حجت‌الاسلام علی شیرازی درباره زندگی امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) گفت: امروز دشمنی‌ها با رهبر معظم انقلاب به مراتب سنگین‌تر از دوران حضرت امام است و عده‌ای علیه ایشان توطئه می‌کنند. اگر دشمنان مدرکی علیه زندگی ساده رهبر معظم انقلاب داشتند، حتماً رو می‌کردند. کسی که برای زندگی خود برنامه داشته باشد، قطعاً خدا هم به او عنایت می‌کند. ایشان هر صبح بیشتر روزنامه‌ها را می‌خوانند و مقاله‌های آنها را هم مطالعه می‌کنند و در روز 16 ساعت مشغول فعالیتند.

* بفرمایید آیا واقعاً راهکار انقلاب اسلامی سازش‌ است، یا چالش‌؟

به نظر من اساس انقلاب همان‌طور که حضرت امام(ره) فرمودند در مسیر حقیقت، دیانت و اسلام حرکت کنیم خود به خود دچار چالش با افزون‌خواهی‌ها، بی‌عدالتی‌ها، بردگی‌ گرفتن انسان‌ها، جنگ با طاغوت و شرک، می‌شود. این مهم در اساس دین و اعتقادات ما نهفته است. انبیای الهی، اولیای خدا، حضرت سیدالشهداء و ائمه‌ اطهار(ع) برای چه مبارزه کردند؛ مبارزه‌ای براساس انسانیت و مبتنی بر هدف خلقت انسان که ما در قرآن کریم هم نگاه می‌کنیم دو مسیر مشخص می‌شود؛ مسیر حق و مسیر باطل. هیچ‌گاه مسیر حق با باطل نمی‌تواند به صلح و ثبات برسد. شاید سازش‌های تاکتیکی وجود داشته باشد اما اینکه آنها تصور کنند که با باطل می‌‌توان سازش کرد، این اتفاق امکان ندارد! یا باید ماهیت باطل تغییر کند که به حق برسد، یا ماهیت حق باید تغییر کند و به باطل ختم شود، در این صورت سازش اتفاق می‌افتد.

* با توجه به بیانات رهبر معظم انقلاب در بحث انقلابی‌گری و سازش‌ناپذیری در سیاست خارجی، یک دولت انقلابی باید نسبت به جهان چه نوع رویکردی داشته باشد؟

ایشان بارها بحث انقلابی‌گری و سازش‌ناپذیری در سیاست‌خارجی را برای ما تبیین کرده‌اند. این‌ مسائل مهم را باید بازخوانی و مرور کنیم. برخی‌ تصور می‌کنند آرمان‌گرایی با واقع‌گرایی مغایر است؛ در حالی‌ که ایشان در یکی از جلساتی که با وزارت امور خارجه و سفیران داشتند این موضوع را تبیین کردند که اساساً آرمان‌گرایی و واقع‌بینی با هم متناقض نیست. همه انسان‌ها در زندگی خودشان هم دارای آرمان هستند، اما اینکه آرمان‌های خودشان را با واقعیت‌ها منطبق کنند؛ یعنی به عبارت بهتر راهکارها را بیابند که در واقعیت برای رسیدن به آرمان حرکت کنند. وگرنه انسانی که آرمان نداشته باشد اصلاً نمی‌تواند زندگی کند. همه انسان‌ها برای زندگی‌های فردی خودشان یک سری آرمان‌هایی دارند، اما اینکه برای رسیدن به آرمان‌ها در ظرفیت واقعیت‌ها به راهکار دست پیدا کنیم، این مطلب، مطلب درستی است، از همین نقطه به بحث انقلابی‌گری می‌رسیم. انقلابی‌گری یعنی کسانی که آرمان‌های بلند انسانی دارند.

* به نظر شما نحوه تعامل با جهان خاصه تعامل با کشورهای زورگو که در ارتباط‌شان به دنبال تضعیف ظرفیت درون‌زای انقلاب هستند، چگونه باید باشد؟

ما در نحوه تعامل‌ با جهان همان‌طور که بارها امام(ره) و رهبر معظم انقلاب اعلام کرده‌اند اتفاقاً صلح‌طلب‌ترین و متعامل‌ترین ملت‌ها هستیم، اما تعامل دو طرفه. اساس انقلاب ما در شعارهای انقلاب متجلی است که یکی از بارزترین شعارهای انقلاب اسلامی ایران استقلال بود و در جمهوری اسلامی ایران هیچ مسئولی حق ندارد پای بر استقلال کشور بگذارد. ما حق نداریم هر نوع مراوده با هر قدرت جهانی که به خدشه‌دار شدن استقلال کشور منجر بشود، انجام بدهیم.

*آیا ما می‌توانیم با سازش و کوتاه آمدن از اصول، به اهداف، سیاست‌ها و منافع ملی کشورمان دست پیدا کنیم؟

اساساً هزینه منافع ملی چیست؟ هزینه‌ای است از آرمان‌ها، ارزش‌ها، سنت‌ها و علایق بر چارچوب صیانت از مرزها. حالا این مرزها، مرزهای جغرافیایی، مرزهای اعتقادی، مرزهای ارزشی، مرزهای سنتی و مرزهای فرهنگی است. مجموعه این مرزها را منافع ملی می‌گویند. اینکه هر کسی برداشت‌های شخصی خودش را مبتنی بر راحت‌طلبی، تنبلی و مبارزه نکردن بداند و تعریف منافع ملی را بر روی آن بگذارد به نظر می‌ر‌سد کاملاً غلط است. بعید است برخی تصور کنند ایستادگی در مقابل قدرت‌ها با منافع ملی مغایر است، به زعم من تنگ‌نظری در تعریف منافع ملی است. رهبر حکیم انقلاب اشاره کردند تا به امروز دیدیم برخی از کشورها کاملاً تحت سلطه آمریکایی‌ها و قدرت‌های بزرگ قرار گرفته‌‌اند، آیا منافع ملی‌شان تأمین شده است؟! اگر تأمین می‌شود چطور این همه باید به قدرت‌های بزرگ باج بدهند. همین عربستان سعودی و وزیر خارجه و ولی‌عهد آن چقدر با آمریکایی‌ها لابی کردند و پول دادند تا بتوانند رئیس‌جمهور آمریکا را به طرف ریاض بکشانند و یک سفر مضحک نمایشی برگزار کنند. این اتفاقاً نشان می‌دهد که این کشورها مبتنی بر منافع ملی‌شان نیستند چون اگر مبتنی بر منافع ملی بودند بر روی قلب‌های مردم خودشان سوار بودند و اصولاً با اسلحه قدرت خودشان را نگه نمی‌داشتند بلکه با مشارکت سیاسی همانند جمهوری اسلامی ایران و با برگزاری انتخابات‌های باشکوه، قدرت‌شان را به اثبات می‌رساندند.

*سازش‌کاری چه پیامدهایی برای آینده انقلاب اسلامی به دنبال دارد؟

حتماً راه سازش‌کاری به ذلت ختم می‌شود؛ یعنی تا به حال به ویژه در یک کشور انقلابی که مردم انقلاب کردند و با شعارهای انقلابی خودشان هنوز زنده هستند، سازش‌کاری موجب تباهی می‌شود؛ هم مردم در داخل نسبت به کسی که سازش‌کاری می‌کند، روی خوش نشان نمی‌دهند و هم کسی که می‌خواهد از مسیر سازش‌کاری به یک آرامشی برسد، به آن آرامش نخواهد رسید.

*دشمن چگونه از طریق روحیه سازش‌کاری می‌تواند افکار عمومی کشور و سطوح راهبردی کشور، یعنی در واقع مدیران و مردم ما را مدیریت کند؟

تهدید مبتنی بر بلوف است که این امر می‌تواند اندکی افراد را مرعوب کند. ما به جای اینکه مشکلات را در درون خودمان بجوییم، مرتب برای رفع آن به خارج از کشور نگاه می‌کنیم. حتی انقلابی‌های ما هم مراقب باشند! وقتی شما همه مشکلات کشور را به دشمن نسبت می‌دهید، احتمال دارد که به منظور رفع مشکلات روحیه مصالحه با دشمن ایجاد بشود. در حالی که باید اینجا نگاه‌مان بسیار دقیق باشد. بسیاری از مشکلات از خود ماست و ما باید روحیه خودانتقادی داشته باشیم، نه اینکه با هر مشکلی مواجه می‌شویم و هر ایرادی در کشور می‌بینیم بلافاصله بگوییم اینجا دست دشمن و استکبار در میدان است. این نوع رویکرد آرام آرام مردم را به یک جمع‌بندی می‌رساند که اگر این‌گونه است، با آنها وارد مذاکره و مصالحه شویم. دو کار را باید توأمان انجام داد؛ آن بخشی که به دشمنی‌ها برمی‌گردد و باید به طور واقعی به مردم گفت و آن بخشی که به ناکارآمدی مدیریتی خودمان برمی‌گردد و باید به آن اعتراف کرد. این را هم بدانیم جهان امروز جهان پول است. اینکه ترامپ در خشن‌ترین حکومت منطقه، رقص شمشیر می‌کند، به دلیل پول گزافی است که آنها خرج کرده‌اند. البته این پول خرج کردن به منزله ذلت‌بار زندگی کردن است، این‌ مسائل را باید برای مردم تبیین کرد تا هم مردم و هم مسئولان در یک جنگ از پیش طراحی شده دشمن قرار نگیرند.

*با توجه به سابقه جمهوری اسلامی آیا تاکنون سازش‌کاری‌هایی که با قدرت‌های غربی داشتیم، ما را به اهداف‌مان نزدیک‌تر یا دورتر کرده است؟ به عبارت بهتر چه تأثیری در رسیدن ما به اهداف‌مان داشته است؟

غربی‌ها تا به حال در این مسیر چندان قابل اعتماد نبودند. برای نمونه اگر از برهه انقلاب و نوع حرکت‌شان در دوران دفاع مقدس بگذریم، زمان مرحوم هاشمی‌رفسنجانی گفت‌وگوهای انتقادی انجام شد که آن گفت‌وگوها به هیچ‌ جا نرسید؛ بعدها نام آن گردهمایی‌ها به گفت‌وگوهای سازنده تغییر پیدا کرد که آن گفت‌وگوها هم با غرب به جایی نرسید. در همین موضوع هسته‌ای اگر نگاه کنید، در بسیاری از مواقع با غربی‌ها و آمریکایی‌ها توافق کردیم. برای نمونه، از همان موافقت‌نامه بروکسل و پاریس که ما تعلیق کردیم و آنها تعلیق را به تعطیل فعالیت‌های هسته‌ای تفسیر کردند تا پس از آن رسیدیم به مدالیته که قرار بود تمام شبهات را مطرح کنند و به آنها پاسخ بدهیم و در پاسخگویی ما آنها شبهه جدیدی مطرح نکنند؛ اما دوباره بعد از مدالیته پیمان‌شکنی کردند و شبهات جدیدی مطرح شد تا به گفت‌وگوهای بعدی که آمریکایی‌ها هم اضافه شدند، رسید. در تمام این گفت‌وگوها غربی‌ها به ویژه آمریکایی‌ها خلاف تعهدات خودشان عمل کردند و نشان دادند قابل اعتماد نیستند. همین الآن شما نگاه کنید در قالب برجام با هم تفاهم کردیم؛ اما دوباره قوانین تحریم جدید را ترسیم کردند. البته با اینکه یکی از سناتورها به نام ساندرز، این طور می‌گوید که وقتی ایران با یک پدیده تروریستی وحشتناک مواجه شده، یک هفته به احترام ملت ایران بررسی این قانون را ما به تعویق بیندازیم؛ اما قبول نکردند و این ددمنشی‌ها را تشدید کردند. حتی دیدید در این حادثه تروریستی در تهران بسیاری از کشورها آن را محکوم کردند؛ اما آمریکایی‌ها و ترامپ چه موضع‌گیری‌های مضحکی داشتند که نشان از شخصیت نامتعادل آنها دارد.

*نقش سازش با قدرت‌های غربی در تضعیف گروه‌های مقاومت چیست؟

طبیعی است بزرگ‌ترین جریانی که انقلاب اسلامی ایران را پدید آورد، البته این نوع ایجاد پدیدآوردن فرهنگی است و برگرفته از فرهنگ مبارزه ملت ایران مبتنی بر فرهنگ عاشورا تحت بازخوانی امام خمینی(ره) شکل گرفت و مقاومت در سطح منطقه معنی یافت. مقاومت به این جمله حضرت امام(ره) که فرمودند: «اگر شما در مقابل دین ما بایستید ما با تمام قدرت در مقابل دنیای شما خواهیم ایستاد»، معنای حقیقی می‌دهد. این مقاومت منافع دشمنان را کاملاً تحت‌الشعاع قرار داد؛ به ویژه در منطقه ما! از این رو طبیعی است که برای نابودی مقاومت برنامه‌ریزی کردند. البته در این عرصه برنامه‌ریزی‌های‌شان متعدد و متنوع بود. از استفاده از اهرم‌های نظامی و استفاده از اهرمی مانند شورای امنیت ملل متحد گرفته تا حتی بی‌آبرو کردن مقاومت. شما نگاه کنید الآن تروریست‌های بی‌آبرویی در داخل منطقه شکل گرفته‌اند که بخشی از آنها هدف‌شان این است که به نوعی منعکس‌کنند که این اسلام است و این مبارزه است که در اسلام شکل می‌گیرد. این متأسفانه رویکرد بسیار ناپسندی است که به هر حال دشمنان ما در دستور کار خود قرار داده‌اند.

*در چه صورتی چالش با قدرت‌های غربی می‌تواند برای ما اقتدارآفرین باشد؟ 

چالش‌هایی که ما داریم براساس منطق است و از نوع دعوای بدون هدف نیست در واقع، چالش‌های ما بر اساس یک منطق و گفتمانی است که این گفتمان مورد پذیرش ملت‌ها قرار می‌گیرد اگرچه صاحبان منافع شاید این منطق ما را نپذیرند؛ از این رو لذا شما در بسیاری از مواقع دیده‌اید چالش‌های ما مقتدرانه هم بود. در موضوعات هسته‌ای و موضوعات پیش از آن حتی در دوران دفاع مقدس همه اینها با آبرومندی جمهوری اسلامی ایران به اتمام رسید؛ یعنی منطق جمهوری اسلامی ایران غلبه کرد؛ از همین رو چالشی که براساس یک منطق و گفتمان اصولی و اساسی شکل بگیرد، همیشه اقتدارآفرین خواهد بود.

   مهدي سعيدي/ رهبر فرزانه انقلاب اسلامي که معمولاً بيانات‌شان در ديدار با مجموعه‌هاي دانشجويي از جذابيت و ممتازي خاصي برخوردار است، چند روز پيش نيز ميزبان جمعي از اين قشر فرهيخته بودند. معظم‌له ابتدا به سخنان نمايندگان دانشجويان گوش دادند و در ادامه با ايراد سخنانی به بخشي از سؤالات و نکات آنها پاسخ دادند. رهبر معظم انقلاب در بخشي از کلام‌شان با انتقاد از نگاهي که معتقد است؛ «نمي‌شود کاري کرد»! و اين مستأصل بودن را به ناکارآمدي سازمان‌ها و نهادهاي فرهنگي مسئول مربوط مي‌دانند، چنين جواب مي‌دهند که: «من به همه آن هسته‌هاي فکري و عملي جهادي، فکري، فرهنگي در سرتاسر کشور مرتّباً مي‌گويم: هرکدام کار کنيد؛ مستقل و به قول ميدان جنگ، آتش به اختيار» ايشان در ادامه ضمن پذيرش انتقادات جدي به دستگاه‌هاي مرکزي فکر و فرهنگ و سياست و... بر اين مسئله تأکید می‌کنند که اين ضعف و ناکارآمدي نمي‌تواند بهانه و توجيهي براي فعاليت نکردن تشکل‌هاي انقلابي و هسته‌هاي مردمي باشد.

شايد بتوان گفت که رهبر معظم انقلاب در اين کلام يکي از باورهاي خود را ـ که نشانه‌هاي اعتقاد به آن را مي‌توان در روند بيانات معظم‌له در سال‌هاي گذشته نيز دنبال کرد ـ با صراحت بيشتري بيان داشته‌اند. به نظر مي‌رسد ايشان اگر پيش از اين بر اين باور بودند که نهادها و دستگاه‌های فرهنگي نقش کليدي و محوري در عرصه فرهنگ دارند، اين بار با کمي تغيير نظر و نااميدي از اصلاح سهل‌الوصول و زود بازده ساختارها و کارآمدسازي آنها، از گسترش نقش بازيگران مستقل و تشکل‌هاي مردم‌نهاد و محوريت ايشان در عرصه‌هاي فرهنگ سخن گفته‌اند.

اين گزاره‌ها را مي‌توان در ذيل راهبرد «مردمي کردن فرهنگ» ساماندهي کرد. مردمي کردن فرهنگ به معنای کاستن از تصدي‌گري دولت و افزايش مسئوليت و اختيارات تشکل‌هاي «خودجوشي» است که پايه آن را جمع‌هاي محدود مردمي تشکيل مي‌دهند و رهبر معظم انقلاب در اين سال‌ها به شدت بر شکل‌گيري و گسترش آنان، تأکید دارند. 

برای نمونه معظم‌له در سوم خردادماه سال گذشته تأکید داشتند که «جوان‌هاي مؤمن و حزب‌اللّهي و انقلابي کارهاي فرهنگي خودجوش را رها نکنند و دنبال بکنند» پيش از اين نيز در روز اول سال 1393 تأکید داشتند: «من مي‌خواهم بگويم آن جوان‌هايي که در تهران، در شهرهاي گوناگون، در استان‌هاي مختلف، در خود مشهد، در بسياري از شهرهاي ديگر کار فرهنگي مي‌کنند، با اراده‌ خودشان، با انگيزه‌ خودشان کار را هرچه مي‌توانند به ‌طور جدّي دنبال کنند و ادامه بدهند. بدانند که همين گسترش کار فرهنگي در بين جوان‌هاي مؤمن و انقلابي، نقش بسيار زيادي را در پيشرفت اين کشور و در ايستادگي ما در مقابل دشمنان اين ملّت، ايفا کرده است.»

فروکاستن از نقش‌آفريني و اثرگذاري نهادها و ساختارها و تعيين‌کنندگي بيشتر بازيگران مي‌تواند، تحولي اساسي در عرصه فرهنگ باشد و در ميان صاحبان انديشه و هنر و فرهنگ نقش کليدي و محوري خواهند داشت.

نکته قابل ملاحظه پاياني که مي‌تواند مانعي براي به رسميت شمردن تفسيرهاي انحرافي از کلام رهبر انقلاب باشد، آن است که آنچه آشکار است اقدام مبتني بر الگوي «آتش به اختيار»، خود مقيد به چارچوب و اصولي است که بدون رعايت آن نمي‌توان اقدامات صورت گرفته را اقدام مدنظر رهبر فرزانه انقلاب اسلامي دانست. شايد مهم‌ترين چارچوب‌ها را بتوان؛ رعايت حدود شرعي، پايبندي به مرزهاي اخلاق، عقلانيت و تدبير، قانون و منافع ملي برشمرد که دستور «آتش به اختيار» حکمي براي عبور از چهارگانه فوق نخواهد بود. به واقع «آتش به اختيار» مرزها را جابه‌جا نمي‌کند؛ بلکه موتور محرکه را نه در بيرون از مرکز تصميم‌گيري تشکل‌هاي خودجوش و انقلابي که در درون آن تعريف مي‌کند و آنها را دعوت به تدبير و تصميم‌گيري و اقدام در چارچوب مرزهاي برشمرده مي‌کند.

دستور «آتش به اختيار» حاوي اين پيام است که تشکل‌هاي انقلابي نبايد منتظر برنامه‌ريزي و ريل‌گذاري مجموعه‌هاي بالادستي باشند و در صورت اقدام نکردن آنان، مسئوليت را از دوش خود سلب شده ببينند و چنين مدعي شوند که چون مسئولان و دست‌اندرکاران عرصه‌هاي مختلف در اين زمينه اقدامي نکرده‌اند، بنابراین مسئوليتي متوجه ما نخواهد بود! برعکس رفع مشکلات موجود در عرصه‌هاي مختلف فکري، فرهنگي و علمي، نه امري متمرکز و مديريت شده؛ بلکه عرصه اقدام فردي و واجب عيني است که تشکل‌هاي انقلابي خود بايد در اين زمينه تصميم‌ساز و پيشگام باشند.

 فضای دفاع مقدس در سویه

حاج صادق آهنگران معتقد است، امروز همان فضای دفاع مقدس در جبهه مقاومت و سوریه احساس می‌شود. به‌ گفته وی، مقاومت امروز در سوریه، مقاومت در برابر ضد ارزش‌هاست؛ ارزش‌هایی مانند فرهنگ عاشورا و تفکر انقلابی. وی مي‌گوید: «در این مدت سوریه زیاد رفتم. به هر حال پاسدار هستم. وظیفه‌ من است که به سوریه بروم. از سوی دیگر، دوست دارم دوباره در فضای هشت سال دفاع مقدس و در حال‌وهوای جبهه‌ها قرار بگیرم. به نظرم همان فضای دفاع مقدس الآن در سوریه احساس می‌شود. رزمنده‌ها مانند رزمنده‌های دوران جنگ تحمیلی هستند؛ به همان اندازه متدین، با ایمان، شجاع و بدون هیچ چشم‌داشت.»

محل جلسه مزدوران

سردار محمدحسین نجات گفت: «این دو اقدام تروریستی داعش یک هفته پس از جلسه مشترک آمریکا با سران یکی از دول مرتجع منطقه صورت گرفت که هم آمریکا و هم این دولت طبق اسناد، به وجود آورنده داعش هستند.» جانشین سازمان اطلاعات سپاه تصریح کرد: «اینکه این دو عملیات یک هفته پس از این جلسه برگزار می‌شود، یعنی هم آمریکا و هم رژیم سعودی به مزدوران خود دستور داده بودند دست به این کار بزنند و آنها هم آمدند و باوجود اینکه تعدادی از مردم و پاسداران ما را به شهادت رساندند، اما نتوانستند به هدف خود برسند. حرکت داعش در تهران چند ساعت پس از سخنان وزیر خارجه رژیم سعودی صورت گرفت که در العربیه انگلیسی منتشر شد: ایران به دلیل دخالت در منطقه باید تنبیه شود. پسر سلمان، وزیر جنگ رژیم سعودی نیز یک ماه قبل گفته بود: «جنگ باید داخل ایران باشد، نه عربستان.»

خطر جدی است

از دو هزار مؤسسه پولی و اعتباری و بانک‌های موجود در سراسر کشور، تنها حدود 80 مورد از آنها مجوز دارند. ابوالقاسم حکیمی‌پور، استاد اقتصاد و عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان نکته فوق، گفت: «یکی از مشکلاتی که به دلیل فعالیت این مؤسسات و صندوق‌های قرض‌الحسنه به وجود آمده، مشکل نقدینگی است. در حال حاضر وضعیت بانک‌ها و مؤسسات مالی کشور اصلاً خوب نیست. این نهادهای مالی افزون بر مشکلات داخلی خود، با مشکلاتی خارج از نظام بانکی، مانند تسهیلات تکلیفی، بدهی‌های معوق دولت به مؤسسات اعتباری و... دست به گریبان هستند. در همان زمان نسبت به مشکلات احتمالی هشدارهای لازم داده شد؛ ولی توجهی به این هشدارها نشد. بانک مرکزی نیز آن‌طور که باید و شاید کنترل‌های لازم را به عمل نیاورد. شرایط فعلی عوارضی را افزون بر احتمال ورشکستگی بانک‌ها در پی دارد که از بزرگ‌ترین خطرات آن، اعتماد نکردن مردم به مؤسسات مالی و اعتباری و بانک‌هاست.»

فرار دولت از اتهام

در حالی که موارد متعددی از ضربه به استقلال در سند 2030 دیده می‌شود، اکانت روحانی در اینستاگرام در پستی با عنوان دروغ‌های بزرگ درباره سند ۲۰۳۰ به همراه انتشار کلیپی از سخنان روحانی که می‌گوید: «من از توطئه 2030 نمی‌گذرم»، نوشت: «فریبکاران حتی به رهبری هم گزارش دروغ دادند.»

ضربه به پول ایرانی

حساب‌های بانکی تاجران ایرانی در استانبول، ابوظبی، دبی و مسقط به صورت زنجیره‌ای در حال مسدود شدن است و به بهانه محدود بودن اكوسیستم انتقال پول ایران، می‌خواهند یك فشار واقعی را علیه ایران تدارك ببینند. تغییر اكوسیستمی كه طی ٤٠ سال لایه لایه در دبی ایجاد شده به یك اكوسیستم انتقال ارز مؤثر در جایی دیگر بسیار دشوار است؛ اما چاره‌ای جز این وجود ندارد.

قالیباف در مراسم افتتاح طولانی‌ترین و عمیق‌ترین مسیر «خط ۸» متروی تهران گفت: «با صراحت می‌گویم که در طول ۱۲ سال گذشته همیشه تحت فشار تحریم‌های داخلی و خارجی بوده‌ام و در این شرایط سخت مالی و مشکلات تحریم زخم‌زبان‌ها هم شنیده‌ایم، در حالی که حالا باید از مدیریت شهری تشکر کرد؛ چرا که دو اتفاق بزرگ افتاده؛۷۰ درصد بودجه شهر در حوزه زیرساخت‌ها هزینه شده و ۳۰ درصد در حوزه جاری و نگهداری صرف می‌شود که از این بودجه زیرساختی، بیش از نیمی از آن متوجه حمل‌ونقل عمومی است.

نکته: چند وقت پیش وزیر علوم تایلند میهمان ما بود. وقتی نمایشگاه تجهیزات پیشرفته و تنوع محصولات ما را دید، گفت من در تعجبم که شما چگونه در شرایط تحریم توانسته‌اید این تجهیزات فوق پیشرفته را بسازید، اگر تحریم نبودید چه کار می‌کردید؟! به او گفتم هیچی! پول می‌دادیم و می‌خریدیم، برای اینکه انسان‌ها در شرایط دشوار معمولاً راه ساده‌تر را انتخاب می‌کنند، چه بسا اصلاً پی نمی‌بردیم که خودمان هم توانایی ساخت این تجهیزات را داریم. به او گفتم، وقتی میوه‌ای را فشار می‌دهیم، عصاره آن میوه درمی‌آید، فشار تحریم‌ها هم این پیامد شیرین را داشت که استعدادها و توانایی‌های متخصصان ما بروز و ظهور پیدا کرد. (دکتر سعید سرکار، دبیر ستاد ویژه‌ توسعه فناوری نانو)

نظر: تأثیرپذیری از تحریم‌ها از زمانی بیشتر شد که برخی از مسئولان کشورمان منفعلانه پذیرفتند که تحریم‌ها اثرگذار است، آنها برای پوشاندن کم‌کاری خود مسئله تحریم‌ها را آنقدر بزرگ جلوه دادند تا مردم را هم منفعل کنند و در این زمینه به موفقیت‌هایی نیز دست یافته‌اند و مردم را شرطی شده تحریم بار آورده‌اند. از سوی دیگر شاهد هستیم که با وجود اینکه دولت اثرگذاری تحریم‌ها را پذیرفته است، اما هیچ‌گونه واکنش و اعتراضی نسبت به تحریم‌های غیر قانونی اتخاذ نکرده است. به عبارت روشن‌تر، گویا دولتمردان تصمیم گرفته‌اند تسلیم شدن را دو قبضه کنند. به نظر می‌رسد آنها به دنبال برنامه‌ای بالاتر از تحریم هستند. چندی پیش سنای آمریکا تحریم‌های جدیدی را علیه ایران تصویب کرد و دولت کوچک‌ترین واکنشی به این موضوع نشان نداد. اگر دولت انتقاد هم نکند، اما به دنبال این باشد که از صنایع و کارخانه‌ها و همچنین رشد علمی حمایت کند و کشور به موفقیت‌هایی برسد می‌توانیم زنجیره تحریم را پاره کنیم، اما اگر تحریم‌ها سبب واردات بیشتر برای ما شود، عملاً به خارج از ایران پیام وابستگی داده‌ایم و این موضوع به افزایش تحریم‌ها منجر خواهد شد.

آتش به اختیار در ریل انقلاب اسلامی

 مصطفی برزکار/  رهبر معظم انقلاب 12 رمضان، در دیدار با دانشجویان فرمودند: «خطاب بنده در غير از اين جلسه به همه است؛ من به همه‌ آن هسته‌های فکری و عمليِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً می‌گويم هر کدام کار کنيد؛ مستقل و به ‌قول ميدان جنگ، آتش به اختیار.»

برخی این فرمایش رهبری را مجوزی برای تندروی و خودسری تعبیر کردند و  کليدواژه «آتش به اختيار» را به مثابه فرمان حمله همه‌جانبه فرمانده يا تأييد پيشاپيش اقدامات غير قانونی و خودسرانه در مواجهه با کاستی‌ها و کژی‌های جامعه و مسئولان ارزيابي کردند.

البته جای خرده بر ایشان نیست؛ چرا که با فرهنگ انقلاب ناآشنا بوده‌اند و مفاهیم انقلاب اسلامی را یا نمی‌شناسند، یا مغرضانه بر آن می‌تازند. نمونه بارز این ناآشنایی در بحث انقلابی‌گری است که این جماعت آن را به تندروی تعبیر می‌کنند، در صورتی که در منظومه انقلاب اسلامی منظور از انقلابی‌گری پایبندی به مبانی و ارزش‌های اساسی انقلاب اسلامی، هدف‌گیری مستمر آرمان‌ها و همت بلند برای رسیدن به آنها، پایبندی به استقلال همه‌جانبه کشور، حساسیت در برابر دشمن و تبعیت نکردن از او، تقوای دینی و سیاسی، پایبندی به مبانی و ارزش‌های اساسی انقلاب اسلامی است.

آتش به اختیار برای کسانی است که در ریل انقلاب حرکت می‌کنند و انقلابی‌گری را با این شرایط می‌فهمند و این اتفاقاً جوان‌گرایی و دادن میدان به نسلی است که می‌خواهد سکان انقلاب را به دست بگیرد. گو اینکه هر زمان در صحنه‌های مختلف انقلاب به این جوان‌ها میدان داده شده کشور رو به جلو حرکت کرده است.

روزی که البرادعی جوانان دانشمند ایرانی را می‌بیند و حیرت‌زده از پیشرفت هسته‌ای همین جوان‌ها می‌شود و روزی که جهان پیشرفت‌های موشکی ایران را به چشم خود دید، کسی از خود پرسید که این جوانان چگونه توانسته‌اند ره صد ساله را در کوتاه‌ترین زمان بپیمایند؟ بله اینها همان جوان‌های آتش به اختیار بوده‌اند که در مسیر انقلابی قرار گرفته و کشورها را دهه‌ها به جلو رانده‌اند.

نکته دیگر در وضعیت کنونی کشور اینکه این آتش به اختیار برای جوان‌های بابصیرتی است که شاهدند برخی از دستگاه‌هایی که باید در راه انقلاب قدم بردارند، دچار ولنگاری می‌شوند. حال تکلیف برای این جوان چیست؟ آیا رها کردن مسیر انقلاب و پیمودن مسیر آن دستگاه است، یا حرکت در راه اعتلای انقلاب اسلامی است؟ قطعاً اینجا حرکت در مسیر انقلاب با همه لوازمی که گفته شد، یعنی آتش به اختیار.

علت استعفای معاون شهردار

در اواخر روزهای سال ١٣٩٥ پزشکان متخصص با بررسی شرایط دختر آقای شریفی به ایشان اعلام کردند که ادامه معالجه باید در خارج از کشور انجام شود. در همین راستا معاون امور مناطق و هماهنگی شهرداری پایتخت استعفای خود را تقدیم دکتر قالیباف کرد؛ اما بنا بر شرایط موجود، قرار شد که بررسی استعفا به سال ۹۶ موکول شود. پس از برگزاری انتخابات، شهردار پایتخت با استعفای آقای شریفی موافقت کرد و وی نیز برای نظارت بر نحوه درمان دخترشان به خارج از کشور سفر کرد. 8 معاون، تمام شهرداران22 منطقه و همه مدیران دیگر شهرداری در محل خدمت خود هستند.