خدایا! یادم بده آنقدر مشغول عیب‌های خودم باشم که عیب‌های دیگران را نبینم؛
یادم بده اگر کسی را بد دیدم قضاوتش نکنم، درکش کنم؛
یادم بده اگر بدی دیدم «ببخشم»، ولی بدی نکنم! چرا که نمی‌دانم بخشیده می‌شوم یا نه
یادم بده اگر دلم شکست، نفرین نکنم، دعا کنم و اگر نتوانستم سکوت کنم
یادم بده اگر سخت بگیرم، «سخت می‌بینم»
یادم بده به قضاوت کسی ننشینم؛ چرا که در تاریکی همه شبیه هم هستیم
یادم بده چشمانم را روی بدی‌ها و تلخی‌ها ببندم؛ چرا که چشمان زیبا، بی‌شک زیبا می‌بینند.

 سه رمز اصلاح
امام علی(ع) فرمودند: 
«اگر سه چیز را در زندگی‌تان اصلاح کنید، خداوند سه چیز را برای شما اصلاح می‌کند؛
باطنت را اصلاح کن، خداوند ظاهرت را اصلاح می‌کند و خوبی‌ات را بر سر زبان‌ها می‌اندازد.
رابطه‌ات را با خدا اصلاح کن، خداوند رابطه‌ات را با مردم اصلاح می‌کند و سبب احترام خَلق به تو می‌شود.
آخرتت را اصلاح کن، خداوند امر دنیای تو را اصلاح می‌کند.»
شیخ‌صدوق، خصال

نگاهی به تأثیر گفتمان‌های سیاسی بر هنر هفتم
 مهدی امیدی/ تاریخ نشان می‌دهد که انتخابات رياست جمهوري و تغییر دولت‌ها تأثیر مستقیمی بر فرایندهای فرهنگی و هنری و به ویژه سینما دارند. آشکارترین شکل این تأثیرگذاری را می‌توان در وقوع انتخابات دوم خرداد سال 76 دید. پس از برگزاري اين انتخابات، گفتمان لیبرال و به اصطلاح، اباحه‌گری در عرصه مدیریت فرهنگی غلبه پیدا کرد. آمارها نشان می‌دهند که همه شاخصه‌های سینما در این دوره سقوط کرد. برای نمونه، ميزان استقبال مردم از فيلم‌ها کاهش يافت، تعداد زیادی از سينماها تعطيل شدند، تنوع مضامین از بین رفت و حتي برخي از گونه‌هاي سينمايي به کلي محو شدند، بسياري از هنرمندان به انزوا رانده شدند و امکانات و امتيازات سينما به افراد خاصي اختصاص يافت و...
اما مهم‌ترین تأثیر دولت موسوم به اصلاحات در عرصه سینما، تضعیف سینمای متعهد و انقلابی و احياي دوباره فيلمفارسي و سینمای شبه‌روشنفکری بود. اصلی‌ترين دليل قهر مردم با سينما در دوران دولت به اصطلاح اصلاحات، غلبه اين‌گونه فيلم‌ها بود که موجب احساس ناامني خانواده‌ها از حضور در سينما شد. سخنراني مجيد مجيدي در چهارمين جشن خانه سينما در سال 1379 آينه تمام‌نمای وضعيت سينما در دوران حاکميت گفتمان به اصطلاح اصلاح‌طلبی است. او در اين مراسم وضعيت سينماي آن دوران را در سراشيبي سقوط توصيف کرد و به صراحت گفت: «... گوش بداريم كه صداي پاي ابتذال به راحتي به گوش مي‌رسد. آنچه روزگاري به درست يا به غلط با واژه‌ فيلمفارسي مي‌خوانديمش، ‌دوباره سر و گوشي مي‌جنباند، تابلوهاي رنگارنگي كه فقط در كار فريب چشم‌هايند و با انديشه و آگاهي بيگانه‌اند، دوباره در سر چهارراه‌ها حاضر مي‌شوند. ترانه‌خواني‌هاي كوچه و بازاري، عشق‌هاي كاغذي و لحن‌هاي كلاه مخملي دوباره در فيلم‌ها ظاهر مي‌شوند.»
مجيدي بار ديگر در سمينار «نقد سينماي اجتماعي و سينماي ديني» که دي ماه سال 87 در دانشگاه علامه طباطبايي برگزار شد، گفت: «...يکي از گله‌هاي من به آقاي خاتمي هم همين مسئله بود؛ چرا که علي‌رغم علاقه‌اي که به شخصيت ايشان دارم، بايد بگويم که در دوره‌ ايشان علي‌رغم فضاي آزادي که وجود داشت، چيزي جز ابتذال نصيب سينماي ما نشد.»
اين در حالي است که انتخابات سوم تير در سال 84 مسير سينما را تا حدودي متفاوت کرد؛ امکانات به طور عادلانه‌تري تقسيم شدند، ژانرهاي فراموش شده دوباره جان گرفتند، ده‌ها سينماي تعطيل شده بازگشايي شدند، سينماي دفاع مقدس دوباره احيا شد و... البته در دولت بعدي (دولت دهم) اتخاذ برخي از سياست‌ها باز هم موجب شد که سينما رو به ضعف برود. در اين دوران دوباره بحران مخاطب در سينما اوج گرفت، فيلمفارسي (با محوريت آثاري با موضوع خيانت) گسترش يافت و فيلم‌هاي جشنواره‌اي عزيز داشته شدند.
همچنين در نتيجه انتخابات سال 88 تعدادي فيلم نظير «قلاده‌هاي طلا»، «پايان‌نامه»، «گزارش يک جشن»، «خيابان‌هاي آرام» و... درباره عواقب اين رويداد ساخته شدند و حتي جشنواره‌اي تحت عنوان «عمار» هم در واکنش به حوادث پس از انتخابات دهم شکل گرفت.
نکته تأمل‌برانگیز اين است که انتخابات رياست‌جمهوري ايران فراتر از کشورمان، حتي بر سينماي غرب نيز تأثير داشته است. بی‌شک ايجاد موج فيلم‌هاي ضدايراني و دخالت جشنواره‌هاي سينمايي غربي در امور داخلي کشورمان نوعي واکنش به مشارکت گسترده مردم در ميدان‌‌هايي چون انتخابات و راه‌پيمايي‌ها بوده است. افزايش پشتيباني مردم از نظام جمهوري اسلامي در سال‌هاي اخير، باعث شده که سينماي غرب و به ويژه هاليوود، تخريب مردم ايران را در دستور کار خود قرار دهد.
شبیه آنچه در دولت موسوم به اصلاحات اتفاق افتاد، در دولت اعتدال تکرار شد. در این دوره نیز از یک سو شاهد رشد قارچ‌گونه فیلم‌های تجارتی بودیم، به طوری که فیلم‌های مبتذلی چون «50 کیلو آلبالو»، «من سالوادور نیستم» و ... ساخته شد و روی پرده رفت و از سوی دیگر با حمایت دولت، سینمای روشنفکرنمای ضدمردمی گسترش یافت، به طوری که حتی یک گروه سینمایی مختص نمایش فیلم‌های بدون مخاطب راه‌اندازی شد. در این گروه که «هنر و تجربه» نام دارد، دولت هزینه صندلی‌های خالی سینماهای نمایش‌دهنده این‌گونه فیلم‌ها را می‌پردازد. در این دوره، بیش از گذشته فیلمسازان و هنرمندان سینما از اشتغال و معیشت محروم شدند، به طوری که حتی کارگردانی چون منیژه حکمت که خود یکی از حامیان حسن روحانی در انتخابات گذشته بود، به صراحت اعلام کرد که دولت یازدهم، بدترین دوران فعالیت سینمایی او بود. شاید مرور دوباره آنچه بهمن سال گذشته در جشنواره فیلم فجر رخ داد، بهترین نمودار سیاست‌های سینمایی اعتدال باشد؛ جشنواره‌ای که تقریباً همه شرکت‌کنندگان به آن اعتراض داشتند و نوع برگزاری آن را پایین‌تر از سطح استاندارد یک جشنواره دانستند.



«مرده بودم زنده شدم، گریه بودم خنده شدم»
آینه‌ای زلال چون شیشه تابنده شدم
جمعه به جمعه عصرها خانه به خانه می‌روم
از دل و جان مُعرفِ دولت آینده شدم
گاه بدون فایده، گاه به بحث و انتقاد
گاه در آن مجادله مرغک پَر کنده شدم
گاه پر از حقایقم، گاه پر از شعار و حرف
چون که عمل نمی‌شود، خسته و شرمنده شدم
وعده چهار سال پیش جمله سراب بود و بس
چون به امید دشمنان پَست و گدازنده شدم
ببین و انتخاب کن مرد رهی بزرگ را
من سبب شناخت هر کس و هر بنده شدم
علی عرفانی (شاعرباشی)

بین قائم‌شهر و ساری منطقه‌ای به نام «قادیکلا» وجود دارد که بسیج و سپاه در آن عملیات داشتند. محمد با دو تا از دوستانش از این جاده، عازم مشهد بودند که عده‌ای با سلاح و تجهیزات سر راه‏شان را گرفته و از آنها کمک خواستند. آنها گفته بودند ما به هر کس که کارت بسیج و سپاه داشته باشد، اسلحه می‌دهیم تا به ما کمک کنند. وقتی فهمیدند محمد و دوستانش کارت بسیج و سپاه دارند، آنها را به سمت جنگل بردند؛ اما آنها از گروهک‌ها بودند و محمد را پس از شکنجه‌های دردناک به شکل فجیعی به شهادت رساندند. 
به نقل از دوستان شهید دکتر محمد منتظر‌الظهور
شهید منتظرالظهور 14 فروردین 1339 در تهران متولد شد. او از همان دوران کودکی علاقه‏‌ زیادی به یادگیری داشت و مشاهده‏‌ آثار نبوغ در محمد موجب شد تا از پنج سالگی یادگیری درس در مقطع ابتدایی را آغاز کند. پنج سال اول دبستان را با نمره‌های عالی پشت سر گذاشت و سال ششم را در تابستان خواند. دوران متوسطه را در دبیرستان میرداماد سپری کرد که مصادف با ورود شهید رجایی به آموزش‌وپرورش بود. با آشنایی او با شهید رجایی مبارزاتش شکل تازه‌تری یافت. سال آخر متوسطه را در دبیرستان آذر گذراند و در دو رشته‏‌ علوم طبیعی و ریاضی دیپلم گرفت. در قضایای انقلاب فعال بود؛ به مساجد و مکان‌های ویژه تبلیغات دینی می‌رفت و اعلامیه‌های امام(ره) را پخش می‌کرد. در سال 1357 با پذیرش در بورسیه‏ ارتش به عنوان دانشجوی پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی تهران مشغول تحصیل شد. عضو بسیج و متصدی کتابخانه‏ مسجد و انبار گندم محله بود. محمد با شروع جنگ تحمیلی چندین نوبت به همراه تیم پزشکی به جبهه رفت تا اینکه در نهایت در ماجرای عملیات نفاق در منطقه آمل به دست عوامل مارکسیست گروهک‌های نفاق به شهادت رسید.

بی‌بی مدام می‌گفت؛ «گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی»
دیروز مقابلش نشستم و بی‌ رو در بایستی گفتم:
آخه بی‌بی‌‌جون! قربون اون روی ماهت
برکتِ خونه!
یا ایراد از ضرب‌المثل‌های شماست
یا از صبر ما...
بی‌بی با یه نگاه عاقل‌اندرسفیه بهم فهموند که؛ «حتماً از صبر شما»
بی‌تابانه گفتم؛ پس چرا غروب نمی‌کنه این فاصله؟  چرا فرجی نمی‌شه؟!
ولی انگار بی‌بی تسلیم تقدیر بود
پشت اون همه‌ چین و چروک یه دنیا آرامش بود
گیسوهای سفید بی‌بی هزینه یه عمر تجربه بود
اونا تو آسیاب سفید نشده بودند
اونا با بی‌بی صبر رو تمرین کرده بودند
بی‌بی بهتر می‌دونست که در پناه صبر
هر خواسته‌ای محقق می‌شه
آقا جون! مثل بی‌بی صبر رو تمرین می‌کنم
ولی چشمامو از این در بر نمی‌دارم
می‌خوام که بیای
بیای و خاتمه بدی به این همه دلواپسی...


 حسین کارگر/ استاد شهید مرتضی مطهری در کنار تمام فعالیت‌هایی که در زمینه اسلام‌شناسی انجام داده بود، به حوزه هنر و ادبیات اسلامی نیز وارد شد. کتاب «داستان راستان» نمونه‌ای متعالی از الگوسازی برای داستان انقلاب است. متأسفانه هنوز هم اهالی نظر و ادبیات، ارزش‌های این کتاب را موشکافی و معرفی نکرده‌اند. این درحالی است که با گذشت 38 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز هم شاخصه‌های تئوریک ادبیات داستانی انقلاب تدوین نشده است. «داستان راستان» منبعی جامع و مانع برای تهیه اسلوب و شاخصه‌های ادبیات داستانی اسلامی و انقلابی است. 
جلد اول این کتاب براي نخستين بار در سال 1339 و جلد دوم آن در سال 1343 منتشر شد؛ يعني درست هنگامی که سايه ادبيات داستاني شبه‌مدرن و پوچ‌گرا و مارکسیستی بر فرهنگ کشورمان سنگيني مي‌کرد و جاي آثار ملهم از فرهنگ اصيل و بومي ما خالي بود. به نظر مي‌رسد که اهتمام استاد مطهري در خلق اين کتاب تلاشي براي پر کردن اين خلأ بود. چه اينکه همه فصل‌هاي اين کتاب- برخلاف رسم مألوف آن دوران که منبع الهام رمان‌هاي فارسي، مکاتب غربي و شرقي بودند- رواياتي است که در شرح حال شخصيت‌هاي صدر اسلام و وقايع تاريخ اسلام در کتاب‌هاي تاریخی و احادیث آمده است؛ متوني چون نهج‌البلاغه، بحارالانوار، اصول کافي، وسائل‌الشیعه، سفينه‌البحار و... 
مشخصه اصلي مجموعه «داستان راستان» که آن را نسبت به بسياري ديگر از آثار ادبي و داستاني متمايز می‌کند اين است که با وجود قالب داستاني و وجود همه عناصر اين نوع روايت در کتاب، اما اساس روايت، حقيقت است و اینکه اگر چنين عنواني براي کتاب تعيين شده به دلیل رويکرد به راستي در ساختار، واقعي بودن اصل داستان‌ها و رهنما بودن محتواي کتاب به درستي است. سبک نگارش مجموعه داستان‌هاي کتاب به اين ترتيب است که به ترجمه صرف احاديث يا روايات تاريخي پرداخته نشده است؛ بلکه روايات، تا جايي که واقعيت آنها لطمه نديده و با استفاده از عنصر خيال، وجهه داستاني يافته‌اند. اما اين استفاده از تخيل آن قدر بجا و مطابق واقعيت است که خواننده نمي‌تواند مرز ميان واقعيت و خيال را به وضوح دريابد. نحوه روايت داستان‌ها، نسبت به آنچه در منابع آمده، تغييراتي يافته است؛ برای نمونه آغاز و پايان داستان‌ها متفاوت شده است. اما همه تصرفات روايي داستان‌ها به گونه‌اي اعمال شده‌اند که تأثیر و تبديل منفي روي اصل قصه‌ها که در منابع ثبت شده‌اند، وارد نشود. 
شاخصه محتوايي «داستان راستان» توجه به آزادگي انسان به عنوان موجودي قادر به تشخيص حق و باطل و سوق دادن وي به سوي شيوه زيستي همراه با عدالت است. روش تجلي اخلاق در اين اثر، الگويي براي ادبيات تعليمي است. آموزه‌هاي اخلاقي کتاب، محدود به آداب شخصي نيست؛ بلکه حاوي مشي‌ اجتماعي است. در يکايک قصه‌هاي کتاب، اخلاق فردي از اخلاق جمعي جدا نشده است. نمونه چنين داستان‌هايي «گراني ارزاق» است که در آن نوع مواجهه ائمه معصوم با شرايطي که در جامعه گراني و کمبود به وجود مي‌آمد، بازگو شده است. نکته درخور توجه اين است که با وجود قرار داشتن کتاب در رده ادبيات تعليمي، اما در آن از پند و اندرز مستقيم و شعاري پرهيز شده است، به طوري که هر قصه با طرح يک مسئله مخاطب به کشفي اخلاقي و اجتماعي نائل مي‌شود. 


صبح صادق شاخصه‌های انتخابات مطلوب را بررسی می‌کند
 مهدي سعيدي/ انتخابات را مي‌توان به ميدان مسابقه‌اي تشبيه کرد که در آن بازيکنان مختلفي براي دستيابي به نتيجه مطلوب فعاليت دارند. در اين آوردگاه براي هر يک از بازيکنان رقبايي وجود دارد که در تلاشند تا بر آنان فائق آيند. زمين بازي نيز حدود و ثغوري دارد که رقابت در آن چارچوب شکل مي‌گيرد. همچنين بازي داراي قوانين و قواعدي است که رقابت با رعايت آنها معنا مي‌يابد.
در یک نگاه مهم‌ترين نقش‌آفرينان ميدان انتخابات را مي‌توان؛ نظام سياسي، مردم، احزاب و گروه‌هاي سياسي، نامزدهاي انتخاباتي و بيگانگان و معارضان نظام دانست که هر يک اهدافي را در ميدان انتخابات دنبال کرده و براي دستیابی به موفقيت تلاش مي‌کنند.
اگر در اين ميدان پيروزي در انتخابات رياست‌جمهوري و پيشي گرفتن بر رقيب عالي‌ترين هدفي است که احزاب و گروه‌هاي سياسي و نامزدهاي انتخاباتي به دنبال تحقق آنند و مردم نيز به دنبال يافتن نامزدي اصلح هستند تا با به قدرت رسيدن آن موجبات کارآمدسازي قوه مجريه را فراهم آوردند، نظام اسلامي از منظري فراتر به عرصه انتخابات مي‌نگرد و بازي بزرگ‌تري را براي اين آوردگاه در نظر گرفته است که می‌توان از آن به تحقق «انتخابات اصلح» ياد کرد. در اين بازي رقيب نظام اسلامي فلان جريان سياسي يا نامزد انتخاباتي نیست؛ بلکه اين دشمنان انقلاب اسلامي هستند که در تلاشند مانع تحقق انتخابات اصلح شوند و نظام اسلامي نيز در تلاش است تا دشمن را ناکام گذاشته و انتخاباتي در تراز جمهوري اسلامي برگزار کند.
نظام اسلامي به تمامي انتخابات‌ها به چشم فرصتي براي تقويت ارکان نظام مردم‌سالار اسلامي نگاه کرده و خواهان آن است که انتخابات به شايسته‌ترين شکل ممکن برگزار شود. انتخابات شايسته مؤلفه‌ها و شاخصه‌هايي دارد که رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در طول سال‌هاي متمادي آنها را معرفي کرده‌اند. توجه به اين شاخصه‌ها مي‌تواند مسیر فعاليت دغدغه‌مندان نظام اسلامي را در انتخابات آتي تعيين کند. در واقع، همه تلاش‌ها و برنامه‌ها بايد با هدف تحقق چنين انتخاباتي صورت گيرد.
رهبر معظم انقلاب اسلامي در آخرين بيانات‌شان در ديدار با فرماندهان و کارکنان ارتش جمهوري اسلامي ایران با تأکيد بر اينکه همه بايد قدر انتخابات را بدانند، فرمودند: «انتخابات را بايد گرامي بداريد. انتخابات سالم، با امنيت، با سلامت و با گستردگي بايد انجام بگيرد.» معظم‌له با تأکيد بر اينکه دشمن در تلاش است تا آرامش انتخابات کشور را به هم بزند! تأکيد داشتند: «ملت ايران با همين بيداري و هوشياري پيش بروند و يک انتخابات گسترده، بانشاط، با شور و شوق و سالم و همراه با امنيت ان‌شاءالله اتفاق بيفتد. اين براي کشور يک ذخيره‌اي خواهد بود! خود اين کشور را مصونيت بسياري خواهد داد.»(30/1/1396)

1ـ مشارکت حداکثري
مهم‌ترين مؤلفه انتخابات اصلح مسئله «مشارکت حداکثري» و حضور گسترده ملت در پاي صندوق‌هاي رأي است. مشارکت گسترده ملت در انتخابات به اندازه‌اي مهم است که رهبري با صراحت اعلام مي‌دارند: «من بارها گفته‏ام كه اصل حضور مردم در انتخابات، حتي از انتخاب اصلح هم مهم‏تر است؛ اگرچه انتخاب اصلح هم بسيار اهميت دارد.»(17/2/1384)
اين تأکيد برخاسته از عمق باوري است که در نظريه سياسي اسلام به جايگاه مردم در نظام اسلامي وجود دارد، به نحوي که از عبارت «نظام مردم‌سالاري ديني» براي حکومت اسلامي استفاده مي‌شود. چنين حضور گسترده‌اي رمز بقا و تداوم انقلاب اسلامي است؛ چرا که جمهوري اسلامي ایران متکي بر اعتماد به ملت شکل گرفته است.
بی‌شک چنين حضوري دستاوردهاي ارزشمندي براي نظام اسلامي به همراه خواهد داشت که مهم‌ترين آن تجلي مشروعيت نظام اسلامي و نقش بر آب شدن سناريوهاي دشمن است. کاستن از رونق انتخابات و عدم مشارکت حداکثري مردم در آن يکي از سناريوهاي کليدي است که دشمنان انقلاب اسلامي در تمامي ادوار انتخابات ايران دنبال کرده‌اند.
رهبر معظم انقلاب اسلامي در مقام يک مرجع عاليقدر اعلام مي‌دارند: «هر كسي به استحكام اين نظام علاقه‏مند است، هر كه به اسلام علاقه‏مند است، هر كه به ملت ايران علاقه‏مند است، براي او عقلاً و شرعاً واجب است كه در اين انتخابات شركت كند.»(14/3/1388) رهبر حکيم انقلاب حتي از منتقدان و مخالفان نظام هم درخواست کردند که پاي صندوق‌های رأي حاضر شوند. ايشان در آستانه انتخابات مجلس دهم فرمودند: «شرط اول همين‌طور که عرض کرديم، شرکت همگان است؛ همه بيايند. بنده در صحبت قبلي هم اين را به همه گفتم که آن کساني که ممکن است نسبت به نظام جمهوري اسلامي هم حتي مسئله داشته باشند، نسبت به امنيت کشور که ديگر مسئله ندارند، نسبت به اقتدار کشور که ديگر مسئله ندارند. خب، امروز اين نظام، امنيت کشور را حفظ کرده است، پيشرفت کشور را تسريع کرده است، به اين ملت عزت داده است؛ اينها که ديگر قابل انکار نيست، اينها را که دوست دارند؛ [پس‌] وارد اين ميدان بشوند براي عزت بخشيدن به ايران و ايراني، براي استمرار امنيت ملي، براي تضمين پيشرفتي که بحمدالله از اول انقلاب شروع شده و تا امروز بي‌وقفه پيش رفته؛ براي اينها بايد وارد بشوند. همه بايد وارد بشوند»(30/10/1394)
البته، در مسير تحقق مشارکت حداکثري موانعي وجود دارد که بايد براي رفع آن تلاش کرد که مهم‌ترين اقدامات در اين زمينه آگاه‌سازي، اعتمادسازي و رضايتمندسازي است.

2ـ آرامش در انتخابات
يکي از دغد‌غه‌هاي مهم نظام اسلامي در تمامي انتخابات‌ها، حفظ آرامش انتخابات است. آرامش انتخابات به معناي نداشتن جنب‌وجوش و هيجانات رقابت‌هاي انتخاباتي نیست؛ بلکه به آن معناست که اين شور و هيجان تا آنجا ادامه يابد و اوج گيرد که امنيت انتخابات را تهديد نکند! امنيت، مقدمه ضروري و اوليه هر اقدام اجتماعي است و بدون آن هيچ رفتار مدني شکل نخواهد گرفت. بازي بزرگ انتخابات و رقابت سياسي نيز بدون تأمين امنيت محقق نخواهد شد و بی‌شک ناامني موجب کاهش آرای ملت شده و به مثابه مانعي براي مشارکت حداکثري عمل خواهد کرد.
از سوي ديگر انتخابات همواره بايد مظهر وحدت و انسجام ملي باشد و لازمه و نشانه آن وجود آرامش در انتخابات است. ايجاد تشنج، درگيري و ناامن‌سازي فضاي انتخاباتي، اقداماتي است که از تبديل فرصت انتخاباتي به تهديد براي انسجام و امنيت ملي کشور حکايت دارد؛ اقداماتي که به طور معمول با تحرکات و سناريوهاي طرح‌ريزي شده در بيرون از مرزها و حمايت ايادي داخلي دشمن و غفلت و سوء‌تدبير جناح‌هاي سياسي داخلي و گاه هواداران نامزدها به وجود مي‌آيد.
رهبر حکيم انقلاب در آستانه انتخابات مجلس ششم از وجود دست‌هايي براي ايجاد اختلاف و تشنج در انتخابات چنين مي‌گويند: «احتمالاً دست‌هايي در كار است كه در آستانه‌ انتخابات، محيط كشور را محيط متشنّج كند؛ اگر نتواند تشنّج عملي هم به وجود آورد، محيط تشنّج فكري و ذهني و بحران‌سازي مصنوعي كند. اين دست‌ها، دست‌هاي خدومي نيستند؛ دست‌هاي خودي‌ها نيستند؛ دست‌هاي بيگانه و دست‌هاي خائنند. ملت ايران بايد هوشيار باشد و بحمدالله هست.»(18/10/1378)
آنچه در سال 1388 و در ماجراي انتخابات رياست‌جمهوري دهم اتفاق افتاد، تلاش براي ايجاد ناامني و برهم‌زدن آرامش انتخابات بود که متأسفانه اين سناريو به دليل همراهي برخي جريان‌هاي سياسي داخلي به ثمر رسيد و چهره انتخابات باشکوه ملت با فتنه‌گري مخدوش شد! در اين مقطع از انتخابات نيز هر چند اميد دشمن براي ايجاد ناآرامي به یأس تبديل شده است، اما نبايد فراموش کرد که دشمن بيکار ننشسته و از هر فرصتي براي تحقق اهدافش بهره خواهد برد.

3ـ سلامت انتخابات
حفظ سلامت انتخابات، رکن بنيادين است که هويت و اصالت ذاتي انتخابات در گرو تحقق آن است و نظام اسلامي در تلاش است تا با همه توان تحقق آن را تضمين کند. انتخابات وقتي انتخابات است که اولاً، گزينش و خواست واقعي ملت را نشان دهد، ثانياً، رأي ملت به دقت در آن خوانده شود و اين دو در گرو سلامت انتخابات است.
اين مسئله يکي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي رهبر معظم انقلاب اسلامي در طول سال‌هاي اخير بوده است. در نگاه ايشان رأي ملت امانتي است که در اختيار مسئولان امر قرار دارد و ايشان موظفند با تمام توان در حفظ و سلامت آن بکوشند. سلامت انتخابات، هم به مرحله پيش از انتخابات، هم هنگام انتخابات و هم پس از انتخابات توجه دارد. در واقع، تمام فرآيند انتخابات از زمان آغاز فعاليت سياسي نامزدها و جناح‌ها تا اعلام و تأييد نتايج نهايي انتخابات بايد مورد توجه قرار گيرد.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در اين باره مي‌فرمايند: «رأي مردم هم به معناي واقعي کلمه حق‌الناس است؛ حق‌الناس است. وقتي مي‌آيد برادر و خواهر ايراني در انتخابات شرکت مي‌کند و رأي در صندوق مي‌اندازد، رعايت اين حق او واجب شرعي است، واجب اسلامي است؛ در اين امانت او نبايد خيانت کرد؛ واقعاً حق‌الناس است. نتيجه‌ آرا هم هر چه شد، بايستي به آن ملتزم بود؛ اين هم حق‌الناس است.»(18/6/1394)
از ديدگاه معظم‌له مسئول حفظ سلامت انتخابات نيز تنها ستاد انتخابات کشور و شوراي نگهبان نيستند؛ بلکه همه جناح‌هاي سياسي، نامزدهاي انتخاباتي، رسانه‌ها، هواداران و توده‌ رأي‌دهنده در اين ميان نقش خواهند داشت. بي‌توجهي به اين مهم خيانتي بود که شکست‌خوردگان انتخابات 88 در حق ملت انجام دادند و رهبر معظم انقلاب جانانه در برابر آن ايستادند و از رأي ملت صيانت کردند! معظم‌له در اين باره فرمودند: «اينکه ما در سال ۸۸ در مقابل کساني که اصرار مي‌کردند بايد انتخابات باطل بشود ايستاديم، به خاطر همين بود که از حق‌الناس دفاع کرديم. چهل ميليون [نفر] ـ بالاترين نصاب انتخابات ـ در سال ۸۸ در [دادن‌] آرا شرکت کردند. خب، يک نتيجه‌اي داد. هر کسي [هم‌] برنده اين انتخابات مي‌شد، ما همين‌جور مي‌ايستاديم، دفاع مي‌کرديم. بنده از حق‌الناس دفاع کردم، از حق مردم دفاع کردم. باز هم هر وقتي که مردم رأي بدهند ـ به هر کسي که مردم بپسندند و بپذيرند و رأي بدهند ـ بنده از رأي مردم دفاع خواهم کرد؛ پشت سر مردم خواهم ايستاد. رأي مردم حق‌الناس است.»(همان)

4ـ قانون‌گرايي در انتخابات
يکي از ارکان برگزاري انتخابات تراز انقلاب اسلامي، قانون‌گرايي و پايبندي به ضوابط قانوني است. انتخابات فرآيندي است که مسير آن از قانون مي‌گذرد و حفظ صحت و سلامت آن نيز در گرو حفظ قانون است. در نگاهي فراتر انتخابات برگزار مي‌شود تا فرآيند اجراي قانون در کشور استوار شود؛ لذا نمي‌توان تصور کرد که تحقق اين هدف مقدس از مسيري نامقدس ممکن شود. تمکين به قانون و قانونگرايي در انتخابات مي‌تواند متضمن دو اصل پيشيني حفظ آرامش و سلامت انتخابات نيز باشد.
قانون‌گرايي از اصولي است که همه فعالان صحنه انتخابات از مجريان و ناظران و نامزدها تا هواداران و انتخاب‌کنندگان بايد به آن پايبند باشند. قانون انتخابات موجود با وجود ضعف‌هايي که دارد (و بايد هر چه زودتر اصلاح شود)، حدود و ثغور وظايف و اختيارات بازيگران اين عرصه را تعيين کرده است که در صورت پايبندي به آن مي‌توان اميد داشت منازعات و اختلافات در انتخابات مرتفع شود.
همواره پايبندي به قانون در آستانه هر انتخاباتي مورد تأکيد رهبر معظم انقلاب بوده است. براي نمونه ايشان مي‌فرمايند: «من به مجريان انتخابات توصيه كرده‏ام، الان هم توصيه مي‌كنم بايد به شدت قانون را رعايت كنند. حد و مرز، قانون است. همه بايد الزامات قانوني را بپذيرند و تسليم الزامات قانوني بشوند. قانون حد فاصل حق و باطل است در حركت و مشي ملت و مسئولين. قانون را نبايد دور زد. اين بايد رعايت بشود.»(19/11/1386)

5ـ رقابتي بودن انتخابات
يکي از شاخصه‌هاي انتخابات شايسته نظام اسلامي، رقابتي بودن آن است؛ به اين معنا که با تکثر و تعدد نامزدهاي انتخاباتي، حق انتخابات و گزينش براي رأي‌دهندگان وجود داشته باشد. اين مسئله خود يکي از عوامل مؤثر در جدي شدن انتخابات و پرشور برگزار شدن آن است که موجب افزايش اشتياق شرکت‌کنندگان در انتخابات خواهد شد.
توجه رهبر معظم انقلاب اسلامي به اهميت رقابتي بودن را مي‌توان در اين بخش از پيام معظم‌له به خوبي مشاهده کرد که پس از انتخابات رياست‌جمهوري هفتم صادر فرمودند: «از ساير نامزدهاي محترم رياست‌جمهوري كه با آمادگي و حضور خود در ميدان اين آزمايش الهي، بزرگ‌ترين كمك را به ايجاد رقابت انتخاباتي و انگيزه بخشيدن به مردم كردند، صميمانه تشكر مي‌كنم. بي‌شك، بدون حضور افكار و سليقه‌ها و منش‌هاي متنوع در صحنه‌ نامزدي رياست‌جمهوري، اين موج عظيم حضور ملي پديدار نمي‌گشت و اين افتخار براي ملت ايران به ثبت نمي‌رسيد.»(3/3/1376)
با وجود فضاسازي دستگاه تبليغاتي بيگانگان، در طول سال‌هاي اخير نظام اسلامي هيچ‌گاه در مقام حذف و انحصارگرايي و مديريت صحنه انتخابات نبوده است و تلاش کرده بستر براي حضور همه فعالان سياسي فراهم آيد، تا جايي که رهبر معظم انقلاب با دعوت از همه جريان‌هاي سياسي بارها اعلام داشته‌اند: «آن كساني كه نظام، اسلام، قانون اساسي و امام را قبول دارند، بايد به ميدان رقابت بيايند.»(18/10/1382)
البته، هدف از اين رقابت است که مي‌تواند مثبت و منفي بودن آن را مشخص کند؛ زيرا مبتني بر تأکيدات معظم‌له؛ «در اسلام براي قبضه كردن قدرت، رقابتي وجود ندارد. اين را از آن جهت مي‌گويم كه عده‌اي تنها براي كسب قدرت سياسي تلاش مي‌كنند و به رقابت مشغولند. بنابراين رقابت صحيح، مشروع و مقبول، رقابت در خدمت‌رساني به مردم است.»(1/1/1382)

6ـ فراگير بودن انتخابات
در کنار رقابتي بودن، موضوع فراگير بودن رقابت‌هاي انتخاباتي نيز مهم است. به واقع يکي ديگر از مؤلفه‌هاي مؤثر در رسيدن به انتخابات تراز جمهوري اسلامي، فراهم آوردن بستري براي حضور همه استعدادها و گرايش‌هايي است که به قانون اساسي و آرمان‌هاي ملت اعتقاد داشته و براي اداره کشور برنامه دارند؛ چرا که انتخابات شايسته و حقيقي به صرف تعدد نامزدها حاصل نخواهد شد؛ بلکه لازمه اين تعدد، تکثر و تنوع افراد، سليقه‌ها و گرايش‌ها خواهد بود که امکان انتخاب‌هاي مختلف را براي مردم فراهم آورد.
دغدغه‌ به‌کارگيري همه نيروها در مديريت کشور و فراهم آوردن امکان حضور آنها در رقابت انتخاباتي و به نوعي برگزاري انتخاباتي فراگير با حضور همه گرايش‌هاي سياسي به رسميت شناخته شده در قانون را مي‌توان در اين توصيه رهبر حکيم انقلاب اسلامي به اعضاي هيئت مركزي نظارت بر انتخابات چهارمين دوره‌ مجلس شوراي اسلامي مشاهده کرد که در اين‌باره فرمودند: «هر چه افراد از جهات و جناح‌هاي مختلف بيشتر در انتخابات شركت كنند، اين براي نظام بهتر است؛ براي شوراي نگهبان هم بهتر است.

 ما بايد كاري كنيم كه اين امكان و وسيله براي ورود اشخاص بيشتر فراهم بشود. نبايد طوري باشد كه يك جريان، ولو در يك شهر خاص، احساس بكند كه در اين انتخابات وارد نيست؛ بايد طوري باشد كه در همه جا همه احساس كنند كه مي‌توانند آن فرد مورد نظر خودشان را واقعاً آزادانه انتخاب بكنند؛ يعني شوراي نگهبان و حركتي كه در اين مقطع انجام مي‌دهد، بايد مظهر و آينه‌ اعتماد عمومي باشد.»(4/12/1370)
البته، اين تکثر و تنوع بايد چارچوبي داشته باشد که از منظر رهبر معظم انقلاب اسلامي؛ «اعتقاد به نظام اسلامي، اسلام، قانون اساسي و حضرت امام(ره)» شروط لازم براي آن است. در واقع، اين دايره فراگيري تنها جريان‌ها و گروه‌هاي سياسي را دربرمي‌گيرد كه در نظر و عمل پايبندي خود را به انقلاب اسلامي، قانون اساسي و منافع ملي ثابت كرده باشند كه در قانون اساسي وظيفه تشخيص آن بر عهده شوراي نگهبان است. جريان‌هاي سياسي كه مرزهاي خود و غير خود را درنورديده و براي ضربه زدن به نظام اسلامي، اردوگاه واحدي را با ضد انقلاب تشكيل داده‌اند و بر طبل فتنه کوفتند و كساني كه براي پيشبرد اهداف خود از تحصن و خانه‌نشيني براي فشار بر نظام اسلامي بهره برده‌اند، براي بازگشت به دايره فراخ نيروهاي خودي مسيری طولاني پيش رو دارند!

7ـ اخلاق انتخاباتي
توجه به سلامت رقابت‌هاي انتخاباتي نيز دغدغه ديگري است که تحقق آن در گرو رعايت اخلاق در ميدان سياست است. مسائلي، از قبيل پرهيز از دروغ، تهمت و افترا، تخريب، بزرگ‌نمايي مشکلات، اسراف، هزينه‌کردهاي غير شرعي، دادن وعده‌هاي غير واقعي، خريد رأي و... نمونه‌هايي از دغدغه‌هايي است که توجه به آن مي‌تواند متضمن سلامت انتخابات باشد. اين اصول بايد در سطوح مختلف رقابت انتخاباتي همچون؛ تبليغات، مناظرات، گفت‌وگوها و مصاحبه‌ها با رسانه‌هاي مختلف، يادداشت‌ها و تحليل‌هاي مطبوعات وابسته به جريان‌هاي سياسي و همچنين رقابت نزد طرفداران و هواداران مورد توجه قرار گيرد.
رهبر معظم انقلاب رعايت اخلاق انتخاباتي را شرط سلامت انتخابات دانسته و مي‌فرمايند: «نامزدهاي انتخاباتي به يکديگر اهانت نکنند؛ خب، جنابعالي نامزد هستيد، معتقديد که آدم صالحي هستيد، آدم برجسته‌اي هستيد؛ بسيار خوب، از خودتان هر چه مي‌خواهيد تعريف کنيد، بکنيد، اما به رقيب‌تان اهانت نکنيد، به رقيب‌تان تهمت نزنيد، از رقيب‌تان غيبت هم نکنيد؛ تهمت و افترا يعني نسبتي بدهيد که واقعيت ندارد، [اما] غيبت يعني نسبتي بدهيد که واقعيت دارد؛ غيبت هم نبايد بکنيد. بنابراين اين هم يک وظيفه است و يک معيار است براي سلامت انتخابات. نمايندگان بروند آنچه را در وسع‌شان، در قدرت‌شان، در صلاحيت‌شان هست، براي مردم بيان کنند؛ مردم هم نگاه مي‌کنند، خوش‌شان مي‌آيد رأي مي‌دهند، خوش‌شان نمي‌آيد رأي نمي‌دهند؛ اين مي‌شود [انتخابات‌] سالم.»(30/10/1394)

8ـ به قدرت رسيدن گزينه‌هاي اصلح
تحقق همه مؤلفه‌هاي برشمرده براي آن است که در نهايت مردم شايستگان و صاحبان صلاحيت را انتخاب کرده و آنها تصدي امور کشور را بر عهده می‌گيرند تا حاصل اين انتخاب اصلح، کارآمدي نظام اسلامي و ارتقای توانمندي‌هاي مديريتي کشور باشد، تا هم موانع پيشرفت و آباداني کشور مرتفع شود و هم توان کشور براي حرکت رو به جلو در وضعيت حداکثري قرار گيرد.
در نگاه اسلام تمامي ملاک‌ها و معيارهايي که براي مسئولان نظام اسلامي و به عنوان شاخصه صلاحيت ايشان مشخص شده، همه معطوف به کارآمدي است. به این معنا که وجود اين ملاک و معيارها در مسئولان را، لازمه رسيدن به اهداف حکومت اسلامي مي‌داند. البته تشخيص اين امر به مردم واگذار شده است، نه مسئولان و نخبگان! نخبگان تنها نقش مشورتي داشته و مي‌توانند توده‌ها را در امر انتخاب راهنمايي کنند. اما تصميم نهايي حق مردم است که از بين صاحبان صلاحيت يکي را در جایگاه رئیس‌جمهور برگزينند.
بايد به اين نکته نيز توجه کرد که براي انتخاب اصلح بايد حجت شرعي داشت و مبتني بر معيارهاي ناصواب يا عدم شناخت و تحقيق و تنها مبتني بر ظواهر و احساسات و فارغ از معيارهاي غير عقلي عمل نکرد! به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامي؛ «بايد بگرديد، بين خودتان و خدا حجت پيدا كنيد؛ يعني بتوانيد از راهي برويد كه اگر خداي متعال پرسيد شما به چه دليل به اين فرد رأي داديد، بتوانيد بگوييد به اين دليل. بين خودتان و خدا، دليل و حجتي فراهم كنيد و بعد با خيال راحت برويد رأي بدهيد.»(31/2/1376)
حجت شرعي در اين زمينه يا از طريق يقين فردي حاصل مي‌شود، يا آنکه افراد امين و صاحب صلاحيت فردي را معرفي کنند. به فرموده رهبري؛ «اگر مي‏توانيد، تشخيص بدهيد؛ اگر نمي‏شناسيد، از ديگري كه مي‏تواند امين باشد، سؤال كنيد.»(28/2/1380)
***
تحقق هشت‌گانه مذکور، رمز پيروزي نظام اسلامي در انتخابات است. دغدغه‌هایی متعالي که دلسوزان نظام اسلامي آنها را دنبال مي‌کنند و بايد به مطالبه‌اي عمومي و گفتمانی فراگير حاکم بر فضاي انتخاباتي کشور بدل شود.