عبدالله عبادی/ غنا از آغاز استقلال روابط بسیار خوبی با غرب داشته است. این کشور دومین کشور آفریقا پس از لیبریاست که رژیم صهیونیستی را در 1960 به رسمیت شناخت. روابط غنا با آمریکا در دهه‌های 1960 و 1970 خوب بود؛ اما در دهه 1980 دولتمردان این کشور با حمایت از دولت معمر قذافی در لیبی روابط خود با آمریکا را کم‌رنگ کردند. حمایت از لیبی سبب شد تا لیبی ضمن حمایت‌های مالی و اقتصادی، بخش زیادی از نیازهای این کشور در زمینه نفت و تجهیزات فنی را تأمین کند.
پس از انفجار هواپیمای آمریکا بر فراز لاکربی اسکاتلند که با نقشه دولت لیبی و به دست تروریست‌های این کشور انجام شد «جرمی راولینگ» رئیس‌جمهور غنا در اقدامی نسنجیده حمایت خود را از این اقدام تروریستی دولت قذافی اعلام کرد، در سال 1985 اتفاق دیگری افتاد که روابط دولت غنا و آمریکا را تیره‌تر کرد، بر این اساس یکی از دیپلمات‌های غنایی شاغل در سفارت این کشور در واشنگتن به جرم جاسوسی از این کشور اخراج شد. در سال 1986 دولت غنا اعلام کرد که آمریکا قصد داشته تا به کمک کهنه‌سربازان جنگ ویتنام و با اعزام یک کشتی حامل سلاح و مهمات به یکی از بنادر این کشور اقدام به کودتا علیه دولت وقت غنا کند.
در اواخر دهه 1980 با هدف استعمار قاره سیاه و حفظ قدرت در آفریقا، روابط دو کشور سیر صعودی به خود گرفت و جیمی کارتر رئیس‌جمهور سابق آمریکا در سال‌های 1986 و 1988 از غنا دیدن کرد و به گرمی از سوی مسئولان غنایی مورد استقبال قرار گرفت، برنامه کشاورزی جهانی بنیاد کارتر که به بهبود وضعیت کشاورزی در غنا کمک فراوانی کرد، سبب شد تا سطح روابط دو کشور بیش از پیش گسترش یابد، به طوری که نفوذ آمریکا تنها به این عرصه ختم نشد؛ بلکه ابعاد گسترده‌تری به خود گرفت.
در سال 1989 آمریکا در چارچوب بهبود روابط دو کشور، 114 میلیون دلار بدهی‌های خارجی غنا را که بخش زیادی از آنها مربوط به کشورهای غربی بود، تسویه کرد که این اقدام جان تازه‌ای به اقتصاد بیمار این کشور بخشید.
یکی از خواسته‌های آمریکا ایجاد اصلاحات سیاسی و اقتصادی در غنا بود، به دنبال تولد جمهوری چهارم در این کشور و بازگشت قانون اساسی، آمریکا برای ایجاد یک دولت قانونمدار و دموکراتیک در غنا تلاش‌های فراوانی کرد.
در سال 1994 آمریکا به منظور توسعه زیرساخت‌های غنا 38 میلیون دلار به این کشور اهدا کرد، همچنین برای بهبود وضعیت غذایی در این کشور، به ویژه مناطق روستایی و دورافتاده، 16 میلیون دلار مواد غذایی رایگان در اختیار آن قرار داد.
تحکیم روابط غنا و آمریکا و حمایت از آموزش‌وپرورش همگانی سبب شده تا در حال حاضر چند هزار دانشجوی غنایی برای تحصیلات تکمیلی عازم آمریکا شده و در دانشگاه‌های این کشور مشغول به تحصیل شوند، این موضوع سبب شده تا در کنار تحکیم روابط سیاسی و اقتصادی، روابط فرهنگی نیز تا حدودی گسترش یابد، البته ذکر این موضوع ضروری است که غنا از معدود کشورهای غرب آفریقاست که زبان رسمی آن انگلیسی می‌باشد و بسیاری از کشورهای همسایه آن، از جمله ساحل عاج، سنگال، توگو، نیجر به زبان فرانسه تکلم می‌کنند؛ بنابراین زبان مشترک یکی از دلایل توسعه فرهنگی است.
در تیرماه 1388 اوباما در دور اول ریاست‌جمهوری خود عازم غنا شد، این اولین سفر اوباما به قاره آفریقا بود و در حالی انجام شد که بسیاری تصور می‌کردند اوباما در اولین سفر آفریقایی خود به زادگاهش، یعنی کنیا برود؛ اما تغییرات کلی در ساختار سیاسی غنا و رعایت حقوق بشر و دوری نظامیان از امور سیاسی سبب شد اوباما در اولین سفر آفریقایی خود غنا را انتخاب کند. وی پیش از این سفر در ایتالیا به خبرنگاران گفته بود: «یکی از دلایل سفر من به غنا رشد دموکراسی و حضور یک رئیس‌جمهور جدی در راه مبارزه با فساد است.» اوباما این دیدار را برای هر دو کشور بسیار سازنده و مفید دانست. شبکه الجزیره نیز با تهیه گزارشی از استقبال مردم غنا از اوباما، در همین باره اعلام کرد: «سفارت آمریکا از مردم خواسته است برای شنیدن سخنان اوباما به سالن‌های سینما بروند.» بنابراین سالن‌های متعددی برای شنیدن سخنان اوباما در پارلمان غنا در نظر گرفته شد تا مردم در سراسر این کشور بتوانند به طور مستقیم سخنان اوباما را بشنوند. طی یک دهه اخیر و در اثر بهبود وضعیت سیاسی، رشد دموکراسی، حمایت از حقوق بشر، آزادی مطبوعات، ایجاد آموزش و پرورش همگانی و رایگان و کلاً ارزش‌های مورد نظر آمریکا، غنا به یکی از شرکای مهم آمریکا در غرب آفریقا تبدیل شده است. در زمینه اقتصادی غنا از شرکای مهم آمریکاست و درهای بازار آن بر روی انواع کالاهای آمریکایی باز است، با این وجود تراز تجاری دو کشور رشد چندانی نکرده است، این تراز برای سال‌های 2007، 500 میلیون دلار، 2008، 515 میلیون دلار و 2009، 560 میلیون دلار را نشان می‌دهد.
در بهبود وضعیت زیرساخت‌های این کشور سازمان یواس‌اید نقش زیادی داشته و فعالیت‌های زیادی در زمینه‌های مختلف در این کشور داشته است، بهبود و گسترش فضاهای آموزشی یکی از مهم‌ترین آن است. در اجرای این برنامه سازمان یواس‌اید با بازدید از مناطق روستایی و عقب‌مانده ضمن تعمیر مدارس فرسوده با ساخت مدارس جدید به بهبود وضعیت آموزشی این کشور کمک شایانی کرده است، از آنجا که یکی از سیاست‌های آمریکا افزایش حضور زنان در جامعه است، این سازمان در شهرها و روستاها با تشویق خانواده‌ها به فرستادن دختران خود به مدارس سعی دارد نرخ بی‌سوادی زنان را در این کشور کاهش دهد.
افزون بر این سازمان، مرکز فرهنگی سفارت آمریکا در (اکرا) نیز فعالیت‌های فرهنگی فراوانی را در چارچوب راهبرد آمریکا در جهان بر عهده دارد که امکان دسترسی جوانان و دانشجویان غنایی به روزنامه‌ها و مجلات آمریکایی، برگزاری کلاس‌های آموزش زبان انگلیسی، موسیقی، رقص، روزنامه‌نگاری، از این جمله است.
ایجاد انجمن دوستی بین دو کشور و اعزام دختران 15 تا 18 ساله غنایی به آمریکا و امکان حضور دوهفته‌ای آنها در کنار خانواده‌های آمریکایی از برنامه‌های سفارت آمریکا برای آشنایی دختران غنایی با فرهنگ آمریکا است. ارائه خدماتی که تماماً با هدف استعمار نرم کشورهای قاره سیاه و تحکیم هژمونی آمریکا در این قاره صورت می‌گیرد.
