حسین عبداللهیفر/ رأی اعتماد مجلس دهم به سه وزیر پیشنهادی دولت یازدهم با استقبال گسترده و پرحجم روزنامههای وابسته به دولت و جریان اصلاحات روبهرو شد. دولتیها از اینکه به هدفشان رسیده بودند، خرسند بودند و اصلاحطلبان نیز دلایل زیادی برای خوشحالی خود داشتند؛ یکی اینکه مجلس دهم را متفاوت از مجلس نهم ارزیابی کرده و امیدوار شدند که بتوانند تعداد بیشتری از نیروهای خود را به دولت تحمیل کنند. دوم اینکه در صورت پیروزی مجدد روحانی در رقابت آینده، دولت بهانه مخالفت مجلس را برای انتخاب وزرای افراطی یا فتنهگر نخواهد داشت. سوم اینکه دولت با انتخاب سه وزیر اصلاحطلب نشان داد که تمایل بیشتری به اصلاحطلبان پیدا کرده و این انعطافپذیری به نگرانی عبور احتمالی روحانی از اصلاحات در دولت آینده پایان میدهد.
این در حالی است که در این زمینه نکات تأملبرانگیزی وجود دارد و واقعیات دیگری به چشم میخورد که عبارتند از:
1ـ مجلس دهم مشابه مجلس نهم نیست و ترکیب آن دچار تغییراتی به نفع جریان حاکم شده است.
2ـ آرای تعداد مستقلین مجلس در بزنگاههای حساس با جهتهای متفاوت، پیشبینی نتیجه حرکت کلی مجلس را با مشکل روبهرو کرده است.
3ـ شائبه هر گونه زد و بند میان مجلس و دولت بر سر رأی اعتماد به سه وزیر وجود دارد.
4ـ این مجلس به خطوط قرمزی، همچون فتنه حساسیت کمتری دارد که نتیجه همین تغییر و تحولات است.
5ـ اینکه مجلس دهم گرایش اصلاحطلبانه دارد یا اینکه نمایندگان وکیلالدوله هستند، گزارههای غلطی هستند که صحت آن طی روزها و ماههای آینده ثابت خواهد شد و قضاوت در این زمینه را باید در آزمونهای دیگری نهایی کرد.
6ـ مؤلفههای دیگری هم در این قضایا مؤثر بوده است که از جمله میتوان به فضای کلی حاکم بر مجلس اشاره کرد. فضایی که در رأی اعتماد به سه وزیر پیشنهادی تأثیر فوقالعادهای داشته و در واقع بیانکننده همراهی و همدلی با دولت برای دست زدن به تغییرات بیشتر در کابینه، به ویژه در زمینه اقتصادی است. به عبارت دیگر، پیام این اعتماد به دولت، تقاضای اهتمام بیشتر دولت به حل مشکلات مردم و عبور از مسائل سیاسی است.
7ـ رأی اعتماد ندادن مجلس به هر یک از وزرای پیشنهادی میتوانست این بهانه را به دولت بدهد که مجلس برای تغییرات بیشتر و ایجاد تحول در زمینه مشکلات اقتصادی کشور با دولت همراهی نمیکند. ضمن آنکه دولت برای فرار از پاسخگویی به مردم به دنبال بهانههای سیاسی و فرهنگی و در واقع تغییر فضای روانی علیه خود است؛ از این رو بسیاری از ناطقان روز رأی اعتماد بر مسائل اقتصادی پافشاری کرده و ضمن حمایت از تغییرات بر تداوم آن اصرار
داشتند.
8ـ پیام مهمتر این رأی اعتماد به دولت هم از جانب اصولگرایان که دغدغه حل مشکلات مردم را دارند و هم از جانب اعتدالیون و اصلاحاتیها که نگران رأی نیاوردن روحانی در انتخابات آینده هستند، این بود که مجلس هیچ عذر و بهانهای را از سوی دولتمردان به منظور توجیه ناکامی خود و حواله دادن آن به دیگران نخواهد پذیرفت. در واقع، با همراهی خود، با دولت اتمام حجت کرد تا حل مشکلات اقتصادی کشور و تغییر محسوس در سفره مردم را در دستور کار قرار دهد و وزرای انتخاب شده ظرف مدت کوتاهی که در اختیار دارند، نخواهند توانست تحولات فرهنگی و اجتماعی مؤثری ایجاد کنند که سبب موفقیت مجدد وی شود.
9ـ صریحترین پیام این همراهی نیز این بود که این راهی که روحانی در پیش گرفته، نتیجه مثبتی نخواهد داشت و بهتر است وی شکست احتمالی خود را به گردن دیگران نیندازد.