آیت‌الله جنتی، دبیر شورای نگهبان اظهار داشت: بانک‌ها منشأ فساد شده‌اند. مجبور شدند برخی از این بانک‌های قلابی را تعطیل کنند و پول مردم را هم تمام و کمال ندادند، بخشی از آشفتگی‌ها و اغتشاشات هم به همین مشکلات بانکی بازمی‌گشت. اگر از ابتدا بر بانک‌ها نظارت می‌شد، کار به اینجا نمی‌رسید و آنانی که کوتاهی کرده‌اند، در پیشگاه خدا و مردم مسئول هستند. باید به دو پرسش چه باید کرد؟ و چه کسی باید کار را بکند؟ پاسخ دهیم. افرادی را که ناتوان هستند، باید عوض کرد. باید تحولاتی در تشکیلات ما به وجود آید.

  محمدرضا مرادی/ حمایت آمریکا از کردها در شمال سوریه سبب شده است تا ترکیه به نوعی امنیت خود را با تهدید مواجه ببیند؛ چرا که وجود بیش از 20 میلیون کرد در خاک این کشور می‌تواند نقطه شروع بحران امنیتی بسیار بزرگی به شمار رود. از این رو، ترکیه از هرگونه تلاش کردها ـ چه در عراق و چه در سوریه ـ در مسیر خودمختاری و فدرالی ممانعت کرده است. به تازگی آمریکا اعلام کرد که تصمیم گرفته است یک نیروی امنیت مرزی متشکل از 30 هزار نفر را در مرزهای میان ترکیه و عراق و در طول رود فرات در سوریه به طول 820 کیلومتر مستقر کند که فعالیت‌های آن با نیروهای کرد دموکراتیک سوریه (FDS) و واحدهای حفاظت از مردم کرد (YPG) هماهنگ خواهد بود. هرچند وزیر خارجه آمریکا این موضوع را تکذیب کرد؛ اما بهانه لازم برای تجاوز نظامی ترکیه به سوریه فراهم شد. پیش از این ترکیه بارها از احتمال حمله به شمال سوریه خبر داده بود. 

به همین دلیل روز جمعه(29 دی) ارتش ترکیه عملیات نظامی خود را با نام «شاخه زیتون» با گلوله‌باران شدید مواضع کردها در شهر عفرین و مناطق اطراف آن آغاز کرد. در این عملیات حدود 22 هزار نفر از تروریست‌های موسوم به ارتش آزاد نیز در عملیات زمینی حضور دارند که با پشتیبانی 72 جنگنده ارتش ترکیه و حملات توپخانه‌ای گسترده مسئولیت نابود کردن شبه‌نظامیان کُرد را برعهده ‌دارند. تاکنون بیش از 400 نفر از کردها و 300 نفر از نیروهای نظامی ترکیه بنابر اعلام رسانه‌های کردی کشته و 181 غیر نظامی نیز به دست ارتش ترکیه کشته شده‌اند.

در درجه اول، هدف ترکیه از این حمله مقابله با طرح‌های استقلال‌طلبانه کردها و تهدیدات آن برای ترکیه بود؛ اما اهداف دیگری نیز از سوی رسانه‌های ترکیه برای عملیات شاخه زیتون اعلام شده است که از جمله آنها می‌توان به پاک‌سازی منطقه‌ای به شعاع 30 کیلومتر از مرز خود با سوریه، جلوگیری از تشکیل یک کریدور کردی و تثبیت دستاوردهای عملیات پیشین «سپر فرات»، ممانعت از قطع شدن دسترسی مستقیم و مرز مستقیم ترکیه با سوریه از سوی کردها، ایجاد زمینه و مکانی مناسب برای بازگرداندن و استقرار صدها هزار پناه‌جوی سوری که به ترکیه ‌گریخته‌اند، جلوگیری از مسیر نفوذ شبه‌نظامیان (پ.ک.ک) به داخل خاک ترکیه و جلوگیری از یکپارچگی و ارتباط بین (پ.ک.ک) و یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ) و ممانعت در راه تشکیل ارتش 30 هزار نفری کرد سوری و تجهیز آن از سوی آمریکا اشاره کرد.

اما نکته مهم در این باره به نیات و اهداف ترکیه در سوریه برمی‌گردد. این حمله را می‌توان مصداق بارز تجاوز به خاک سوریه دانست و دمشق می‌تواند این مسئله را از طریق نهادهای بین‌المللی پیگیری کند. علاوه بر این هرچند اهداف ترکیه از عملیات شاخه زیتون به صورت کلی مقابله با کردها بیان شده است؛ اما نباید فراموش شود که آنکارا به دنبال هدفی بزرگ‌تر و راهبردی‌تر است. ترکیه در شش سال گذشته با حمایت از برخی گروه‌های مخالف نظام سوریه هزینه‌های بسیاری برای تأمین اهداف خود متحمل شده و در نهایت جز شکست، رهاورد دیگری برای ترکیه به همراه نداشته است. در وضعیت فعلی نیز که بحران سوریه در مرحله پساداعش قرار دارد و مذاکرات سیاسی به زودی در «سوچی» برگزار خواهد شد، آنکارا به این نتیجه رسیده که هیچ برگ برنده یا ابزاری برای چانه‌زنی سیاسی در مذاکرات سیاسی در اختیار ندارند؛ بنابراین سعی دارد با اشغال شهر عفرین از یک طرف این ابزار را در اختیار بگیرد و از سوی دیگر نباید فراموش کرد که ترکیه اگر بر شهر عفرین مسلط شود، نمی‌توان به سادگی انتظار خروج این کشور از سوریه را داشت؛ چرا که ترکیه در ادامه می‌تواند خروج خود را به خروج نیروهای نظامی روسیه و ایران مرتبط کند و به این وسیله به حضور خود به نوعی مشروعیت ببخشد. در واقع ترکیه با اشغال عفرین به دنبال ماندن در سوریه است و به راحتی حاضر نخواهد بود نیروهای خود را به عقب براند. به ویژه اینکه اردوغان اعلام کرده است که نیروهای نظامی ترکیه پس از عفرین به سمت شهر «منبج» حرکت خواهند کرد. این مسئله می‌تواند به بهانه‌ای برای دیگر کشورها در جهت اشغال بخش‌های دیگری از خاک سوریه تبدیل شود.

   حسین عبداللهی‌فر/ پس از سوء‌استفاده برخی اصلاح‌طلبان از اغتشاشات اخیر که تلاش کردند تا آن را زمینه‌ای برای به رسمیت شناختن اعتراضات سیاسی و اجتماعی مورد نظر خود ساخته و از روشنفکران خواستند تا در این راستا فعال شوند، اینک این احمدی‌نژادی‌ها هستند که به فکر شکار صید خود از این آب گل­آلود می‌باشند.

تفاوت حلقه احمدی‌نژادی‌ها با اصلاحاتی‌ها در این است که اصلاح‌طلبان موضع خود را شفاف بیان کرده و می‌گویند ما این موضع رسمی نظام را که مطالبه اقتصادی حق مردم است؛ ولی اعتراضات سیاسی و اجتماعی آشوب تلقی می‌شود را قبول نداریم اما احمدی‌نژادی‌ها نمی‌خواهند مواضع خود علیه نظام و رهبری را علنی کنند. چنانچه عباس امیری‌فر، مسئول فرهنگی نهاد در دولت نهم می­گوید؛ آنها می‌خواهند درخواست خود برای تجمع اعتراض‌آمیز را در راستای سخنان رهبر معظم انقلاب تفسیر کنند که فرمودند: «طرح مطالبات اقتصادی حق مردم است.» نکته جالب اینجا است که وقتی از این آقایان سؤال می‌شود که مگر همین چند روز پیش از اعتراضات معظم‌له در واکنش به سیاه‌نمایی علیه قوه قضائیه نفرمودند؛ کسانی که 10 سال مسئولیت داشتند باید پاسخگو باشند نه اپوزیسیون. مي‌گويند؛ چون رهبري گفته‌اند اگر کسي 10 سال مسئوليت داشت، نمي‌تواند اپوزیسيون نظام شود؛ اما ما که هشت سال رئيس‌جمهور بودیم پس منظور رهبري با ما نبوده است.

این در حالی است که انگیزه احمدی‌نژادی‌ها از این بازی با اعتراض مشخص است؛ چرا که هدف آنها قانونی کردن روند اعتراضات غیرقانونی است. آنها می‌خواهند با این درخواست ساده؛ در واقع به اعتراضات غیر قانونی خود وجاهت قانونی بخشیده و مسیر فعلی خود را تنها راه ممکن معرفی کرده و مسئولیت اتفاقاتی مانند اغتشاشات اخیر را متوجه نظام کنند. از این رو، می‌توان گفت؛ احمدی‌نژادی‌ها با این درخواست، بازی دو سر بردی را شروع کرده‌اند که شاید برخی را برای کاهش هزینه‌های عدم موافقت به سمت دیگر، یعنی دادن مجوز بکشاند؛ اما کسانی مانند امیری‌فر که از انگیزه اصلی آنها مطلع هستند با دادن هرگونه مجوز به آنها مخالفت می‌کنند. چنانچه در گفت‌وگو با «اعتماد آنلاین» می­گوید: «نمي‌شود هرکسي که در دادگاه محکوم مي‌شود، درخواست برگزاري تجمع دهد! اين‌طور سنگ روي سنگ بند نمي‌شود. اين طيف، محکوميت‌هاي سنگيني دارند؛ از اين رو به دنبال تضعيف مراکز قانوني نظام هستند؛ بنابراين نبايد به آنها اجازه برگزاري تجمع داد.» 

با مشخص شدن انگیزه احمدی‌نژادی‌ها، سؤال اینجاست که چرا اصلاح‌طلبان خواستار دادن مجوز به تجمعات اعتراضی احمدی‌نژادی‌ها هستند؟ 

پاسخی که خود اصلاح‌طلبان می‌دهند این است که اگر چنین مجوزی به وی داده شود و او اقدام به فراخوان هواداران خود کند با واقعیتی روبه‌رو می‌شود که ناگزیر می‌شود برای همیشه دست از سر مردم و نظام بردارد و آن نداشتن پایگاه اجتماعی است. از نظر اصلاح‌طلبان و اعتدالگرایان و بسیاری از نخبگان، احمدی‌نژاد در توهم برخورداری از پشتوانه مردمی بالا به سر می‌برد و این در حالی است که از نگاه مردم، وی عامل اصلی بسیاری از مشکلات فعلی کشور است. این نگاه در منتقدان دولت و بخش عظیمی از اصولگرایان نیز طرفدار دارد با این تفاوت که می‌گویند؛ اگر احمدی‌نژاد درست عمل کرده بود و حداقل رو در روی نظام نمی‌ایستاد و دست به اقداماتی مانند خانه‌نشینی نمی‌زد، امروز همان تفکر حاکم بود و اساساً نباید مخالفان وی به قدرت بازمی‌گشتند. موفقیت رقبای وی به تعبیر برخی از بزرگان و تحلیلگران به اشتباهات عدیده وی برمی‌گردد که او را نزد مردم مطرود ساخته است.

علاوه بر این، اصلاح‌طلبان می‌دانند که اگر احمدی‌نژاد به هر بهانه‌ای تسلیم واقعیت ریزش پایگاه خود نشده و بخواهد آن را توجیه کند، از نظر آنها حداقل وی توانسته در راه قانونی کردن تجمعات اعتراضی به عنوان جاده صاف‌کن عمل کرده و اصلاح‌طلبان را از پرداختن هزینه این خواسته خود معاف کند. ضمن آنکه آنها بی‌میل نیستند اعتراضات اقتصادی علیه دولت و نظام به هر شکلی برجسته‌سازی شود.   

 پرونده برادر رئیس‌جمهور 

شنیده شده است، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس با اشاره به آخرین وضعیت پرونده تحصیلی «حسین فریدون» برادر رئیس‌جمهور، گفت: «کمیته‌ای که مسئول پیگیری این موضوع بود، گزارش خود را به کمیسیون ارائه کرده است.» محمدمهدی زاهدی افزود: «در برخی از موارد این گزارش اشکالاتی وجود دارد که باید برطرف شود. در روزهای آینده این گزارش نهایی و در صحن کمیسیون قرائت می‌شود.»

 طرح مرده

قانونگذار مجلس نمایندگان آمریکا و خطابه‌نویس رئیس‌جمهور اسبق آمریکا، «رونالد ریگان» در یادداشتی از به‌کارگیری دکترین ریگان برای براندازی نظام حاکم ایران، با دامن زدن به اختلافات قومی‌ـ مذهبی در این کشور حمایت کرده است. «دینا رورابکر» پیشتر آشکارا از براندازی نظام ایران حمایت کرده و در یادداشتی در «نشنال‌اینترست» با اشاره به اغتشاشات اخیر در برخی شهرهای ایران، خواستار آن شده بود که دولت‌ آمریکا قاطعانه از کسانی که به خیابان‌ها می‌آیند، حمایت کند. او نوشته است: «ما به یک دکترین ریگانی برای ایران نیاز داریم‌؛ به طور خاص لازم است از کردها، آذری‌ها، بلوچی‌ها، عرب‌ها و ایرانیان مخالف نظام حاکم حمایت کنیم تا نظام‌های جدیدی بر مبنای حق تعیین سرنوشت خود یا یک ساختار سیاسی فدرال شکل بگیرند.»

مدیران ناکارآمد

نایب‌رئیس شورای شهر تهران گفت: «نیروهای توانمندی وجود دارند که می‌توانند بسیاری از مشکلات جامعه را حل کنند؛ ولی رئیس‌جمهور کابینه خود را فقط به کارشناسان مرکز تحقیقات استراتژیک که با وی کار می‌کردند، سپرده است.» سیدابراهیم امینی در نشست اصلاح‌طلبان قزوین افزود: «بسیاری از مدیران موجب ناامیدی مردم در جامعه شدند که زنگ خطر را برای اصلاح‌طلبان به صدا درآورده است.» محمد علیخانی، عضو دیگر شورای شهر تهران با بیان اینکه بعضی از مدیریت‌ها موجب ناامیدی مردم می‌شوند در حالی ‌که‌ می‌توانستند بهتر عمل کنند، افزود: «با این رأی از دولت انتظارات بسیار بالا بود؛ اما انتظارات محقق نشد و اعتراض‌ها در برخی شهرها به عملکرد خودی‌ها که مردم را ناامید کردند، بازمی‌گردد.» وی افزود: «وقتی مردم ناامید شوند و انتظارات آنها برآورده نشود، باید شاهد حوادثی، همچون حوادث اخیر باشیم.»

5 درصد خوب و 76 درصد ضعیف

حسام‌الدین‌آشنا، مشاور رئیس‌جمهور همزمان با گفت‌وگوی تلویزیونی روحانی، به نظرسنجی از مردم اشاره کرد. نتیجه نظرسنجی به طور عجیبی شوکه‌کننده بود. تنها 5 درصد مردم از این سخنان رضایت داشتند؛ 19 درصد به گزینه متوسط رأی دادند و 76 درصد شرکت‌کنندگان این مصاحبه را بسیار ضعیف ارزیابی کردند. نظرسنجی مشابهی نیز در اکانت توئیتر پایگاه جماران مطرح شد که با اندکی اغماض دقیقاً همین نتایج تکرار شد.

بودجه بر اساس چانه‌زنی!

میثم موسایی، اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران درباره گزارش تفریغ بودجه 95 و تخلفات دولت از قانون بودجه سال 95 گفت: «این وضعیت مختص دولت فعلی نیست و مشکل اساسی مکانیسم بودجه‌ریزی در ایران است. مجموعه عواملی دخیلند که کاری به هم ندارند و هرکس به فعالیت خود مشغول است. دولت، دیوان محاسبات و دستگاه‌ها هر یک برای خود کار می‌کنند. این مسئله نشان می‌دهد، اصل بودجه‌ریزی مشکل دارد و بودجه عملیاتی تنظیم نمی‌شود؛ بلکه بر اساس چانه‌زنی است. هر دستگاهی که قدرت چانه‌زنی بیشتری داشته باشد، بیشتر بودجه را به سمت خود جذب می‌کند.»

   حسن خدادی/ همچنان که امام خامنه‌ای بارها تأکید کرده‌اند، ما هنوز در مرحله‌ دولت‌سازی به سر می‌بریم و در حال گذار از دولت پیشا اسلامی به دولت اسلامی هستیم. حال با توجه به اهمیت بررسی این مسئله، ضروری به نظر می‌رسد که به معیارها و مؤلفه‌هایی که باید یک دولت در جامعه اسلامی که متفاوت از جامعه غیر اسلامی است، داشته باشد و برای تحقق آنها حرکت کند، پرداخته شود. 

6ـ پرهیز از غرب‌زدگی و غرب‌باوری

ویژگی دیگر دولت اسلامی اجتناب از غرب‌زدگی و مبارزه با غرب‌باوری است. چنانکه در اندیشه امام خمینی(ره) آمده است، حفظ هویت اسلامی و انسانی؛ الف‌ـ لازمه حتمی رسیدن به استقلال است ب‌ـ منجی انحطاط و عقب‌ماندگی اجتماعی است و در نهایت ج‌ـ مهم‌ترین عامل حفظ موجودیت کشور است. در واقع غرب‌زدگی و غرب‌باوری درست در نقطه مقابل حفظ هویت اسلامی و انسانی جامعه بوده و ویروس خطرناکی است که به استقلال و موجودیت کشور نیز صدمه می‌زند و انحطاط و عقب‌ماندگی را به دنبال می‌آورد. اهمیت این مسئله به حدی است که رهبر معظم انقلاب نیز در مقاطع گوناگون دولت‌های مختلف بر سر کار آمده را به توجه جدی نسبت به پرهیز از این موضوع رهنمون ساخته‌اند.

7ـ حفظ عزت، هویت و استقلال ملی

حفظ عزت، هویت و استقلال ملی که برای آن خون‌های بسیاری ریخته شده است، یکی دیگر از شاخصه‌های بسیار مهمی است که دولت اسلامی باید آن را داشته باشد؛ چرا که از نظر رهبر معظم انقلاب یکی از ابزارهای عمده بازیگران سیاسی در عرصه بین‌المللی، مکر و تهدید برای از بین بردن هویت و عزت و استقلال ملی است.(1/1/1385) لذا دولت‌هایی که در داخل بر سر کار می‌آیند باید حساسیت ویژه‌ای نسبت به این موضوع حیاتی داشته باشند. 

8ـ مقاومت هسته‌ای

تسلط بر فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای را باید دروازه ورود به بسیاری از دانش‌ها دانست و ملت مستقلی چون ایران که همواره در برابر نیات شوم استعمارگران و قدرت‌های سلطه‌طلب ایستادگی کرده است، به زعم آنان نباید بر چنین فنی مسلط شود. برای همین است که از سال‌های گذشته استعمار فرانو به رهبری آمریکا تلاش‌های گسترده‌ای را به راه انداخته‌اند تا مانع دستیابی ایران به چنین دانشی، یعنی حق مسلم ایران در استفاده از انرژی هسته‌ای شوند؛ بنابراین ملت ایران همان‌طوری که افزون بر نیم قرن پیش صنعت نفت را ملی کرد امروز نیز باید به توسعه فناوری هسته‌ای خود ادامه داده و با حفظ حاکمیت، استقلال و عزت ملی خود و با عدالتخواهی، سیاست‌های استعمار فرانو را محکوم کند. ضمن اینکه رهبر معظم انقلاب نیز درباره اهمیت این موضوع که باید یکی از ویژگی‌های دولت اسلامی باشد، مسئله هسته‌ای را یکی از مظاهر دولت از عزت معرفی می‌کنند.(2/6/1387)  

9ـ قانونگرایی و قانونمداری

واقعیت این است که قانون موجب انتظام‌بخشی به امور می‌شود. برای همین است که رهبر معظم انقلاب با تأکید بر اهمیت دادن به قانون، قانونگرایی را از دیگر شاخصه‌های بسیار مهم دولت مطلوب دانسته و بر این باورند: «قانون، ریل حرکت دولت است و اگر به هر دلیلی از آن خارج شوید کشور و مردم صدمه می‌‌بینند.» (6/6/1392)

10ـ حکمت و خردگرایی

حکمت و خردگرایی و دوری از شتابزدگی و تصمیم‌های نسنجیده و ناپخته یکی دیگر از شاخصه‌های دولت اسلامی از منظر رهبر معظم انقلاب است؛ به طوری که ایشان با توصیه مؤکد به دولت برای استفاده از ظرفیت خوب کارشناسان داخلی در همه زمینه‌ها و عرصه‌ها تأکید دارند: «باید قبل از هر اقدام و حتی هر اظهارنظر و موضع‌گیری، مطالعات کارشناسی لازم انجام شود؛ چرا که هزینه برطرف کردن تبعات منفی کارهای ناپخته و سخنان ناسنجیده بسیار زیاد است.» (6/6/1392)

 انحراف دولت در بودجه در برخی بندها بیشتر از دولت‌های پیش بوده است

رئیس دیوان محاسبات کشور در گزارش تفریغ بودجه سال 1395 به مجلس با بیان اینکه دولت هم نفت را می‌فروشد و هم از اوراق اسلامی استفاده می‌کند؛ اما در جمع مصارف عمومی دولت خود را بدهکارتر کرده و این بدهی رشد 229 درصدی یافته است، اظهار داشت: «حدود 13 درصد انحراف از اسناد خزانه و استفاده از اوراق مالی اسلامی بیشتر شده است.» 

عادل آذر تصریح کرد: «میزان تخلفات و انحراف دولت از قانون بودجه 95 در مقایسه با سال 94 بیشتر شده است. درحالی که احکام بودجه در سال 94، 33 درصد رعایت شده، این میزان در سال 95 به 20 درصد کاهش یافته است.

 دولت در سال 94، 55 درصد احکام بودجه را رعایت نکرده و این مسئله در سال 95 به 65 درصد افزایش یافته و 14 درصد اهداف در بودجه سال 94 تحقق نیافته و در سال 95 این رقم 19 درصد افزایش داشته است.»

 وی با ارائه آماری عجیب و تأمل‌برانگیز گفت: «در سال 95 حدود 24 هزار میلیارد تومان درآمد شرکت‌های زیرمجموعه نفت به خزانه واریز نشده است. علاوه بر این، یک میلیارد و 177 میلیون دلار به صندوق توسعه ملی واریز نشده است.» 

چطور از ایجاد آشوب در ایران حمایت کنیم!

ژنرال بازنشسته آمریکایی، جیمز لیونز در «واشنگتن تایمز» با متهم کردن ایران به دخالت در حملات 11 سپتامبر، وضعیت فعلی ایران را فرصتی بی‌نظیر برای تغییر رژیم دانسته و پیشنهادهایی ارائه کرده که در ادامه آمده است:

1ـ باید کمپین اطلاعاتی گسترده‌ای برای افشای فساد و پولشویی مسئولان ایران ایجاد شود. بر اساس قانون «شفاف‌سازی دارایی مسئولان ایران»، وزارت خزانه‌داری باید دارایی و فعالیت‌های پولشویی مسئولان تحریم شده ایران را آشکار کند.

2ـ مواضع شبکه صدای آمریکا (فارسی، انگلیسی و عربی) باید مورد بازبینی قرار گیرد و رویکرد نزدیک به اوباما حذف شود.

3ـ بر اساس قانون GMHRAA، آمریکا می‌تواند مسئولان ایران را به دلایل نقض حقوق بشر تحریم کند.

4ـ باید کردها را مستقیماً تسلیح و از کردستان مستقل حمایت کنیم. این استقلال، کلید انسداد پل سرزمینی ایران به مدیترانه است.

5ـ پروژه کاساندرا در جهت ممانعت از درآمدهای سالیانه حزب‌الله احیا شود.

6ـ آمریکا از توافق برجام خارج شود. تحمل برجام تا تغییر آن هیچ معنایی ندارد. 

تخلف در بودجه‌نویسی و ایجاد نارضایتی در میان مردم

در پایگاه‌ها و شبکه‌های خبری این خبر در حال پخش شدن است که دولت در لایحه بودجه قرار بود که ۱۵۰ میلیون دلار برای ریزگردهای خوزستان تخصیص بدهد؛ اما مجلس مانع شده است. در بند و تبصره ۴ لایحه بودجه، دولت از محل منابع «صندوق توسعه ملی» پیشنهاد داد که ۱۱ طرح مهم کشوری از جمله ریزگردهای خوزستان پیگیری شوند. این در حالی است که تعیین تکلیف بودجه‌ای برای منابع صندوق توسعه ملی خلاف بند ۱۰ سیاست‌های کلی برنامه ششم و قانون می‌باشد و دولت در این رابطه تخلف کرده است، مگر اینکه پیش از آن اذن رهبر معظم انقلاب را می‌گرفت که آن را هم نگرفته است.  در واقع مجلس بحق این ردیف را حذف کرده و تخلف اصلی در اینجا نزد دولت است که از منابع عمومی برای ریزگردها تخصیص نداده است و دست روی منابعی گذاشته که عملاً منابع او محسوب نمی‌شود. رویه‌ای که دولت در پیش گرفته است، انتخاب مهم‌ترین طرح‌های کشور و تخصیص آنها از طریق صندوق توسعه ملی می‌باشد که کاری غیر قانونی است و با مخالفت مجلس همراه می‌شود و در نهایت به مجوز رهبری منوط می‌شود. در واقع نویسنده بودجه به جای نظارت بر هزینه‌های جاری در یک فریب آشکار، رهبری و مجلس را مقصر عدم تخصیص‌ها به طرح‌های مهم جلوه داده است. 

عده‌ای خزعبلات نئولیبرالیسم را تکرار می‌کنند

حسین راغفر، اقتصاددان اصلاح‌طلب، جامعه ایران را آبستن بحران‌های خودساخته دانست و ریشه آن را سیاست‌های تعدیل ساختاری لیبرالیستی پس از جنگ تحمیلی تاکنون عنوان کرد و نتیجه این سیاست‌ها را تشکیل جامعه بازار محور که در آن شرط‌بندی امری ناگزیر است و زندگی افراد دستخوش بخت و اقبال بازار است و بر این اساس نابرابری‌هایی ایجاد می‌شود، برشمرد و افزود: «بازار باید در خدمت جامعه باشد نه اینکه بازار رها باشد که مانند امروز شاهدیم که دولت در تسخیر اصحاب ثروت است.» وی نابرابری‌هایی که در بازار بر اثر بخت و اقبال ایجاد می‌شود را سبب انتقال فقر بین نسل‌ها دانست و هشدار داد: «باید منتظر بحران‌های بعدی باشیم. نشانه این بحران مصاحبه اخیر رئیس‌جمهور است و دیدیم که به هیچ چیز پاسخ ندادند و اظهارات‌شان تأیید حاکمیت سلطه جریان‌های تجاری است.» راغفر اضافه کرد: «رئیس‌جمهور گفتند؛ پول مردم را به این مؤسسات می‌دهیم و این یعنی، منابع مردم را به کسانی می‌دهیم که با پدرسوختگی سر مردم کلاه گذاشتند.»

وی با بیان اینکه تا دیدگاه‌های حاکم بر سیاست‌های اقتصادی مبتنی بر مردم تغییر نکند با مشکلات بسیاری مواجه خواهیم بود، تصریح کرد: «اصحاب و احزاب اصلاح‌طلب به شدت وامدار صاحبان سرمایه شده‌اند و به همین دلیل جهت‌گیری‌شان به سمت بازار است.» این اقتصاددان اصلاح‌طلب با بیان اینکه بسیاری از بزرگان اصلاحات حرفی برای گفتن ندارند و خزعبلات نئولیبرالیسم را تکرار می‌کنند، اظهار داشت: «ایران ما خیلی قدرتمند است و ما ظرفیت عبور از مشکلات را داریم.»

  امین پناهی/ نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مولِد انقلاب اسلامی در آستانه چهل سالگی خود قرار دارد. اکنون چهار دهه از عمر پربرکت نظام اسلامی می‌گذرد؛ تجربه‌ای که برای اولین بار با شکل کنونی به منصه ظهور گذاشته شد و در طول این سال‌ها امتحان خود را به خوبی پس داد. جمهوری اسلامی در حالی چهار دهه پر فراز و نشیب را پشت سر می‌گذارد که در این سال‌ها همواره مورد تهدید دشمنان قرار داشته است. این در حالی است که نظام اسلامی در کنار توفیقات فراوانی که در داخل داشته، روحیه خودباوری و اعتمادبه‌نفس را در میان ملت‌های جهان ایجاد کرده و مردم کشورهای مختلف را شیفته نظام و نوع حکومتی کرده که برخاسته از دل مردم است.

حالا که نظام مقدس جمهوری اسلامی در آستانه چهل سالگی است و به زودی وارد دهه پنجم عمر خود می‌شود، دشمنان نیز بیش از پیش برای نابودی مردمی‌ترین حکومت جهان تلاش خواهند کرد. اشتباه بزرگی است اگر فکر کنیم دشمن لحظه‌ای دست از دشمنی‌اش بر می‌دارد، یا دلش به حال مردم ایران سوخته است. دشمنان ملت ایران همواره تلاش کرده‌اند منافع از دست رفته‌شان در ایران را بازیابند. هر چند ممکن است در برهه‌هایی شکل دشمنی دشمنان با ملت ایران تغییر کند، اما این نمی‌تواند دال بر عدم دشمنی یا کم شدن از میزان دشمنی آنها باشد. خوب که نگاه می‌کنیم نمود دشمنی دشمنان را به ویژه در سال‌های اخیر به وضوح می‌بینیم که البته بیشترین نمود آن را در ناآرامی‌های اخیر در برخی شهرها دیدیم. در واقع، دشمن در صدد است دستاوردهای نظام اسلامی در طول چهار دهه گذشته و همچنین خیانت‌های حکومت طاغوتی پهلوی را وارونه نشان دهد که متأسفانه باید بگوییم در مواردی نیز موفق بوده است. به خصوص آنجا که جامعه هدف‌شان جوانان نسل سوم و چهارمی بوده که آن روزها را درک نکرده‌اند. اما ذکر این نکته مهم و ضروری است که دشمن در جایی می‌تواند موفقیت کسب کند که نهادهای فرهنگی درون نظام به خوبی نتوانسته‌اند نقش ایفا کنند. همین عامل هم سبب شد پیامدهای آن را در اغتشاشات اخیر در کشور از نزدیک شاهد باشیم در واقع، بسیاری از این اتفاقات نه به دلیل آن است که نظام اسلامی دستاوردی نداشته، بلکه به این دلیل است که نهادهای مزبور نتوانسته‌اند دستاوردهای عظیم نظام اسلامی را برای مردم تبیین کرده و اقتضائات امروز را در عرصه‌های مختلف برای مردم روشنگری کنند.

در چنین وضعیتی در کنار ضرورت پاسخگویی مسئولان در برابر مردم و اقدام برای حل مشکلات آنها لازم است نهادهای فرهنگی و تبلیغی و رسانه‌های کشور وضعیت پیش از پیروزی انقلاب اسلامی را بر اساس مستندات به شکل واقعی و با پرهیز از اغراق و اضافه‌گویی و اتفاقات پس از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن را با ارائه مستندات و در قالبی که برای نسل‌های پس از انقلاب باورپذیر باشد، به مردم معرفی کرده و تلاش کنند تا جوانانی که حکومت طاغوت را بر کشور ندیده‌اند و تنها تعریف آن را از رسانه‌های بیگانه مغرض شنیده‌اند، متوجه شوند ما با انقلابی که کردیم چه ارزش‌هایی به دست آوردیم. 

اگر با دلیل و منطق و با بهره‌‌گیری از روش‌های صحیح تبلیغی توانستیم نسل جوان را نسبت به آنچه رخ داده و آنچه که رخ خواهد داد آگاه کنیم، آن‌گاه می‌توانیم؛ اولاً، این قشر را نسبت به آینده انقلاب امیدوار کنیم و ثانیاً، اعتماد به نظام را در بین کسانی که پدر و مادرهای آینده کشور هستند و قرار است نسل جدید به دست آنها تربیت شود، بالا ببریم. این‌گونه می‌توانیم گامی مهم در تضمین آینده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران برداریم.