پژوهشکده تحول و ارتقای علوم انسانی دانشگاه شیراز همایش «تحول در علوم انسانی از دیدگاه آیت‌الله خامنه‌ای» را برگزار می‌کند. هدف این همایش بررسی چیستی و چرایی، مبانی، منابع، مسائل، چالش‌ها و راهبردهای تحول در علوم انسانی از دیدگاه حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای ـ مجموعه گفته‌ها و نوشته‌های ایشان-  است تا چگونگی دستیابی به تحول بر پایه هر یک از مفاهیم ذکر شده را مورد بحث قرار دهد.
عبادالله صادقی/ یکی از تفاوت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری 96 با سایر انتخابات‌ها این بوده است که در این دوره رسانه‌ها نسبت به گذشته نقش بیشتری دارند و در این عرصه هزینه شخصی نامزدها در چاپ برگه‌های تبلیغاتی نسبت به گذشته نیز کمتر بوده است؛ نقش گسترده رسانه‌ها ضمن اینکه محاسن متعددی دارد، اما ظرافت‌های آن نیز باید مراعات شود. رهبر حکیم انقلاب در طول سالیان گذشته تذکرات فراوانی به رسانه‌ها داده و بایدها و نبایدهایی را متذکر شده‌اند و در این نوشتار لازم است برای انقلابی‌تر شدن فضا به آن بیانات اشاره‌ای گذرا داشته باشیم.
الف‌ـ بایدها
۱ـ بر سطح آگاهی و تحلیل مردم بیفزایید
مطبوعات در کشور ایران و در نظام جمهوری اسلامی، کجای کارند؟ که هستند و چه هستند؟ آیا زاید و سرباری هستند؟ زینت‌المجالسی هستند؟ یا نه؛ یک عنصر حقیقی و مؤثّر و اجتناب‌ناپذیر و سازنده‌اند؟ نظر ما، البته، معطوف به نکته دوم و جمله اخیر است. ما معتقدیم که مطبوعات برای نظام جمهوری اسلامی، یک مقوله تجمّلاتی و تشریفاتی نیست. بنابراین، افزایش آن، تنوّع آن، کیفیّت یافتن آن و اگر خطایی دارد، تصحیح آن، جزو کارهای اساسی در این نظام است.
نظام جمهوری اسلامی یک نظام مردمی است و کسی نمی‌تواند این را منکر شود. مخالفین ما هم نمی‌توانند این را منکر شوند. حداکثر این است که مردم را تخطئه می‌کنند و می‌گویند «مردم نفهمیدند و با این مسئولان و این نظام، صفا کردند.» بالاخره صفای مردم با این نظام را نمی‌توانند منکر شوند و این، مطلب واضحی است. سر و کارِ ما با مردم است؛ پس این نظام، نظامی است مردمی.
مردم باید اهل تحلیل شوند تا بفهمند که نظام برایشان مفید است. آگاهی برای چنین نظامی، مثل آب و هوا، لازم و واجب است. نظام ما، این گونه است. هر چه مردم بیشتر آگاه باشند، نظام جمهوری اسلامی، بیشتر سود می‌برد. بنابراین، این نظام، به آگاه‌سازی مردم نیازمند است.
مطبوعاتی که طریق سلامت بپیمایند و بنا بر عناد و بدجنسی نداشته باشند. این گونه مطبوعات، در هر رشته‌ای قلم بزنند ـ سیاسی باشند، فرهنگی باشند، اقتصادی باشند، درباره مسائل خارجی حرف بزنند، در خصوص مسائل داخلی حرف بزنند ـ و هر کاری که بکنند، به نفع نظام حرکت کرده‌اند؛ چرا؟ چون بر مایه آگاهی مردم می‌افزایند. موضع مطبوعات در جمهوری اسلامی، این است.(13/2/1375)
2ـ مردم را به انتخاب اصلح تشویق کنید
کسانی که زبان گویایی دارند، قلم توانایی دارند و آبرویی پیش مردم دارند ـ که این آبرو هم جزو ذخایر الهی است و خدای متعال به هرکس داده است، باید آن را در راه او مصرف کند و به کار ببرد ـ مردم را توجیه و تشویق کنند و آدم‌های خوب را به آنها معرفی نمایند.(14/11/1374)
3ـ رسانه‌های مجازی خود را به قانون مقید کنند
 این رسانه‌های الکترونیکی و اینترنتی متأسفانه موجب شده است که افراد بی‌محابا علیه یکدیگر حرف بزنند، بد بگویند. باید از طرف مسئولان کشور برای این هم یک جوری تدبیر بشود. ولی عمده این است که خود ما مردم، خودمان را مقید کنیم به اخلاق اسلامی؛ خودمان را مقید کنیم به قانون. حالا این حرف من بهانه‌ای نشود برای اینکه یک عده‌ای بروند جوان‌های انقلابی را به عنوان جوان‌های تند، مورد ملامت و شماتت قرار بدهند؛ نه، من همه‌ جوان‌های غیور کشور را، جوان‌های مؤمنِ انقلابی کشور را فرزندان خودم می‌دانم و پشت سر آنها قرار می‌گیرم؛ من از جوانان انقلابی و مؤمن و غیور حمایت می‌کنم؛ منتها همه را توصیه می‌کنم به اینکه در رفتار خود، با اخلاق اسلامی رفتار کنند؛ قانون را مراعات کنند. همه باید قانون را مراعات کنند. تجسم انقلاب در قانون جمهوری اسلامی است.(1/1/1391)

ب‌ـ نبایدها
۱ـ ما نباید عامل دشمن شویم!
اینکه بنده مکرّر به مطبوعات و رسانه‌ها توصیه می‌کنم که با مسائل کشور مسئولانه برخورد کنند، به خاطر همین است. دشمن می‌خواهد مطالب خود را در بین مردم به‌ دروغ و فریب منتشر کند. ما نباید عامل دشمن شویم و کار دشمن را آسان کنیم و همان چیزی را که او می‌خواهد در فضای فکری و فرهنگی جامعه ما به وجود آورد، در داخل کشور به وسیله مطبوعات، رسانه‌ها و تریبون‌ها به خورد مردم دهیم. این خطای بسیار بزرگی است. اگر عمداً و با توجّه صورت گیرد، خیانت بزرگی است و اگر از روی غفلت باشد، خطای بزرگی است. باید خیلی آگاه و مراقب بود.(5/5/1381)
از گویندگان و نویسندگانی که توفیق سخن گفتن با مردم را دارند، درخواست می‌کنم که همواره خدا را در نظر داشته، حقیقت را بیان کنند و با سخنان خلاف واقع یا تکیه بر گمان واهی، خدای ناخواسته، به تبلیغات دشمن کمک نکرده؛ کام شیرین مردم را تلخ نکنند.(27/1/1371)
همه باید مراقب باشند. در کشور، کسانی که اهل نوشتنند، اصحاب مطبوعات، کسانی که رسانه‌ها دست آنهاست، کسانی که تریبون‌ها دست آنهاست، مراقب باشند به این خواست دشمنان کمک نکنند. بعضی دانسته، بعضی ندانسته، با اظهارنظرهاشان، با حرف‌هاشان، به خواست دشمن کمک می‌کنند؛ باید همه مراقب باشند. دشمن امروز می‌خواهد از جمهوری اسلامی یک چهره‌ نامطلوبی به ملت‌های منطقه نشان بدهد تا آنها به این طرف سوق داده نشوند و خط ایستادگی در مقابل استکبار ـ که خصوصیت ملت ایران است ـ در میان آنها رواج پیدا نکند؛ لذا ما باید مراقب باشیم.(27/7/1390)
۲ـ ذهن مردم را مشغول مسائل فرعی نکنید
اینکه ما این همه عرض می‌کنیم، توصیه می‌کنیم، تأکید می‌کنیم، هم به مسئولین، هم به مردم، که خودتان را به مسائل فرعی سرگرم نکنید، برای خاطر این است. اینکه به مطبوعات، به رسانه‌ها، به روزنامه‌ها، به پایگاه‌های اینترنتی که امروز رواج پیدا کرده است، هی سفارش می‌کنیم که از وارد کردن حرف‌ها و مطالب نادرست ـ که ذهن مردم را مشغول می‌کند ـ به فضای ذهنی مردم پرهیز کنید، به خاطر این است.(19/10/1391)
۳ـ مردم را نسبت به انتخابات دلسرد نکنید
مبادا در روزنامه یا در رسانه‌ای ـ به هر نحوش ـ یا در تبلیغاتی، طوری حرف زده بشود که مردم را نسبت به انتخابات دودل بکنند. البته این مردم دودل نمی‌شوند. این مردم نشان داده‌اند که در مقابل توطئه‌های دشمن، هوشیارانه عمل می‌کنند؛ مخالفان انقلاب اسلامی هم این را می‌دانند؛ اما بالاخره تبلیغات و تلاش‌های خودشان را می‌کنند. مبادا کسانی در داخل محدوده‌ نظام اسلامی پیدا بشوند که به این خواسته‌ دشمن کمک کنند؛ به علت اختلافی که با زید و عمرو و بکری دارند، برای خاطر یک امر جزیی، کم‌اهمیت و احیاناً شخصی یا گروهی، بیایند مردم را نسبت به این حقیقت عظیم ـ که حضور آنها را در صحنه نشان می‌دهد ـ مردد و دلسرد بکنند.(19/10/1370)
۴ـ اعتمادبه‌نفس مردم نباید شکسته شود
انسان جایزالخطاست؛ باید تلاش کند خطا نکند یا کمتر بکند. کسانی هم که خطای طرف مقابل را می‌بینند، باید دلسوزی کنند و خطا را به گوش او برسانند؛ اما هوچیگری کردن، مردم را دلسرد کردن، اعتمادبه‌نفس مردم را شکستن، آنها را ناامید کردن نسبت به آینده، هیچ روا نیست. این خطاب من به همه است؛ هم به مطبوعات، هم به رسانه‌ها، هم به مسئولان، هم به کسانی که منبرهای گوناگون خطابه و سخن گفتنِ با مردم را دارند؛ در مجلس، در نماز جمعه، در جاهای دیگر، در دانشگاه‌ها. این چیزی است که بحث مصلحت کشور است؛ باید مصلحت کشور را رعایت کرد. این هم یکی از آن راه‌های مقابله‌ [دشمن] با اعتماد‌به‌نفس ملی است.(13/10/1386)
5ـ نقاط برجسته ملت تضعیف نشود
آن کسانی هم که دارای تریبون‌های گفتن هستند، دارای رسانه هستند، صدای‌شان در جامعه شنیده می‌شود، سعی کنند نقاط برجسته‌ این ملت را طبق میل دشمن کوچک نکنند، تضعیف نکنند، کم‌رنگ نکنند. این هوشیاری ملت ایران باید همواره محفوظ بماند.(27/7/1390)

6‌ـ هتک آبروی افراد جایز نیست
از طرف علاقه‌مندان به نامزدهای انتخاباتی گوناگون، بداخلاقی‌های انتخاباتی، شایسته‌ ملت ما نیست؛ تهمت زدن آدم‌های مؤمن را، مصونیت‌دار از لحاظ اسلامی و شرعی را؛ در معرض هتک آبرو قرار دادن در شبنامه‌ها، در مطبوعات، در پایگاه‌های اینترنتی و...، اینها اصلاً مصلحت نیست. من به طور جد از همه کسانی که نسبت به نامزدهای مختلف علاقه‌مندی‌ای دارند، درخواست می‌کنم، اصرار می‌کنم که این علاقه‌مندی خودتان را از راه تخریب دیگران، اهانت به دیگران، متهم کردن دیگران نشان ندهید. هر چه می‌خواهید، از نامزد مورد علاقه‌ خودتان تمجید کنید، تعریف کنید؛ اما دیگران را تخریب نکنید. این علامت بدی است.(12/10/1386)
7ـ نباید اجازه داد که به امنیت آسیب بزنند
انتخابات که مظهر حضور مردم است، مظهر مردم‌سالاری دینی است، باید پشتوانه‌ امنیت ما باشد. نباید اجازه داد که این چیزی که ذخیره‌ امنیت است، پشتوانه‌ امنیت است، به امنیت ما صدمه وارد کند. دیدید، حس کردید، از نزدیک لمس کردید آن وقتی را که دشمنان می‌خواهند از انتخابات علیه امنیت کشور سوء‌استفاده کنند. باید همه مراقب باشند، همه بهوش باشند. آحاد مردم، مسئولان گوناگون، منبرداران سیاسی، کسانی که می‌توانند با مردم حرف بزنند، همه مراقب باشند، مواظب باشند؛ از انتخابات مانند یک نعمت الهی پاسداری کنند.(9/6/1390)
8ـ منفی بافی نکنید
امروز متأسفانه انسان مشاهده می‌کند که در بین برخی مسئولان و نخبگان سیاسی و غیره کأنه مد شده است که نگاه، نگاه بدبینانه باشد؛ نگاه منفی باشد؛ نقاط مثبت را نبینند؛ روی نقاط منفی تکیه کنند. در رسانه‌ها و غیر رسانه‌ها مرتباً منفی‌بافی می‌شود. تا انسان می‌گوید هم چرا، می‌گویند آقا شما نمی‌گذارید ما واقعیات را بگوییم. می‌گویید سیاه‌نمایی است، می‌گویید فلان است؛ ما می‌خواهیم حقایق را بگوییم. نه، این یک ‌سونگری است. خب، اگر فرض بفرمایید یک واحد تولیدی دچار یک اشکالی می‌شود و شما می‌خواهید به عنوان یک نگاه واقع‌بینانه آن را بیان کنید، بسیار خوب، در کنارش مثلاً دو تا واحد تولیدی هم ایجاد شده. اگر این نقطه‌ مثبت را بیان کنیم، یک جور مسائل کشور را می‌فهمیم؛ اگر این نقطه‌ مثبت را بیان نکنیم، مسائل کشور را جور دیگری خواهیم فهمید. اگر فقط نقاط منفی را مشاهده کنیم ـ که البته نقاط منفی وجود دارد ـ این طبعاً واقع‌بینی نیست؛ این برآورد درستی از اوضاع کشور به ما نخواهد داد؛ منجر به ناامیدی میشود؛ ضرر اجتماعی‌اش هم این است.(16/5/1390)

   مهدي سعيدي/  انتخابات را مي‌توان مهم‌ترين جلوه ظهور و بروز خواست و رأی ملت دانست. در اين عرصه ملت به ميدان مي‌آيند تا با اعلام نظر خود اداره امور کشور را به فردي بسپارند که داراي ويژگي‌هايي است که اکثريت جامعه آن ويژگي‌ها را در فرد مورد نظر بيش از ديگران متجلي يافته‌اند. در اين ميان آنچه مهم است اینکه رأی مردم در کدام فرآيند شکل مي‌گيرد؟ آيا رأی مأخوذه بازتاب‌دهنده خواست و نياز واقعي افراد است؟ آيا فرآيند تصميم‌گيري در روح و روان آدمي مبتني بر فرآيندي عقلاني صورت مي‌گيرد، يا عوامل متعددي فراعقلاني در شکل‌گيري آرای مردم مؤثر است؟
عقلاني کردن فرآيند انتخابات در طول سال‌هاي اخير يکي از دغدغه‌هاي رهبر معظم انقلاب اسلامي بوده است. رهبر فرزانه انقلاب اسلامي در آخرين رهنمودهاي خود در آستانه همين انتخابات فرمودند: «مردم سرسري به مسئله‌ انتخابات نگاه نکنند؛ رأي را از روي فکر و از روي تأمّل بدهند؛ فکر کنند. وقتي ما بر اساس يک منطقي فکر کرديم، يک انتخابي کرديم و رأي‌مان را بر اساس آن انتخاب تنظيم کرديم، پيش خداي متعال معذوريم؛ ممکن هم هست اشتباه کنيم، [ولي] باز پيش خداي متعال معذوريم. اگر بي‌ملاحظه، بي‌دقّت، بي‌تفکّر عمل کرديم، پيش خدا که مسئوليم هيچ، پيش خودمان هم مسئوليم؛ بعد خواهيم گفت که عجب، ديديد ما روي اين مسئله درست فکر نکرديم! يعني خودمان هم خودمان را محکوم مي‌کنيم؛ امّا وقتي شما فکر کرديد، مطالعه کرديد، مشورت کرديد و بر اساس يک فکري يک انتخابي کرديد، خداي متعال از شما راضي است براي اينکه کار خودت را انجام داده‌اي؛ وجدانت هم از تو راضي است؛ مي‌گويد «خب، من کار خودم را انجام دادم؛ به‌ فرض به خطا هم رفته باشم و اشتباه هم کرده باشم، خب اشتباه براي همه پيش مي‌آيد؛ امّا من کار خودم را کرده‌ام.» اين هم عرض ديگر ما به مردم.» (10/2/96)
اين تعابير به خوبي دغدغه معظم‌له را در عقلاني کردن تصميم ملت در انتخابات آشکار مي‌سازد و آن را به مثابه يک ضرورت تاريخي و داراي اولويت مطرح مي‌سازد. متأسفانه آنچه در فرآيند توسعه تفکر دموکراتيک و نقش دادن بيشتر مردم در تصميمات سياسي در نظام‌هاي سياسي غرب مشاهده می‌شود، کم‌رنگ شدن عقلانيت و مديريت و مهار عواطف و احساسات و شهوات از طريق ابزار رسانه و شيوه‌هاي تبلیغات است که اجازه عقلانيت و تدبير را گرفته و آرا را به سوي آنچه منافع نظام سرمايه‌داري است، هدايت مي‌کند. فضای تبليغاتي و رسانه‌اي آنچنان بر فضاي ذهني شهروند غربي سوار است که به واقع آنچه در قالب رأی و تصميم فرد صورت‌بندی شده است، حظي از حقيقت نداشته و آنچه به واقع محقق شده، نقش‌آفريني در قالب سناريويي از پيش تعيين شده است که نتايجي معلوم را دنبال مي‌کند. 
اما در نظام اسلامي و نظريه سياسي اسلام عقلانيت جايگاه رفيعي دارد، به نحوي که هر عاملي مانع تحقق و کمال آن باشد، مذموم خواهد بود. لذا باید همه بسترها براي تعالي و رشد عقلاني مؤمنان فراهم آيد تا آزادي در مفهوم مترقي و متعالي آن که «آزادي مثبت» است تحقق يايد، نه معناي حداقلي آن که تنها به رفع موانع تأکید دارد! و اين اشارتي است از حديث شريف مولاي‌مان امیرالمؤمنین(ع) که فلسفه بعثت انبیای الهي را کشف گنج و گوهر عقلانيت در وجود آدميان مي‌دانند؛ «و يثيروا لهم دفائن العقول». در اين مسير البته عقل آدميان در پناه رهنمودهاي الهي در مسير آزادي حقيقي قرار مي‌گيرد و فرد در پرتو آموزه‌هاي دين با نيازهاي واقعي وجود خود و زندگی اجتماعي‌اش آشنا شده و موانع و مشکلات پيش رو را نيز در نگاهي آسيب‌شناسانه درک کرده و آنگاه در اين ميان به بهترين انتخاب و تشخيص مي‌رسد.
انتخابات در نظام جمهوري اسلامي ایران نيز بايد متکي بر اين مباني نظري بوده و در چنين مسيري حرکت کرده و از افتادن در پرتگاه پرطمطراق دموکراسي غربي پرهيز کند؛ مسيري که از ميانه کارزار بصيرت و مشورت و تأمل مي‌گذرد و خود را به مؤیدات الهي مستظهر مي‌داند و حاصل آن انتخاب اصلح و به قدرت رسيدن شايستگان و کارآمدان خواهد بود.

خوشحالی تکفیری‌ها !
رسانه‌های معلوم‌الحال و متخاصمی، چون العربیه، الجزیره و الشرق الاوسط که در سالیان گذشته از جبهه تروریستی تکفیری‌ها و آل سعود حمایت کرده‌اند، پس از سخنان حسن روحانی درباره توافق هسته‌ای و انتقادهای او از حاکمیت و سپاه پاسداران ایران ابراز خوشحالی کرده‌اند. دلیل مواضع اخیر این نامزد انتخاباتی را از چند منظر باید در نظر گرفت: 1ـ پر رنگ کردن دوران «گفتمان» به جای دوران موشک و قدرت دفاعی؛ 2ـ هم‌راستایی در راهبرد ضد مقاومتی در منطقه با توجه به کم‌رنگ شدن جنبش‌های اسلامی؛ 3ـ حرکت هم‌عرض حسن روحانی (جبهه غربگرا) و جهان غرب در زمینه از بین بردن قدرت دفاعی کشور؛ 4ـ فرافکنی به انضمام حاشیه‌سازی به جای پاسخگویی نسبت به وعده‌های عمل نشده دولت یازدهم؛ 5ـ جذب آرای مخالفان و معاندان نظام جمهوری اسلامی با دستور کار «حمله به سپاه پاسداران».

مدرک موفقیت برجام!
در حالی که دولت تلاش دارد قرارداد با شرکت‌های خارجی را بزرگ‌ترین برگ برنده خود معرفی کند، سخنگوی شرکت «بوویگ» فرانسه اعلام کرد، این شرکت قرارداد سال گذشته خود با ایران برای توسعه فرودگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) را لغو کرده است. این شرکت فرانسوی دلیل لغو این قرارداد را امتناع بانک‌های بزرگ اروپایی از مشارکت در این پروژه به دلیل هراس از تحریم‌های باقی‌مانده آمریکا اعلام کرد.

اهانت به شهرستانی‌ها
توهین به بخش عظیمی از مردم کشورمان با عنوان «شهرستانی‌ها» همواره در ادبیات سیاسی احزاب شکست‌خورده وجود دارد. عباس عبدی، فعال اصلاح‌طلب و از نظریه‌پردازان این جریان خاص سیاسی به تازگی در بخشی از گفت‌وگوی خود با روزنامه «شرق» در پاسخ به این پرسش که «آیا این شعارهای پوپولیستی (منظور وعده‌های اقتصادی آقایان قالیباف و رئیسی است!) در شهرستان‌ها می‌تواند منشأ اثر باشد؟» گفته است: «اینکه می‌تواند کمک کند یا نکند یا سبب رأی ‌دادن بشود یا نشود، بحث دیگری است؛ اما اینکه بتواند اثر تعیین‌کننده داشته باشد یا نه، فکر نمی‌کنم چنین باشد.» «حسین مرعشی» سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی هم حوالی یک سال و چند ماه پیش و پس از برد فهرست انتخاباتی اصلاح‌طلبان تهران در انتخابات مجلس و باخت عمومی آنها در سطح کشور طی اظهاراتی گفته بود: «اکنون می‌توان شاخص توسعه سیاسی ایران در تهران را ۱۰۰، در مراکز استان‌ها ۵۰  و در شهرستان‌ها ۳۰ در نظر گرفت.»

وزیر باید استعفا دهد
محسن کوهکن در واکنش به فعالیت اقتصادی و تجاری وزیر آموزش‌وپرورش اظهار داشت:‌ «قطعاً و یقیناً کسی که وزیر می‌شود، اگر بخواهد تمامی وقتش را صرف دستگاه و وزارتخانه‌اش کند، دیگر وقتی برایش نمی‌ماند که بخواهد به موضوعات دیگر توجه کرده و به فعالیت‌های اقتصادی بپردازد.» این نماینده مجلس گفت: «در بسیاری از کشورها وقتی اتفاقی سبب ایجاد مشکل در جامعه شده و اعتماد مردم را جریحه‌دار می‌کند، مسئول ارشد استعفا می‌دهد حتی اگر به طور مستقیم مقصر نباشد.»

سیمان کردن شهر موشکی
علیرضا زاکانی، نماینده سابق مجلس به سخنان نسنجیده روحانی در مناظرات واکنش نشان داد و گفت: «۱ـ آقای روحانی پالایشگاه ساخته شده به دست نیروهای خدوم سازندگی سپاه را به نام خود می‌زند و افتتاح می‌کند، ولی وقتی سپاه اقتدار کشور را با تصویب شورای‌عالی امنیت ملی نشان می‌دهد، منتقد می‌شود؟! 2ـ آقای روحانی؛ شما رئیس شورای عالی امنیت ملی هستید. انتقاد شما از مصوبه آزمایش موشکی وزارت دفاع؛ هم‌نوایی با صهیونیست‌ها نیست؟ نکند برنامه شما برای دور دوم، سیمان کردن شهرهای موشکی است؟

نکته: یکی از بزرگان می‌گفت: یک گاریچی در محل‌مان بود که نفت می‌برد، به او «عمو نفتی» می‌گفتند. یک روز مرا دید و گفت: سلام! ببخشید خانه‌تان را گازکشی کرده‌اید؟! گفتم: بله! گفت: فهمیدم، چون سلام‌هایت تغییر کرده است! من تعجب کردم، گفتم: یعنی چه؟! گفت: قبل از اینکه خانه‌ات گازکشی شود، خوب مرا تحویل می‌گرفتی، حالم را می‌پرسیدی. همه اهل محل همین‌طور بودند. هرکس خانه‌اش گازکشی می‌شود، دیگر سلام‌علیک او تغییر می‌کند... از آن لحظه، فهمیدم سی سال سلامم بوی نفت می‌داد، به جای اینکه بوی انسانیت و اخلاقیات بدهد. 
نظر: چندی پیش یکی از دوستان را دیدم و گفت از زمانی که همسایه‌مان نماینده مجلس شده است، هرچه تلفن می‌زنیم، جواب تلفن‌های‌مان را نمی‌دهد، در حالی که در زمان تبلیغات انتخاباتی بارها برای رأی‌آوری او به شهرستان‌ها و روستاهای مختلف سفر کردیم. گفتم: اگر این ارتباط را با شما دارد، رفتارش با مردم عادی که او را نمی‌شناسد چگونه است؟ او هم گفت: بدتر...
در این فضای تبلیغات انتخاباتی اگر همه تلاش برای خدا باشد، در هر صورت فرد تلاش‌کننده برنده است. رهبر معظم انقلاب در دیدار با کارگران در تاریخ 10/2/96 با بیان حکم شرعی رأی دادن متذکر شدند: «مردم سَرسَری به مسئله‌ انتخابات نگاه نکنند. رأی را از روی فکر و تأمل بدهند. وقتی ما فکر کردیم، بر اساس یک منطقی، یک انتخابی کردیم و رأی‌مان را بر اساس آن منطق انتخاب کردیم، پیش خدای متعال [هم ان‌شاءالله مأجوریم] اگر درست فکر نکرده عمل کنیم، هم پیش خدا و هم پیش خودمان بعداً مسئولیم. ولی اگر بر اساس فکر، انتخابی کنیم، ولو اشتباه باشد، هم خدا راضی است و هم وجدان خودتان راحت است.»

  احد نوری‌اصل/ در جریان مناظره دوم نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری، یکی از نامزدها برای توجیه شکست‌های برجام به توانمندی‌های دفاعی و موشکی متعرض شد و آن را علت شکست برجام معرفی کرد. در این میان باید گفت، در عالم سیاست و روابط بین‌الملل برای این موضوع (دور کردن کشور از جنگ) از اصطلاح بازدارندگی استفاده می‌شود و «بازدارندگی» به مثابه یک مفهوم رئالیستی کماکان در عرصه روابط بین‌الملل به ویژه در حوزه نظامی از اعتبار بالایی برخوردار است. بازدارندگى عبارت‌ است از اقدام یا مجموعه‌اى از اقدامات که برای پیشی گرفتن از اقدامات خصمانه دشمن صورت مى‌گیرد. تئورى بازدارندگى، یعنى کوشش یکى براى اعمال نفوذ در دیگرى تا او را از اقدام به عملى که متضمن خسارت یا هزینه‌اى براى اولى است، بازدارد. بی‌شک بر اساس این تئوری، نیروهای مسلح کشور اعم از تجهیزات نظامی و نیروی انسانی و حمایت مردمی در ایجاد این بازدارندگی دخیل هستند. هر کشوری برای رسیدن به سطح خاصی از بازدارندگی، یعنی دور کردن دشمن از جنگ و هر نوع اقدام نظامی، نیازمند دست یافتن به شاخصه‌های بازدارندگی است. شاخصه‌های بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران بر مبنای توانمندی‌های نظامی و قابلیت‌های نیروهای مسلح عبارتند از:
۱ـ قابلیت بازدارندگی: این ویژگی به جنبه توانایی دولت‌ها در نظریه بازدارندگی مربوط می‌شود؛ یعنی توانایی وارد آوردن ضربه به مهاجم احتمالی به وسیله تجهیزات متعارف و غیر متعارف؛
۲ـ اعتبار بازدارندگی: شاید مهم‌تر از قابلیت نظامی، داشتن اعتبار بیشتر می‌تواند عامل بازدارندگی باشد. ممکن است دشمن قابلیت‌های یک کشور را باور نکند یا رزمایش‌های نظامی را صوری بداند. آنچه به قابلیت‌های از پیش‌گفته اعتبار می‌بخشد، تجربه‌های موفق نظامی است. در طول چند دهه از عمر جمهوری اسلامی ایران در مقاطع مختلف نیروهای نظامی، اعم از سپاه، ارتش، نیروی انتظامی و بسیج مستضعفین توانسته‌اند برای جمهوری اسلامی ایران اعتبار لازم به منظور بازدارندگی نظامی را کسب کنند.
۳ـ ثبات بازدارنده: یک نظام بازدارندگی مؤثر، صرفاً به داشتن نیروی نظامی قدرتمند نیاز ندارد؛ بلکه یک قدرت بازدارنده مؤثر افزون بر معتبر ‌بودن، باید باثبات هم باشد‌. ثبات در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تحت فرماندهی کل قوا، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای محقق شده است.
۴ـ پیام بازدارنده: بازدارندگی هنگامی مؤثر است که نیروی بازدارنده منظور خود را صریح و شفاف به اطلاع طرف مقابل برساند و معین کند در صورت مورد حمله قرار گرفتن دقیقاً چه عواقبی در انتظار مهاجم خواهد بود.
در نتیجه باید گفت، افزایش اقتدار نظامی مهم‌ترین عامل دفع جنگ بوده است؛ زیرا دشمنان ایران اگر توان لازم را داشته باشند، از حمله گسترده علیه ایران دریغ نمی‌کنند و در این وضعیت برای آنها مهم نیست که دولتی اصولگرا یا اصلاح‌طلب روی کار باشد.
متن کامل در پایگاه خبری ـ تحلیلی بصیرت

پول مردم ایران در جیب داعش!
بنا به گزارش وزارت گردشگری ترکیه، ایران رتبه نخست را در میان گردشگران ورودی به این کشور در نوروز امسال داشته است. در این ماه، ۲۶۲ هزار و ۳۳۶ ایرانی از ترکیه دیدن کرده‌اند. گفتنی است، برخلاف کاهش گسترده سفر گردشگران خارجی به این کشور، آمار ورود ایرانیان به ترکیه با افزایش روبه‌رو بوده است. آمارها نشان می‌دهد، در سه ماه نخست سال، به ترتیب در سال ۲۰۱۵ چهار میلیون و ۵۳۰ هزار و ۲۲۴ نفر، در سال ۲۰۱۶ چهار میلیون و ۶۳ هزار و ۴۷۷ نفر و در سال ۲۰۱۷ سه میلیون و ۸۰۲ هزار و ۳۱۴ نفر از ترکیه دیدن کرده‌اند. ترکیه یکی از حامیان اصلی داعش است و حمایت‌های او سبب کشته و زخمی شدن دو میلیون سوری در پنج سال گذشته شده است.

تاکتیک ترساندن مردم
یکی از روش‌های بسیار مذموم برای تبلیغات در زمان انتخابات «ترساندن» مردم است که روشی کاملاً پوپولیستی و عوام‌فریبانه است‌. در این روش، نامزد انتخابات چون استدلالی برای مردم ندارد که چرا بهتر است به او رأی بدهند‌، به تهدید کردن و ترساندن مردم روی می‌آورد که اگر من نباشم‌، چنین و چنان می‌شود. این روش، بسیار توهین‌آمیز و تحقیر‌کننده برای مردم و نظام سیاسی است.

معدن نمونه
در سال 93 معدن یورت «واحد نمونه معدن زیرزمینی» معرفی شده بود. به راستی اگر یورت «نمونه» باشد، حال دیگر معدن‌های زیرزمینی کشورمان چگونه است؟ اصلاً چگونه می‌شود نمونه بود و حقوق کارگران از سال‌های پیش از 93 نیز معوق باشد؟ آیا در معدن نمونه انباشت گاز به قدری است که انفجار رخ دهد؟ آیا معدنی که نه مأمور ایمنی دارد، نه نشانی از ایمنی در آن به چشم می‌خورد، نه برای نجات جان افراد محبوس کپسول اکسیژن یا امکانات اولیه دیگر وجود دارد و نه حتی کارگرانش بیمه دارند، اساساً می‌تواند «نمونه» باشد؟! این در حالی است که وزیر صنعت از خرید دستگاه‌های اعلان هشدار افزایش غلظت گاز از سوی دولت برای چنین معادنی سخن به میان آورده و تأکید کرده است با وجود چنین دستگاه‌هایی، نباید انفجار در معدن رخ می‌داد.


  رسول سنائی‌راد/ پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 و برپایی نظام مقدس جمهوری اسلامی حق رأی برای مردم و اعمال اراده سیاسی آنان در حاکمیت به طور جدی و واقعی پذیرفته شده و به شیوه‌ای کاملاً دموکراتیک، مردم در سرنوشت سیاسی کشور مشارکت و در انتخاب افراد برای مسئولیت‌های خطیر و اداره کشور حضور داشته‌اند.
اما نوع انتخاب مردم در کشورمان تابع دو گرایش سیاسی ـ ایدئولوژیک و گرایش مطالبه‌گرایانه و منفعتی است که در گرایش اول مردم به نامزد جریانات یا جناح‌های سیاسی مشهور کشور رأی داده و به عبارتی پایگاه ثابت اجتماعی این جریانات را تشکیل می‌دهند. این پایگاه ثابت رأی برای جریان موسوم به اصولگرایی که اینک در قالب جبهه مردمی نیروهای انقلاب بازسازماندهی شده؛ حدود هشت میلیون و برای جریان اصلاحات ـ اعتدال حدود شش میلیون برآورد می‌شود که افراد آن دارای گرایش ایدئولوژیک و سیاسی بوده و به نامزدهای جریانی و سیاسی با نگاه صرف سیاسی و هواداری از جریان حامی سیاسی آنان فارغ از نگاه به سابقه عملکرد، توانمندی و برنامه نامزد مورد تأیید آن جریان سیاسی رأی می‌دهند. 
اما در این میان بیش از 60 درصد از مردم نگاه سیاسی و جریانی نداشته و اگرچه علایق و دلبستگی‌هایی به اصل نظام سیاسی دارند، اما عمدتاً نیازها و مطالبات شخصی خود را پایه تصمیم رأی‌دهی قرار می‌دهند و البته جهت‌گیری رأی این اکثریت است که در پیوند با آن اقلیت‌های سازمان‌یافته در پایگاه رأی سیاسی حامی جریانات سیاسی سرنوشت انتخابات‌ها را تعیین می‌کند. بنابراین رأی همین توده مردم که اولویت آنان زندگی و تأمین نیازها و منافع اساسی است، اثرگذارتر از آرای پایگاه اجتماعی ثابت جریانات و نامزدها به شمار آمده و توفیق جلب آن به معنای تضمین پیروزی در انتخابات است.
این توده مردم در صورتی به یک نامزد اقبال می‌کنند که:
1ـ نیازهای واقعی مردم را شناخته و به خوبی بتواند آن را اعلام کند.
2ـ برای برآوردن این نیازها پاسخ معتبر داشته باشد.
3ـ توان برآوردن نیازها را داشته باشد و مردم هم او را دارای شایستگی تشخیص دهند.
بنابراین فراتر از عناوین سیاسی و جریانی، مردم افراد را طبق مطالبات و نیازهای اساسی خود که انتظار دارند در آن سطح مسئولیت برآورده شود، محک می‌زنند و اگرچه گاه به افراد جدید هم رأی می‌دهند، اما از نگاه آنان عملکردها و کارنامه‌ها به علاوه برنامه‌ها برای حل این نیازها و مطالبات مهم است. بنابراین دیگر تضمین دوره دوم مسئولیت‌ها و هشت ساله بودن پست‌های انتخابی سپری شده است و تنها در صورتی مسئول در معرض انتخاب مثل رئیس‌جمهور تکرار رأی دوره اول یا انتخاب وی برای دوره بعد تضمین شده است که؛
1ـ به وعده‌های انتخاباتی دوره اول عمل کرده و مردم حاصل آن را در زندگی خود دیده باشند. 2ـ کار بزرگ و مهمی برای کشور و مردم آغاز کرده باشد که مردم انتظار داشته باشند آن را به سرانجام برساند و پایان آن تنها از عهده او برآید. 3ـ در سیاست خارجی قادر به تأمین منفعت یا کسب عزت بوده باشد، برای نمونه رفع تحریم‌ها یا ارتقای اعتبار پاسپورت‌ها تأمین شده باشد. 4ـ رقیب‌های او از اعتبار یا توان کمتری برخوردار بوده و او را مردم همچنان بالاتر از رقبا بیابند. 5ـ کارنامه‌ای قابل قبول داشته و مردم گزارش عملکرد وی را با واقعیت‌ها منطبق بدانند و به عبارتی صداقت وی محرز شده باشد. 6ـ آرای منفی او که فراتر از حامیان یا عناصر بی‌طرف، نشان‌دهنده کسانی است که مخالف مسئولیت برای وی هستند، بیشتر از 30 درصد نباشد.این در حالی است که رهبر معظم انقلاب در رأس نظام بر حل مشکلات واقعی مردم تأکید داشته و دلسوزان نظام هم حل مشکلات مردم و رضایتمندی آنها را که مقبولیت نظام را تقویت می‌کند، یک اولویت اساسی می‌دانند که تنها در سایه توجه به نیازهای اساسی و معقول مردمی تأمین می‌شود. ایشان بر تولید و اشتغال در پرتو اقتصاد مقاومتی تأکید دارند و حل آن را نیز در نحوه مدیریت، یعنی داشتن مدیرانی قوی اعلام کرده و بر معیارهایی چون؛ مدیریت جهادی، پرتحرک، متدین، پرکار، پرانگیزه و پرامید می‌دانند. به بیانی دیگر، هیچ جدایی بین خواسته‌ها و مطالبات واقعی مردم با رهبری و نظام وجود نداشته و بالاتر از آن وقتی رهبری نظام برای برانگیختن مسئولان به حرکت به سمت حل مشکلات واقعی خود را در شرمندگی ناشی از برگشت خالی‌دستان افراد بیکار و در جست‌وجوی رزق و روزی سهیم می‌داند، جای هیچ تردیدی باقی نمی‌ماند که خواسته مردم و رهبری بر هم منطبق است و حالا این نامزدها و جریانات سیاسی هستند که باید با صداقت و با توجه به توان و برنامه‌های‌شان خود را برای حل این مسئله که در گرو توانمندی ایجاد رونق اقتصادی و  اشتغال است، به اثبات برسانند و رأی توده مردم را جلب کنند.