برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
آیت‌الله شیخ محی‌الدین حائری شیرازی

سلاح باید دست صالحین باشد

اگر دین نباشد تمدن هم نیست. تمدن چیست؟ به چه کسی می‏گوییم متمدن و به چه کسی می‏گوییم وحشی. شما به انسانی که خودش را کنترل می‏کند و خودش مواظب خودش است که به دیگران تعدی نکند می‏گویید متمدن. به کسی که باید مواظبش باشی، مراقبش باشی که به دیگران تعدی نکند، می‏گویید وحشی. 
بحث‏مان در این است که آیا دانش بشری به جای دین می‏تواند انسان را اداره کند و به آن اداره و مدیریت بگوییم تمدن؟ یا نمی‏توانیم و این علم این توانایی ندارد. تمام سلاح‏ها را که به کار می‏برند به وسیله علم به دست آورده‏اند. ما هم می‏گوییم سلاح‏ها خوب است. ما از این روایت دفاع می‏کنیم. «الخیر کله فی السیف» هر خیر و خوبی همه در شمشیر است. منظور قدرت است «و لایقیم الناس الا السیف» مردم را منظم، برپا و استوار نمی‏کند، الّا قدرت، الّا شمشیر؛ «والجنه تحت اظلال السیوف» بهشت در زیر سایه شمشیرهاست. شما الآن ممکن است این حرف مرا مبالغه بدانید و این روایات برای شما ثقیل باشد. اما اگر تعدادی متجاوز مسلح در خانه‏تان باشد آن موقع می‏بینی چقدر این اسلحه برای‌تان عزیز است. با این اسلحه ناموس و خانواده‏ات را حفظ می‏کنی. جانت را حفظ می‏کنی. 

اهمیت امنیت
منظور از شمشیر یعنی امنیت. چیزی مردم را منظم نمی‏کند، الّا امنیت. تمام خیرها به امنیت برمی‏گردد. بهشت هم زیر سایه امنیت به دست می‏آید. امنیت نعمت بزرگی است و ضرورت دارد جامعه امنیت داشته باشد؛ اما امنیت دو رکن دارد: یک رکن امنیت بازداشتن متجاوز از تجاوز است، متجاوز را بازداری و اگر او سلاح دارد شما هم سلاح خود را نشان بدهی. این یک رکن امنیت است. رکن برتر امنیت این است آنکه سلاح دارد، خودش خودش را کنترل کند. این قسمت مهم‏تر از قسمت دیگر است. دیگری را متوقف کنید با اسلحه می‏شود. اما خودت را می‏خواهی متوقف کنی تا به دیگران تجاوز نکنی. با چه چیزی؟ شما با اسلحه می‏توانی خودت را کنترل کنی؟ آیا با دانش می‏شود جلوی تجاوز خود را گرفت؟
دزد اگر کارشناس باشد می‏داند کجا دزدی کند و چه چیز را ببرد. دانش جلوی دزد را نمی‏گیرد. متجاوز از دانش ادب نمی‏کند. چرا؟ دانش مطیع انسان است. اگر انسان بد باشد دانش در دست او به سمت هدف بد می‏رود. دانش اسلحه است. ظالم از دانش استفاده می‏کند. مظلوم هم از دانش استفاده می‏کند. برای دانش  ظالم و مظلوم فرقی نمی‏کند. حالا با هم دعوای‌شان شده است. اگر کسی چاقویی در جیب این و چاقویی در جیب آن یکی گذاشت، خیانت بدتر کرده است، چون آلت قتاله است. یا یک پنجه بوکس به دو نفر داد. بدتر از اینها یک کلت در جیب این و یک کلت در جیب آن یکی گذاشت. مرتبه خیانت بالاتر می‏رود. 
حالا موشک قاره‏پیما با کلاهک هسته‏ای به او داد. بیا یک شهری را خاکستر کن. پس دانش نعمت بود؛ اما با نبودن دین به بلا تبدیل شد. این دین است که دانش را در خدمت انسان قرار می‏دهد. این دین است که اسلحه را به خیر تبدیل می‏کند. منظور امام از «الخیر کله فی‌السیف» دو رکن امنیت با هم است؛ یعنی اگر این اسلحه به دست صالحی بیفتد همه خیرها در این است. 

خلع سلاح ناصالح
حالا یک مثالی برای‌تان می‏‌آورم. این دو تا که با هم دعوا داشتند و خیانت بود که چوب به دست اینها بدهند. چاقو، کارد، شمشیر هر چه خطرناک‌تر خیانت بیشتر! اگر این دو تا که به هم مشت می‏زنند در جیب‌شان چاقو باشد، نفر سوم دست در جیب اینها کند، چاقو را بردارد، به اینها خدمت کرده است، یا خیانت؟ اگر دو نفر دعوا ‏کنند، نفر سوم دست کند و چاقو را بیرون آورد تا آنها نتوانند به هم چاقو بزنند، خدمت کرده یا خیانت؟ به هر دو خدمت کرده است! اگر کلتی داشتند و آن را از اینها گرفت خدمت بالاتری کرده است. پس هر چه ناصالح را خلع سلاح کنیم به نفعش است. مثل اینکه ما در خانه چاقو را از دست بچه می‏گیریم. 
پس دین می‏گوید: ناصالح را خلع سلاح کن. جزء برنامه‏های مذهب است و سلاح در انحصار صالحین باشد و در اختیار کسی باشد که سوءاستفاده نمی‏کند. امام(ره) این مطلب را اول انقلاب فرمود: سلاح در اختیار صالحین باشد. حالا وقتی می‏خواهند کسی را مسلح کنند، اول مسلحش کنند، یا اول صالحش کنند، بعد مسلحش کنند؟ اول اصلاح بعد تسلیح یا اول تسلیح بعد اصلاح. می‏گوید: اول صالحش کنند، مطمئن شوند که این سوءاستفاده نمی‏کند، بعد مسلحش کنند. اگر این کار را کردید، صالحش کردید می‏توانید مسلحش کنید، یعنی از سلاح سوءاستفاده نکند؛ باسواد شود سوءاستفاده نمی‏کند؟ نه! آمریکا مگر بی‏سواد است. آمریکا از سلاح هسته‏ای سوءاستفاده کرد. او ما را به صورت برده و بنده می‏خواهد. رژیم صهیونیستی همین است. اینها همینند. دین نباشد قدرت این جوری انسان را طلبکار می‏کند. 
نعمت بودن علم در شرایط دین است. دین، علم را نعمت می‏کند و اگر نباشد علم می‏شود بلا. سلاح با دین می‏شود نعمت. اگر دین را برداری سلاح می‏شود بلا. دین قدرت را نعمت می‏کند و اگر دین نباشد قدرت را می‏کند مصیبت! 

پول؛ نوکر یا آقا؟
مطلبی از شهید مطهری است که پول نوکر خوبی است، آقای بدی است. همه جا همین‏طور است. پول نوکر خوبی است را می‏بینید، با پول آبرویت را حفظ می‏کنی، با پول مشکلات خود را حل می‏کنی، اینجا پول نوکر است. عاشق پول شدی، پول‌اندوز شدی نه اینکه پول را در راه خودش خرج کند. پول آقایش شد. محبوبش شد و معشوقش شد. وقتی انسان عاشق شد برای پول، برای این پول شرف خودش را می‏دهد، دین خود را می‏دهد.
دین قدرت را خادم می‏کند. بی‏دینی، قدرت را خائن می‏کند. دین دانش را خادم می‏کند و بی‏دینی آن را می‏کند خائن. مثالی می‏زنم که همیشه به خاطر داشته باشید. این زمین همه نعمت‏ها را دارد. انسان‌ها، گل‏ها، درخت‏ها... همه زندگی‏شان از آب است؛ «وَ جَعَلْنَا مِنَ ‌الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ» خود آب زندگی‌اش از کجاست؟ اگر خورشید به زمین نتابد، همین آب یخ می‏زند. اگر گرمای خورشید نبود همه موجوداتی که آب دارند، آب‌شان یخ می‏زد. درخت خشک می‎شد. انسان‌ها و حیوان‌ها یخ می‏زدند. 
زمین، همین آبش که زندگی می‏دهد به برکت نور است. این هم برکت خورشید است. گرما و حرارت که آب را حیات‏بخش می‏کند، اگر نباشد همین آب کشنده می‏شود. پس علم مثل آب است. دین مثل نور خورشید است. پس همان‌طور که حیات‏بخشی آب واسطه است به حرارت خورشید، پس زمین هر چه زیبایی دارد از برکت خورشید است. از خودش نیست. تاریکی شب زمین از کجاست؟ سایه خود زمین است. پس تاریکی‏اش از خودش است و نورش از خورشید است. 

فلسفه‌ای برای غیبت
ما هم گناهان‏مان از خودمان است، ثواب‏های‌مان از خداست. جهل تاریکی انسان است. وقتی انسان به خدا پشت می‏کند عالم برایش تاریک می‏شود. وقتی رو به خدا می‏کند، عالم برایش روشن می‏شود. «مَّا أَصَابَکَ مِنْ حَسَنَهٍ فَمِنَ الله وَ مَا أَصَابَکَ مِن سَیِّئَهٍ فَمِن نَّفْسِکَ» هر خوبی از شما سر بزند از شما نیست مربوط به خدا است و هر بدی که از شما سر بزند مربوط به خدا نیست، مربوط به خودت است. حیات انسان‏ها به دین آنهاست. اگر دین را برداری حیاتی نیست. آیه را ببینید: «اعْلَمُوا أَنَّ الله یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا» بدانید که خدا زمین را بعد از مردنش زنده می‏کند. اگر می‏خواست این زنده شدن شبانه‏روز را بگوید، نمی‏گفت: «اعْلَمُوا» چون همه می‏دانند چیز دیگری را می‏خواهد بگوید. در روایات داریم: «یحییها بالعدل بعد موتها بالظلم» بدانید که خدا زمین را به دین زنده می‏کند بعد از اینکه به کفر مرده است. به عدل زنده می‏کند بعد از اینکه به ظلم مرده است. امام زمان چرا غایب شده؟ این همه غیبت برای این است. بشر زندگی منهای دین را تجربه کند خسته می‏شود. ببینید منهای دین همه چیز را از بین می‏برد. خسته می‏شود. 

برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
عباس‌بن‌عبدالمطلب ـ ۲

مورد احترام شیعه

 عباس‌بن‌عبدالمطلب عموی گرامی پیامبر اکرم(ص) همواره مورد احترام خاص شیعیان بوده و امروزه شیعه در کنار زیارت قبور امامان خود در بقیع، آن بزرگوار را نیز با ارادتی خاص زیارت می‌کنند. هر چند درباره عباس و فرزندش عبیدالله و نیز عقیل‌بن‌ابی‌طالب انتقاداتی بوده و این به دلیل آن است که همه نزدیکان و اقوام پیامبر اکرم(ص) در یک سطح نبوده‌اند.
شیعیان به دستور خداوند و نیز تأکیدات پیامبر(ص)، به اهل بیت(ع) ایشان علاقه‌مندند، ولی این به آن‌ معنا نیست که از تمام ضعف‌های اشخاص؛ تنها به دلیل اینکه با پیامبر(ص) نسبت دارند، چشم‌پوشی کنند؛ چون اگر این‌گونه بود، نباید در قرآن ابولهب نکوهش شد.
در نزد ما شیعیان اهل بیتی که به محبت آنان توصیه شده است، پنج نفر «رسول‌الله، حضرت علی، فاطمه و حسنین(علیهم‌السلام)» و امامان معصوم(ع) از فرزندان فاطمه هستند که آخرین آنها مهدی(عج) است که پیامبر(ص) به ظهورش بشارت داده است.
اگر چه قوت و صلابت ایمان عباس همانند ایمان افرادی چون امام علی(ع) و حمزه سیدالشهداء نبود؛ چرا که عباس در جنگ بدر در سپاه مشرکان بود و به اسارت مسلمانان درآمد و حتی برخی تصمیم به قتل او گرفتند، ولی با توجه به نظرات دیگران، او سرانجام تنها با پرداخت فدیه آزاد شد و پس از آن به اسلام گروید. البته ایشان در جنگ حنین که پس از فتح مکه حادث شد، حضوری فعال داشته و مسلمانان را به مقاومت دعوت می‌کرد.
بر این اساس، بعید نیست شخصی که مدت‌ها در همراهی رسول خدا(ص) کوتاهی کرده بود، در پیروی از وصی او امیرالمؤمنین(ع) نیز جدیت چندانی نداشته و به همین دلیل مورد انتقاد شیعیان قرار گیرد، به گونه‌ای که به تعبیر امام باقر(ع)، امیرالمؤمنین(ع) پس از رحلت پیامبر(ص)، از حمایت اشخاصی از اهل بیت؛ مانند حمزه و جعفر که عزمی استوار در یاری اسلام داشتند، محروم مانده بود (چرا که به شهادت رسیده بودند) و در میان اهل بیت، تنها کسانی مانند عباس و عقیل باقی مانده بودند.
البته، روایاتی وجود دارد که عباس به حضرت علی(ع) پیشنهاد داده بود تا با او بیعت کند و استدلالش این بود که اگر عموی پیامبر با پسر عموی او بیعت کند، دیگر جای اعتراض برای کسی باقی نخواهد ماند که این پیشنهاد مورد پذیرش امام علی(ع) قرار نگرفت. مسئله به این آسانی نبود که عمویش می‌پنداشت. او از یک موضوع هراس داشت و به خوبی می‌دانست که رقبای خلافت به این آسانی از تلاش دست برنمی‌دارند. در نتیجه، میان امت اسلام فتنه و شکاف ایجاد می‌شود و دشمن فرصت یافته، اسلام را به نابودی می‌کشد. از این رو، امیرمؤمنان، خود به تدفین پیکر جنازه رسول خدا رفت و پیشنهاد عباس و دیگران را نپذیرفت و قضاوت را به عهده آیندگان گذاشت. 
اما اینکه شیعه، عباس و فرزندان او را کافر بداند، یک دروغ فاحش است که هیچ انسان با انصافی آن را نمی‌پذیرد؛ چرا که شیعه بر اساس روایتی که از امام صادق(ع) منقول است، در زیارت رسول خدا(ص) بر عموی ایشان عباس نیز درود می‌فرستد. چگونه ممکن است شخصی را کافر دانسته و سپس بر او سلام و درود بفرستند؟!
بنابراین، اگرچه ممکن است شیعه به برخی از عملکردهای عباس‌بن‌عبدالمطلب و فرزندانش در برهه‌ای از زمان انتقاداتی داشته باشد؛ اما برای عباس‌بن‌عبدالمطلب احترام ویژه‌ای قائل است. این هم به این دلیل است که شیعیان جز انبیا و دوازده امام و حضرت زهرا(علیهم‌السلام) شخص دیگری را معصوم نمی‌دانند و احتمال خطا در هر کسی وجود دارد. ضمن آنکه اهل سنت دایره عصمت را تنگ‌تر گرفته و حتی خلفای پس از پیامبر را نیز معصوم نمی‌دانند؛ لذا انتقاد از افراد به معنای تکفیر آنها نیست. 

برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان

ضرورت دشمن‌شناسی

 آیت‌الله عبدالکریم عابدینی/به موضوع دشمن در قرآن به صورت جدی پرداخته شده است و یک مسئله حاشیه‌ای و معمولی به شمار نمی‌آید. قرآن علاوه بر اینکه به صورت جدی موضوع دشمن و دشمنی را تبیین کرده است، انواع دشمنان را برشمرده و آنها را به صورت جداگانه توضیح داده است.
 اینکه اسلام ما را واقف می‌کند که دشمن داریم، از بدیهیات دین اسلام است و در قرآن، آیات و روایات هیچ تردیدی در این معنا وجود ندارد.
خداوند در آیه شش سوره مبارک فاطر می‌فرماید: «در حقيقت‏ شيطان دشمن شماست،‏ شما [نيز] او را دشمن گيريد. [او] فقط دارودسته خود را مى‌خواند تا آنها از ياران آتش باشند.» یکی از کارهایی که شیطان انجام می‌دهد این است که به جای اینکه دشمنی‌های‌تان با دشمن حقیقی باشد، کاری می‌کند که شما مشغول یکدیگر شوید و از توجه به دشمن حقیقی غافل بمانید.  خداوند می‌فرماید که شیطان دشمن آشکار شماست، به این معنا که دشمنی شیطان استتار شده و مخفی نیست؛ بلکه کاملاً آشکار و روشن است.
خداوند در آیه 82 سوره مائده می‌فرماید: «مسلماً يهوديان و كسانى را كه شرك ورزيده‌اند، دشمن‏ترين مردم نسبت به مؤمنان خواهى يافت و قطعاً كسانى را كه گفتند ما نصرانى هستيم، نزديك‌ترين مردم در دوستى با مؤمنان خواهى يافت؛ زيرا برخى از آنان دانشمندان و رهبانانى هستند كه تكبر نمى‌‏ورزند.» منافقان از کفار هم بدتر هستند، منافقان و اهل نفاق هم دشمن محسوب می‌شوند و آنها همه ویژگی‌های کفار را با خود دارند و علاوه بر این آنها، یک ویژگی دیگری نیز دارند و آن پنهان نگه داشتن کفرشان است. نفس انسان بدترین دشمن انسان به حساب می‌آید، اگر همه دشمنان در مقابل انسان قرار گیرند؛ اما نفس انسان با او دشمنی نکند، هیچ دشمنی نمی‌تواند نقشه خود را پیاده کند.
رسول گرامی(ص) در این باره فرموده‌اند: «بدترین دشمن تو، خودت هستی و این نوع دشمنی انسان را زمین‌گیر می‌کند.»


برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان
از فساد و رسوایی رئیس‌جمهور تا حضور نظامی آمریکا در کره جنوبی در گفت‌وگوی اختصاصی صبح صادق با «هون لی» تحلیلگر کره‌ای

کره جنوبی دولت اقماری ایالات متحده است

مصطفی افضل‌زاده / «پارک گئون های» رئیس‌جمهور کره جنوبی به دلیل رسوایی مربوط به فساد و اعمال نفوذ یکی از دوستانش اعلام کرده بود از سمتش استعفا خواهد داد. پارک گئون های اگر به وعده‌اش برای استعفا عمل کند، پس از «سینگمن رهی» اولین رئیس‌جمهور کره جنوبی که در سال 1960 استعفا داد و به هاوایی فرار کرد، دومین رئیس‌جمهور در تاریخ این کشور خواهد بود که استعفا کرده است. در این زمینه با «هون لی» کارشناس کره‌ای ساکن آمریکا گفت‌وگو کرده‌ایم تا با دلایل این استعفا و اعتراضات مردمی بیشتر آشنا شویم.
* دلیل اصلی فشار بر رئيس‌جمهور کره جنوبی برای کناره‌گیری از قدرت چه بود؟
به طرز شگفت‌انگیزی هنوز پارک گئون های، رئيس‌جمهور کره جنوبی از کناره‌گیری از قدرت خودداری می‌کند. مجلس شورای ملی به استیضاح وی رأی داده است؛ اما حدود 180 روز طول می‌کشد تا دادگاه قانون اساسی رأی قوه مقننه این کشور را اجرایی کند. بنابراین ممکن است چند ماه دیگر شاهد پایان کار دولت گئون های باشیم.
همه می‌دانند که روزهای پایانی ریاست‌جمهوری پارک گئون های است؛ اما وی حاضر به کناره‌گیری از قدرت نیست؛ زیرا می‌داند به محض کناره‌گیری به جرم دست داشتن در فساد مورد بحث دستگیر خواهد شد. گفتنی است، تا زمانی که گئون های در کاخ ریاست‌جمهوری کره جنوبی مستقر است، از پیگرد قانونی مصون است؛ به همین دلیل سعی خواهد کرد حداقل تا پایان ماه مارس که دستور تحقیقی دادستان ویژه درباره رسوایی فساد به پایان می‌رسد، در این کاخ باقی بماند؛ البته احتمالاً جنبش‌های مردمی در کره جنوبی دادگاه قانون اساسی این کشور را وادار می‌کند که به سرعت درباره اتهامات وارد شده به رئیس‌جمهور تصمیم‌گیری کند.
استیضاح رئیس‌جمهور کره جنوبی نتیجه آرای یک جبهه متحد بین احزاب مخالف و بخشی از حزب «سائه نوری» محافظه‌کار است که از رئیس‌جمهور جدا شده‌اند. شایان ذکر است که این اقدام بدون فشار جنبش مردمی در کره جنوبی که به دلیل سال‌ها سرخوردگی از حکومت نو استبدادی گئون های بروز کرده، میسر نبود.
بسیاری از مردم در سراسر جهان تصور می‌کنند نظام سیاسی کره جنوبی نمادی از دموکراسی مدرن است، امّا برای مردم کره جنوبی حکومت پارک گئون های یادآور سبک استبدادی پدر او، یعنی «پارک چونگ هی» دیکتاتور نظامی سابق است. پارک گئون های، به مخالفت حزب ترقی‌خواه این کشور اهمیت نداد و این موضوع را حل نکرد؛ همچنین «لی سوک کی» را به عنوان یک قانونگذار مخالف و «هان سونگ کیون» رئيس کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری کره جنوبی را زندانی کرد. افزون بر این، اصلاحات بازار کار را معرفی کرد که طبق آن تسهیل پایان دادن به کار کارگران برای کارفرمایان شرکت‌ها و افزایش بی‌ثباتی کاری در دستور کار قرار گرفت. پارک همچنین بررسی‌های مربوط به تراژدی سئول را که طی آن یک کشتی غرق شد، تعطیل کرد و تدریس کتاب‌های درسی تاریخ را که دولتی‌ها نوشته‌اند و در آن جنایت‌های پدر دیکتاتور وی نادیده گرفته شده است، اجباری کرد. البته کارهای استبدادی پارک گئون های بسیار زیاد است و همچنان ادامه دارد.
برخلاف آنچه رسانه‌های غربی ادعا می‌کنند، تظاهرات و اعتراضات میلیونی مردم در کره جنوبی که در هفته‌های اخیر شاهد آن بودیم، صرفاً واکنش خودجوش مردم به یک رسوایی نبوده است؛ بلکه هسته مرکزی معترضان، جبهه متحد کارگران، کشاورزان، فقرای شهری و دانش‌آموزان بوده‌اند که علیه سیاست‌های ضد دموکراتیک پارک گئون های طی سال‌های متمادی واکنش نشان داده‌اند.

* پارک گئون های با شعار مبارزه با فساد به کاخ ریاست‌جمهوری کره جنوبی وارد شد، به نظر شما وی تا چه اندازه در تحقق این امر موفق عمل کرده است؟
میزان فساد دولتی که فقط در شش هفته گذشته فاش شده است، بسیار بیشتر از مقداری است که تندترین منتقدان رئيس‌جمهور تصور می‌کردند. دوست نزدیک رئيس‌جمهور و محرم اسرار وی به نام «چوئی سون سیل» از ارتباط شخصی خود با رئيس‌جمهور برای تطمیع بزرگ‌ترین شرکت‌های کره جنوبی، از جمله سامسونگ، هیوندای و ال جی استفاده می‌کرده است.
شواهد اخیر که از دفتر خاطرات یکی از مقامات بلندپایه کاخ ریاست‌جمهوری کره جنوبی (که فوت کرده است)، به دست آمده است، نشان می‌دهد رئیس سابق کارمندان کاخ ریاست‌جمهوری نفوذ بسیار زیادی در تمام شاخه‌های دولتی داشته است؛ برای نمونه وی اختیار داشته با رئیس دادگستری دادگاه قانون اساسی رابطه نامشروع داشته باشد. این شرایط در حالی بوده است که مخالفت حزب ترقی‌خواه در سال 2014 حل نشده باقی مانده است.

* جانشین پارک گئون های چه کسی خواهد بود و غرب تمایل دارد چه کسی به جای وی قدرت را در کره جنوبی برعهده بگیرد؟
 اگر دادگاه قانون اساسی به نفع استیضاح‌کنندگان حکم دهد و پارک گئون های از قدرت برکنار شود، انتخابات جدید ریاست‌جمهوری باید ظرف دو ماه برگزار شود. پیش‌بینی می‌شود، نیروهای میانه‌روی حزب محافظه‌کار، بخشی که با احزاب مخالف برای استیضاح رئيس‌جمهور همکاری کرده‌اند، به انحلال حزب «سائه نوری» مبادرت کنند و تحت لوای یک حزب جدید و با نامی دیگر سازمان یابند. همچنین، این حزب درخواست کند تا در مبانی محافظه‌کارانه‌اش تجدید نظر شود. از سوی دیگر، این احتمال هم وجود دارد که بان‌کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل متحد نیز که یک ماه دیگر دوره دبیر کلی‌اش به پایان می‌رسد، به این نیروها برای بازسازی حزب محافظه‌کار بپیوندد.
احزاب مخالف نیز باید حول یک نامزد واحد ـ که به احتمال زیاد «مون جائه این» رئیس سابق حزب «مینجو» یا «لین جائه میونگ»  منتقد صریح پارک گئون های خواهد بود ـ گرد هم آیند. «لین جائه میونگ» شهردار محبوبی به شمار می‌آید که در جریان تظاهرات گسترده اخیر به یک مدعی برجسته ریاست‌جمهوری در کره جنوبی تبدیل شده است. همگان از تمایلات غرب‌‌گرایانه بان‌کی‌مون اطلاع دارند و می‌دانند که در صورت روی کار آمدن وی در سمت رئیس‌جمهور کره جنوبی، سناریوهای غرب‌گرایانه در این کشور عملی خواهد شد. از سوی دیگر، سناریوی اتحاد آمریکا و کره جنوبی نیز در صورت به قدرت رسیدن وی قوت خواهد گرفت.
در مقابل نامزد مخالفان ممکن است قصد داشته باشد دوره‌ای از عدم وابستگی را برای کره جنوبی ترسیم کند، شبیه آنچه در زمان «رو مو هیون» رئیس‌جمهور سابق کره جنوبی رخ داد؛ امّا احزاب مخالف از اینکه در برابر ائتلاف آمریکا و کره جنوبی بایستند، هراس دارند. به این ترتیب، تا زمانی که نیروهای آمریکایی در کره حضور دارند، ایستادگی در مقابل آنها برای نمایندگان احزاب مخالف سخت است. 
افزون بر این، در حال حاضر که عامل توانمند و تغییردهنده بازی در این کشور، جنبش میلیونی مردم است که استیضاح رئیس‌جمهور را عملی کرده است، هیچ حزب سیاسی که نشان‌دهنده منافع کارگران، کشاورزان و فقرای شهری (که اکثریت جنبش مردمی هستند) باشد، وجود ندارد؛ زیرا پارک گئون های این احزاب را منحل کرده است. همچنین، چون پارک گئون های تقریباً تمامی رهبران برجسته را زندانی کرده است، جنبش مردمی هنوز رهبری را که بتواند منافع آنها را پیش ببرد، شناسایی نکرده است. 
بنابراین، احتمالاً هر دو حزب محافظه‌کار و نیروهای دموکراتیک نئولیبرال سعی خواهند کرد به گزینش و جذب جنبش مردمی اقدام کنند؛ اما از سوی دیگر امکان دارد یک حزب جدید مردم‌محور دموکراتیک از داخل این جنبش مردمی پدیدار شود که نقش مهمی در تعیین نتیجه انتخابات بعدی خواهد داشت و بعید به نظر می‌رسد دولت بتواند این حزب را منحل کند.

* به نظر شما کره جنوبی یک کشور مستقل است؟ اگر این‌گونه نیست، چطور امکان تبدیل آن به یک کشور مستقل وجود دارد؟ 
کره جنوبی هنگامی تأسیس شد که ایالات متحده «ایسونگمن ری» فرد تحصیلکرده در آمریکا را به قدرت رساند. این فرد هزاران نفر را که به داشتن تمایلات کمونیستی مظنون بودند، قتل عام کرد. وی از طریق برگزاری یک انتخابات روی کار آمد و به این ترتیب احساسات مردمی که پس از آزادی این کشور از ژاپن خواستار کشوری مستقل و واحد بودند، نادیده گرفته شد. در حال حاضر، 28 هزار سرباز ایالات متحده در کره جنوبی حضور دارند و این کشور پایگاه مهمی در منطقه برای آمریکا به شمار می‌آید. به این ترتیب ایالات متحده منافع ژئوپلیتیک و اقتصادی حیاتی در کره جنوبی دارد و این کشور دولت اقماری برای ایالات متحده به شمار می‌آید. با وجود بحران مشروعیتی که برای پارک گئون های در کره جنوبی به وجود آمده است، به تازگی این کشور با ژاپن یک موافقت‌نامه بحث‌برانگیز نظامی امضا کرده است که بدون اعمال فشار ایالات متحده امکان‌پذیر نبود. گفتنی است، کره جنوبی و ژاپن دو دشمن تاریخی به شمار می‌روند و منافع حیاتی ایالات متحده، دلیل اصلی امضای قرارداد نظامی میان آنها بوده است.
از سوی دیگر، در بحبوحه بحران سیاسی، ایالات متحده به اعمال فشار بر کره جنوبی برای استقرار سامانه دفاع موشکی تاد در این کشور ادامه داده است. کره جنوبی تنها زمانی می‌تواند به معنای حقیقی مستقل باشد که سربازان ایالات متحده از این کشور خارج شوند. از قضا حضور سربازان آمریکایی در کره جنوبی یا خروج آنها از این کشور، یکی از مواردی است که «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور منتخب آمریکا نسبت به آن تردیدهایی را مطرح کرده است. ترامپ رویکردی تبادلی به سیاست خارجی دارد و در حال حاضر این سؤال را مطرح کرده است که آیا حضور سربازان آمریکایی در کره جنوبی به صرفه است یا خیر؟

برش مطبوعاتی
نسخه چاپی
ارسال به دوستان

رشد قارچ‌گونه عرفان‌های کاذب

آیت‌الله طبرسی گفت: متأسفانه امروز عرفان‌های کاذب و نوظهور همانند قارچ در جامعه رشد می‌کند، خدشه‌دار کردن مبانی دینی و اعتقادی جامعه مهم‌ترین هدف عرفان‌های نوظهور و انحرافی است امروز مهم‌ترین راه پاسخگویی به شبهات مطرح شده از سوی این عرفان‌های کاذب، تبیین و شناساندن عرفان اسلامی است. عرفان اسلامی و دینی راه صحیح زندگی را به انسان نشان می‌دهد، در عرفان اصیل اسلامی هدف، قرب الهی است که از راه عمل به شریعت مبین اسلام حاصل می‌شود.