عبدالله عبادی/بنگلادش کشوری واقع در جنوب قاره آسیا و شرق هند است، پایتخت آن داکا و جمعیت آن 148 میلیون نفر میباشد. این کشور که پیشتر «پاکستان خاوری» نامیده میشد، در پی جنگ آزادیبخش در تاریخ 26 مارس 1971 به کمک هند از پاکستان جدا شد و امروز کشور مستقلی است که حدود 90 درصد از مردم آن مسلمان هستند.
از بدو تأسیس این کشور هیچ رابطه سیاسی و دیپلماتیکی بین بنگلادش و رژیم اشغالگر قدس وجود نداشت؛ اما با فشار آمریکا و اتحادیه اروپا اندک روابطی برقرار شد، با این وجود مقامات بنگلادشی اعلام کردند تا زمانی که فلسطینیان به استقلال نرسند از برقراری رابطه با صهیونیستها امتناع خواهند کرد و طی چند سال اخیر روابطی غیر رسمی بین دو طرف وجود دارد.
دیپلماسی
بنگلادش یکی از 29 کشور سازمان ملل است که رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته و یکی از معدود کشورهای جهان است که شهروندانش را از سفر به اراضی اشغالی منع کرده و گذرنامه رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمیشناسد. در نوامبر 2003 یک روزنامهنگار بنگلادشی به نام «صالح چودری» که طرفدار برقراری ارتباط با رژیم صهیونیستی بود به جرم تلاش برای سفر به تلآویو بازداشت و به هفت سال زندان محکوم شد. بر اساس اظهارات کمیسر پلیس بنگلادش، «اسلام چودری» هم در هند با یک مستشار نظامی صهیونیستی دیدار و گفتوگو کرده بود که بلافاصله پس از آن بازداشت شده بود.
بنگلادش همواره از مواضع دولت فلسطین حمایت کرده و رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته است. در مطلبی که چند سال پیش در روزنامه صهیونیستی جروزالمپست به چاپ رسیده بود یک مقام صهیونیست در رابطه با بنگلادش گفته بود: ما نه تنها با دولت بنگلادش مشکلی نداریم، بلکه خواستار گفتوگو بین مقامات جهت آغاز روابط بین دو طرف هستیم. وی گفته بود: «ما خواستار این هستیم که دو ملت با یکدیگر ارتباط داشته باشند و چنانچه مسیحیان بنگلادش قصد سفر به اسرائیل و زیارت اماکن مقدسه آن را داشته باشند، با کمال میل از آنان پذیرایی خواهیم کرد.»
در پاسخ به این مطلب خانم شیخ حسینه نخستوزیر بنگلادش در سال 2014 گفته بود: «ما همچنان از آرمانهای فلسطین دفاع خواهیم کرد و هرگز اسرائیل را به رسمیت نخواهیم شناخت.»
«دیبومونی» وزیر امور خارجه اسبق بنگلادش درباره برقراری ارتباط بین کشورش و رژیم صهیونیستی گفته است: «در حال حاضر بنگلادش هیچ تصمیمی مبنی بر برقراری ارتباط با اسراییل اتخاذ نکرده است.»
از سوی دیگر، با وجود اینکه بنگلادش عضو سازمان تجارت جهانی WTO میباشد، خرید کالاهای صهیونیستی را تحریم کرده است، با این وجود در سال 2014 و بر اساس آمارهای دفتر توسعه صادرات بنگلادش، اقلام ناچیزی به ارزش کمتر از پنج هزار دلار به سرزمینهای اشغالی ارسال شده بود. دولت بنگلادش در واکنش به این خبر اعلام کرد که کالاهای این کشور از طریق آمریکا و اتحادیه اروپا به اراضی اشغالی ارسال شدهاند.
جنگ آزادیبخش بنگلادش
رژیم صهیونیستی یکی از اولین رژیمهایی بود که استقلال بنگلادش را به رسمیت شناخت، در جریان جنگهای آزادیبخش بنگلادش که در اوایل دهه 1970 به وقوع پیوست، رژیم جعلی صهیونیستی همواره طرفدار به رسمیت شناخته شدن بنگلادش بود و بعد از استقلال این کشور رژیم صهیونیستی در چهارم فوریه 1972 دولت بنگلادش را به رسمیت شناخت؛ اما دولت این کشور این اقدام را رد کرد و حاضر نشد رژیم صهیونیستی را به عنوان یک دولت به رسمیت بشناسد.
بنگلادش و جنگ 2006 لبنان
بلافاصله پس از پایان جنگ سال 2006 در لبنان (جنگ 33 روزه) دولت بنگلادش اعلام کرد آماده است تا تعدادی از نظامیان خود را در قالب نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل به منطقه اعزام کند؛ اما رژیم صهیونیستی با این درخواست مخالفت کرد و گفت بنگلادش هنوز اسرائیل را به رسمیت نشناخته است، با این حال، نیروهای ارتش بنگلادش و نیروهای ارتش نپال اولین نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل بودند که در سواحل جنوب لبنان مستقر شدند و این در حالی بود که دولتهای غربی نظیر فرانسه تا مدتها از اعزام نیروهای خود در قالب نیروهای سازمان ملل به منطقه تعلل کردند. حضور نیروهای بنگلادشی در خاک لبنان تا 24 می 2015 طول کشید و طی این مدت 350 نفر از نظامیان این کشور در این مأموریت حضور یافتند.
ارتباط مخالفان بنگلادش با موساد
در اوایل ماه می 2016 شیخ حسینه نخستوزیر بنگلادش، حزب bnp و جامعه السلام بنگلادش را متهم کرد که با سازمان اطلاعات خارجی اسرائیل (موساد) در ارتباط بوده و قصد دارند با یک کودتا، دولت این کشور را ساقط کنند، این اتهام پس از دیدار اسلام چودری با یک نظامی صهیونیست در هند مطرح شد.
در هفتم ژوئن 2016 وزیر کشور بنگلادش نیز حزب bnp را در اقدامات خرابکارانه بنیادگرایان در این کشور دخیل دانست و گفت: این اقدام با کمک نیروهای موساد انجام شده است؛ اما در واکنش به این اظهارات سخنگوی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی ضمن رد این اتهام گفت: «هیچ رابطهای بین این حادثه و موساد وجود ندارد.»