیم صهیونیستی قطع می‌شود.

بعدازظهر همان روز رادیو اسرائیل ضمن ابراز تأسف از این تصمیم مقامات تونسی اعلام کرد اسرائیل دفتر منافع خود در تونس را تعطیل خواهد کرد.

با وجود اینکه در سال 2000 روابط سیاسی رژیم صهیونیستی و تونس قطع شد؛ اما روابط اقتصادی و فرهنگی بین دو طرف همچنان برقرار بود. در سال 1384 شمسی مقامات صهیونیستی اعلام کردند با وجود برگزاری نشست سران جامعه اطلاعاتی در یک کشور عربی در آن حضور خواهند یافت. پایگاه خبری صهیونیستی «گلوبز» اعلام کرد، رژیم صهیونیستی در این اجلاس در زمینه آی‌تی و مخابراتی شرکت خواهد کرد.

پس از وقوع بیداری اسلامی در کشورهای شمال آفریقا که اتفاقاً از تونس نیز آغاز شد، روابط پنهان و پیدای دو طرف به کلی قطع شد، هر چند بسیاری از نمایندگان و وابستگان حکومت بن‌علی سعی کردند مانع از قطع کامل روابط شوند؛ اما مردم تونس با برگزاری راه‌پیمایی در چند شهر مهم این کشور مانع از اجرای این خواسته شدند. با وجود این، وجود جزیره «جربا» در 400 کیلومتری پایتخت و سکونت بیش از 1500 یهودی در این جزیره سبب شد تا حضور عوامل صهیونیستی به اشکال مختلف در تونس نمود داشته باشد.

در این زمینه یک هفته‌نامه تونسی از فعالیت گسترده سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی ـ موساد ـ  در تونس با هدف ایجاد فتنه و تخریب پرده برداشت.

هفته‌نامه «المصوّر» تونس در مطلبی با عنوان «موساد فعالیت‌های خود را در تونس افزایش داده است»، از حضور جاسوسان صهیونیستی در تونس پرده برداشت. در این نشریه آمده بود، اهدافی که برای شبکه جاسوسی رژیم صهیونیستی در تونس طراحی شده شامل ایجاد شبکه‌های تخریب و تحریک، نظارت بر تحولات الجزایر و لیبی، نظارت بر فعالیت‌های فلسطینی‌ها در تونس و زیر نظر گرفتن جنبش‌های اسلامی است.

این هفته‌نامه در ادامه آورده بود: «از مأموریت‌های دیگر این شبکه جاسوسی زیر نظر گرفتن فعالیت‌های مخالفان تونسی، به‌ویژه گروه‌هایی است که مخالف مذاکرات سازش و حفظ منافع یهودیان در تونس، الجزایر و لیبی هستند.با این حال، گاه و بیگاه عوامل باقی‌مانده از حکومت بن‌علی سعی در القای ایجاد رابطه بین دو طرف می‌کنند. برای نمونه، در اردیبهشت 1390 «طارق ذیاب» وزیر ورزش تونس در نشستی مطبوعاتی در شهر تونس اعلام کرد که کشورش آماده دریافت هرگونه کمک از رژیم صهیونیستی است.

این دومین باری بود که وی چنین موضوعی را مطرح می‌کرد، به طوری که به فاصله یک هفته پیش از آن وی در یک گفت‌وگوی رادیویی گفته بود هیچ مشکلی با دریافت کمک از اسرائیل نداریم.

در زمینه روابط اقتصادی نیز باید گفت، هر چند در سال 2008 میزان صادرات رژیم صهیونیستی به تونس به رقم 8/1 میلیون دلار رسید؛ اما در سال 2011 و پس از وقوع بیداری اسلامی در این کشور با سقوط روابط سیاسی، روابط اقتصادی نیز سیر نزولی خود را آغاز کرد و میزان صادرات رژیم صهیونیستی به تونس به 101 هزار دلار رسید. گفتنی است، بیشتر کالاهای ارسالی از سوی رژیم صهیونیستی مواد شیمیایی و تجهیزات الکترونیکی بود.

با گذشت بیش از پنج سال از بیداری اسلامی هر چند گروهی از نمایندگان مجلس این کشور سعی کرده‌اند با گنجاندن بندی در قانون اساسی عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را جرم اعلام کنند؛ اما لابی قدرتمند غرب سبب شده تا توفیقی در این زمینه کسب نکنند. از سوی دیگر، شرکت‌های صهیونیستی با پوشش‌های مختلف سعی دارند در بازار این کشور رخنه کنند. به تازگی وزارت توسعه و سرمایه‌گذاری تونس یک توافقنامه همکاری با شرکت ایتالیایی «ای‌سی‌ال» که در زمینه تولید اتانول فعال است را امضا کرده است. این شرکت ایتالیایی شاخه‌ای از یک شرکت صهیونیستی است که در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر فعالیت می‌کند. 

یونان: خشونت جنسی علیه کودکان پناه‌جو

وضعیت بحرانی حقوق بشر در غرب همچنان قربانی می‌گیرد؛ بنا بر گزارش گروه‌های حقوق بشر و مؤسسات خیریه، کودکانی که در اردوگاه‌های به ظاهر امن در یونان سرگردان هستند، اغلب مورد تعرّض جنسی قرار می‌گیرند.در یکی از اردوگاه‌ها در حومه «سالونیک» دومین شهر بزرگ یونان، سطح خشونت جنسی به اندازه‌ای بالاست که زنان و کودکان جرئت نمی‌کنند در شب حتی برای استفاده از سرویس‌های بهداشتی، اردوگاه را ترک کنند. دولت یونان ماه گذشته دستور داد، هزاران پناه‌جو که در اردوگاهی موقت در روستای ایدومنی در شمال یونان زندگی می‌کردند،به اردوگاه‌های جدید منتقل شوند. به گفته یکی از داوطلبان در اردوگاه سافتکس که حدود یک هزار و 400 پناه‌جوی سوری در آن سکونت دارند، عده‌ای از دختران کم سنّ‌وسال در این اردوگاه مورد تعرّض قرار گرفته‌اند.

انگلیس: آماری از یک فاجعه

نتایج یک پژوهش و بررسی جدید نشان می‌دهد، بیش از شش میلیون بزرگسال در بریتانیا از آزار و اذیت جنسی، احساسی یا فیزیکی در دوران کودکی رنج می‌برند. از هر چهار نفری که قربانی خشونت جنسی شده‌اند، سه نفر گفته‌اند که به سبب شرم و خجالت، چیزی را درباره آزار و اذیت جنسی گزارش نداده‌اند. بر اساس نتایج پژوهش‌های جدید، نیمی از زنانی که در انگلیس زندگی می‌کنند در محل کار خود مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. 80 درصد از این زنان، از ترس به خطر افتادن روابط‌‌شان در محیط کار، کارفرمای خود را از آزاری که دیده‌اند، آگاه نکرده‌اند. طبق این تحقیقات، تقریباً از هر پنج زن یک نفر از سوی مافوقِ مستقیم خود مورد آزار جنسی قرار گرفته و به گفته خود احساس کرده‌اند که اگر این موضوع را گزارش دهند، کسی آنها را جدی نخواهد گرفت.

استرالیا: قانون بازداشت نامحدود

در اقدامی که بسیاری از نهادهای حقوق بشری آن را طرحی برای تشدید سرکوب‌ها می‌دانند، ایالت‌ها و مناطق استرالیا موافقت خود را با قانون جدید اعلام کردند که بر اساس آن می‌توان برخی محکومان جرایم تروریستی را پس از پایان دوره محکومیت‌شان در زندان نگه داشت. دولت استرالیا می‌خواهد قوانین جنایی فدرال را تغییر دهد تا آنچه به‌اصطلاح طرح بازداشت پیشگیرانه پس از گذران محکومیت خوانده می‌شود، برای زندانیانی که احتمال دارد پس از آزادی برای جامعه خطرناک باشند، قابل اعمال باشد. بسیاری از نهادهای حقوق بشر معتقدند، این اقدام سبب می‌شود دولت به بهانه حفظ امنیت و مقابله با تروریسم به تشدید فضای امنیتی بپردازد. با توجه به وضعیت بحرانی اردوگاه‌های پناه‌جویان در استرالیا، این طرح می‌تواند توجیهی برای دولت به منظور انجام ندادن اقداماتی برای پایان دادن به این وضعیت باشد و سبب استمرار آن شود.

بلغارستان: وضعیت بحرانی پناه‌جویان

کمیسیونر ارشد حقوق بشر سازمان ملل نسبت به سیاست‌ها و اقدامات بلغارستان درباره مهاجران و آوارگان ابراز نگرانی کرد. برخلاف حق همگان که در قوانین بین‌المللی تعیین شده است، اقدام به خروج از کشور از سوی این افراد حتی از کشورهای خودشان جرم محسوب می‌شود. در نتیجه افرادی که جزء گروه آوارگان به شمار نمی‌روند، اما دلایل معتبری برای فرار از سرزمین‌های خود دارند، همچنان در یک برزخ به‌سر می‌برند که این مسئله کاملاً غیرانسانی است. مقامات دولتی بلغارستان به طور مکرر بیانیه‌هایی علیه مهاجران منتشر کرده‌اند و شاهد آن هستیم که برخی از مقامات دولتی مهم و با نفوذ این کشور از گروه‌های پارتیزانی مسلّح غیرقانونی که گستاخانه مهاجران را در بخش‌های مختلف مرز بلغارستان و ترکیه تعقیب می‌کنند، حمایت کرده‌اند. افزایش بیگانه‌هراسی، اسلام‌هراسی و نژادپرستی جزء نگران‌کننده‌ترین تهدیدها برای حقوق بشر در اروپای امروز است.

ابراز تأسف از مبارزه با تروریسم 

خبرگزاری ایرنا: سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با بیان اینکه واشنگتن فعلاً در حال ارزیابی اقدام روسیه در ایران است، اظهار داشت: «استقرار بمب‌افکن‌های روس در ایران مایه تأسف است.» تونر که در نشست خبری روزانه صحبت می‌کرد، ضمن ابراز تأسف از استقرار بمب‌افکن‌های روس در ایران، گفت: «این امر موجب غافلگیری یا شوکه شدن واشنگتن نشده است». وی در پاسخ به این پرسش که آیا این اقدام نقض قطعنامه شورای امنیت علیه ایران نیست، گفت: «ممکن است این‌طور باشد.»

واکنش پنتاگون به یک اقدام 

خبرگزاری ایسنا: وزارت دفاع آمریکا می‌گوید: «استقرار بمب‌افکن‌های روس در ایران تأثیری بر پروازهای آمریکا در سوریه ندارد.» شبکه «راشا تودی» به نقل از سخنگوی پنتاگون نوشته است: «مسکو پیش از حمله به مواضع داعش از ایران، واشنگتن را در جریان گذاشته بود.» «کریستوفر گاروِر» سخنگوی نیروهای آمریکایی و ائتلاف بین‌المللی مقابله با گروه تروریستی داعش اظهار داشت: «آمریکا و نیروهای ائتلاف از زمان و خط پروازی هواپیماهای روسیه که از ایران پرواز کرده بودند، آگاهی داشتند.» وی افزود: «روس‌ها براساس یادداشت تفاهم ایمنی پرواز در آسمان سوریه، این موضوع را به ائتلاف اطلاع دادند.» 

ادعای آمریکا درباره ایران و عراق 

خبرگزاری باشگاه خبرنگاران جوان: در اقدامی دیگر از سوی واشنگتن برای برهم زدن وحدت عراق و نیز روابط ایران و این کشور، مقامات آمریکایی، مدعی شدند، حدود 100 هزار مبارز مورد حمایت ایران در عراق مشغول نبرد هستند. مقامات آمریکایی نگران هستند که اگر داعش شکست بخورد، یک نیروی ضدآمریکایی جای آنها را خواهد گرفت. بر اساس این ادعا، شبکه‌ای از مبارزان شیعه به نام بسیج مردمی عراق، در حال گسترش است. سرهنگ کریس گارور، سخنگوی نظامیان آمریکایی مستقر در عراق ادعا کرد، از هنگام پیدایش گروه داعش در عراق که به دو سال پیش برمی‌گردد، نیروهای شیعه مبارز به 100 هزار نفر رسیده‌اند. وی گفت که بیشتر این مبارزان عراقی هستند. گارور مدعی شد، همه مبارزان شیعه در عراق، از سوی ایران حمایت نمی‌شوند و افزود: «مبارزان شیعه مورد حمایت ایران، حدود 80 هزار نفر تخمین زده می‌شود.»

اوباما از تمدید قانون تحریم‌های ایران حمایت می‌کند

خبرگزاری فارس: «الیوت انگل» عضو ارشد کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت: «باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا از تمدید قانون تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران حمایت می‌کند.» این نماینده دموکرات افزود: «با وجود آنکه اوباما فعلاً از اظهارنظر عمومی در این زمینه خودداری کرده، اما در عمل حامی تمدید این قانون است.» این مقام آمریکایی در ادامه گفت: «تمدید قانون تحریم‌های ایران تأثیری بر توان ما برای ادامه اعمال تحریم در صورت نیاز ندارد؛ چراکه ما اختیارات فراوانی برای هدف قرار دادن بازیگران مرتبط با برنامه موشکی و همچنین فعالیت‌های ناقض حقوق بشر، اقدامات خرابکارانه سایبری و دیگر فعالیت‌های نگران‌کننده داریم.»

کلینتون و ترامپ به اجرای برجام متعهد هستند

خبرگزاری مهر: مشاور سابق وزارت خارجه آمریکا پایبندی هر دو نامزد ریاست جمهوری آمریکا به اجرای برجام را امری حتمی دانست و گفت: «بهره‌مند شدن ایران از مزایای برجام به عوامل متعددی وابسته است».«دانیل سرور» تأکید کرد که برجام هم منافع ایران و هم منافع آمریکا را تأمین می‌کند و ترامپ و کلینتون موکداً متعهد به اجرای برجام هستند. به یقین آنها به موضع محدود شدن برنامه هسته‌ای ایران رجوع خواهند کرد؛ اما با وجود این معتقدم،  هر چند کنگره این موضوع را درک نکرده، اما بوروکراسی آمریکا این نکته را درک کرده است که اگر ایران مزایای برجام را حس نکند، نمی‌توان انتظار داشت که آن محدودیت‌ها پابرجا بمانند. البته باید به خاطر داشته باشیم که عوامل بسیاری بر این منافع تأثیر می‌گذارند که برخی از این عوامل به سیاست‌های ایران بستگی دارد.