پرویز فتاح، رئیس کمیته امداد امام خمینی(ره) در پاسخ به این پرسش که آیا کمپین ایجاد شده از سوی ضد انقلاب علیه این نهاد انقلابی توانست از میزان کمک‌های مردمی به کمیته امداد و محرومان جامعه بکاهد یا خیر، گفت: خوشبختانه این کمپین آنها نتیجه عکس داد و مردم بیش از پیش کمک‌های خود را در اختیار نیازمندان تحت پوشش کمیته امداد قرار دادند؛ برای نمونه در ایام شهادت امام علی(ع) بیش از 50 هزار نفر در پایگاه محسنین کمیته امداد نام‌نویسی کردند و با کمک‌های خود رکورد کمک‌های مردمی به این کمیته را شکستند.

عدالت در پرتو ولایت‌ـ ۶

  عزیز غضنفری/ از پرسش‌های مهمی که در زمینه عدالت مطرح می‌شود و به نوعی اسباب مطالبه و نقدهای تخریب‌گونه را پدید آورده، آن است که چرا رهبری و دیگر کارگزاران نظام در استقرار عدالت در حد مورد انتظار نتوانسته‌اند ظاهر و به توفیقات لازم نائل شوند؟
در اینکه رهبری و دیگر مسئولان نظام در اجرای عدالت تأثیرگذار هستند، جای بحثی نیست؛ اما واقعیت آن است که نقش و اثر مردم و نیروها و طبقات اجتماعی نیز در این زمینه را نمی‌توان انکار کرد. بر اساس آیه «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتب والمیزان، لیقوم الناس بالقسط»(حدید: 25)، پیامبران و رسولان در زمینه اجرا و استقرار قسط (عدالت اجتماعی) نقش راهبری و هدایت‌گری دارند و وظیفه پیاده‌سازی و اقامه عدالت بر عهده مردم(لیقوم الناس بالقسط) است. بنابراین، در جایی که قرآن هدف ارسال انبیای الهی را این می‌داند که مردم خودجوش و با میل و رغبت به سمت تحقق قسط و عدل «قیام» کنند، چگونه ممکن است از نقش مردم در استقرار این موضوع مهم سخنی بیان نکرده باشد؟! نکته مهم در آیه پیش‌گفته آن است که مردم با استفاده از سه‌گانه انبیا، بینات و کتاب، عدالت را باید اکتساب و اقامه کنند. 
اما مسئله‌ای که همچنان باقی است، آن است که اگر هدف ارسال رسل اقامه عدالت به وسیله خود مردم است، راه‌های تحقق عدالت چه می‌تواند باشد؟ گام نخست در این باره آن است که فرد فرد مردم برای تحقق عدالت بر مسئولان نظارت داشته باشند؛ برای این کار لازم است مردم هوشیار باشند و از دیگر سو عملکرد مسئولان به صورت شفاف در معرض رؤیت و قضاوت مردم باشد. بر همین اساس، رهبر معظم انقلاب فرمودند: «مواضع افراد و مواضع گروه‌ها بدون ابهام، بدون پیچیده‌گویی، عریان، در مقابل چشم مردم قرار گرفت؛ سیاست‌های‌شان چیست، برنامه‌های‌شان چیست، پایبندی‌های‌شان کدام است، تا چه حد است؛ اینها در مقابل چشم مردم قرار گرفت و مردم توانستند قضاوت کنند. مردم احساس کردند که در نظام اسلامى بیگانه به حساب نمى‌آیند، نظام کشور اندرونى و بیرونى ندارد.»(29/3/1388) به طور طبیعی پدید آمدن چنین وضعیتی مردم را عدالت‌خواه کرده و در جهت تحقق عدالت نقش تسهیل‌کننده را ایفا می‌کند.
در اینجا یک وظیفه مهم برعهده مدیران نظام است و آن، اینکه مردم آن چنان دارای آگاهی و معرفت شوند که انگیزه و لوازم ضروری مطالبه عدالت و اقامه آن را داشته باشند. پیامبر آن چنان واضح و شفاف احکام اسلام را به مردم آموزش داده بود که مردم نسبت به انحراف در دین و جامعه حساس شده بودند. حتی در برخی موارد مردم عملاً با دستورات حاکمان جور که برخلاف سنت پیامبر بود، مخالفت می‌کردند. در صورت تحقق چنین وضعیتی، مدیران و مسئولان هم که برآمده از مردم و برآیند چنین فرهنگ سیاسی و اجتماعی باشند، لاجرم در مسیر عدالت‌گرایی پیش خواهند رفت؛ از این رو اجرای عدالت نیازمند تعامل دوسویه بین مردم و کارگزاران است.
بنابراین هر جا نظارت مردمی تحقق یافته، منشأ رشد و حرکت جامعه به سمت تحقق همه فضیلت‌‌های اجتماعی و به ویژه عدالت اجتماعی شده است؛ مردمِ آگاه، بصیر و عامل به عدالت موجب می‌شوند مسئولان و مدیران تصور نکنند که بر جامعه‌ای کم اطلاع و بی‌تفاوت حکومت می‌کنند. فقط با قوه قهریه نمی‌توان به نظم و عدالت اجتماعی رسید؛ بلکه طی یک فرآیندِ فرهنگ و جامعه‌پذیری سیاسی باید عدالت‌گرایی مبنای اصلی رفتارها و کنش‌های سیاسی مردم باشد. بنابراین؛ امروز کسانی که مسبب مشکلات موجود بر سر راه تحقق عدالت را رهبری معرفی می‌کنند، بهتر است بدانند که نقش رهبری جامعه اسلامی در تحقق عدالت اعلام سیاست، راهبری و راهنمایی است. نهادینه کردن شناخت و اجرای عدالت در بین مردم اولویت مهمی است که همگان باید نسبت به تحقق آن اهتمام جدی داشته باشند.


  حسین عبداللهی‌فر/  رهبر معظم انقلاب در بیست‌ونهمین سالگرد ارتحال حضرت امام(ره) با تأکید بر ادامه خط معمار کبیر انقلاب فرمودند: «برادران عزیز، خواهران عزیز و ملّت بزرگ ایران! ما بعد از امام، همان راه امام را موبه‌مو دنبال کرده‌ایم و ان‌شاءالله خواهیم کرد.»
شاید مخاطب اصلی این فراز از سخنان معظم‌له کسانی باشند که با قرائت‌های خاص خود مدعی عبور از راه امام(ره) و آرمان‌های انقلاب هستند. مصداق بارز این قرائت انحرافی در سال‌های اخیر، جریان موسوم به انحراف است که نظام را مانع اهداف خود دیده؛ از این رو آن را با انواع تهمت‌ها و افترائات مورد انتقاد قرار داده است. اما مسئله عجیب در این میانه مدعای مخالفان سرسخت احمدی‌نژاد است که دوره هشت ساله ریاست‌جمهوری وی را مقطع سپردن انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان ذکر کرده و به همین دلیل ادعای عبور از امام(ره) و انقلاب را مطرح می‌کنند. در این زمینه روزنامه «جمهوری اسلامی» سرمقاله نخستین روز هفته گذشته‌اش را به «گزارش حال به امام خمینی» اختصاص داد و با اشاره به سفارش آن حضرت که فرمودند «من در میان شما باشم یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش می‌کنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد»، مدعی شد انقلاب در مقطع ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد در دست نااهلان بوده است.
نگارنده در تبیین چرایی نامحرم بودن و نااهل بودن دولت احمدی‌نژاد به مواردی، از جمله ضربه‌هایی که به ملت و کشور وارد شده و هنوز هم ادامه دارد، تهمت‌هایی که به نزدیک‌ترین یاران امام(ره) و انقلاب وارد شده، حیف و میل شدن بیت‌المال در پردرآمدترین مقطع تاریخ ایران و به‌کارگیری روش‌های فریبکارانه از سوی مدعیان ارتباط با امام زمان اشاره کرده، می‌نویسد: «اینها نتیجه دنیایی شدن ماست. ما مفتون قدرت شده‌ایم، چرب و شیرین دنیا زیر دندان‌های‌مان مزه کرده است. غیر از برآوردن نفسانیات خود به چیز دیگر نمی‌اندیشیم.»
این ادعا در حالی صورت می‌گیرد که: یک‌ـ دولت احمدی‌نژاد از راهی کاملاً قانونی و دموکراتیک به قدرت رسیده و کسی از جانب نظام او را به قدرت نرسانده است تا ادعا شود انقلاب در آن مقطع به نااهلان واگذار شده است. مگر اینکه تصور کنیم مدعیان انتظار داشته‌اند تا نظام اسلامی به هر شکل ممکن مانع حضور وی در میدان رقابت‌ها شده یا برای رأی آوردن آقای هاشمی به اقداماتی خلاف قانون دست می‌زد یا اینکه در مراحل بعدی، نظام تسلیم فشارها برای عدم تنفیذ حکم می‌شد که در هر حالت، مدعیان بسیاری بحث عبور نظام از جمهوریت و خط امام(ره) را مطرح می‌کردند. دو‌ـ مواردی که سرمقاله‌نویس جمهوری اسلامی برای اثبات ادعایش مطرح کرده، بخشی از اشتباهات و اشکالات وارد شده به شخص احمدی‌نژاد است که از این دست اشکالات و حتی بیش از آن به دیگر دولت‌ها نیز وارد است. چنانچه این‌گونه رفتارها و عملکردها دلیلی بر اهلیت نداشتن باشد، برای دوره سازندگی، اصلاحات و اعتدال می‌توان چندین برابر آنها را ذکر کرد. اما نکته اینجاست که اولاً نظام اسلامی در سپردن قدرت به این دولت‌ها نقشی به جز پایبندی به نتیجه انتخاب مردم نداشته و نمی‌توان ادعا کرد که مردم انقلاب را به دست نااهلان سپرده‌اند. سه‌ـ اگر مدعای فوق درباره نااهل بودن احمدی‌نژاد و نقش نظام در سپردن انقلاب به دست وی درست باشد، اکنون آن دوره با همه مشکلاتش تمام شده است؛ اما به دلایل عدیده‌ای از جمله نگاه به بیرون، نفوذ نامحرمان و جنگ نرم دشمنان انقلاب اسلامی، خطر قرار گرفتن انقلاب در دست نااهلان به مراتب بیشتر از گذشته است. واقع‌بینانه باید گفت، سکوت سیاسی و چشم بستن ارباب قلم اگر نه مطابق با آنچه خود می‌گویند نشانه دنیاگرایی، قدرت‌طلبی و نفسانیات باشد؛ اما دلیلی بر فرصت‌طلبی و موقعیت‌نشناسی در اوضاع کنونی است. وضعیتی که از منتقدان خواسته می‌شود با خویشتن‌داری به انسجام داخلی و وحدت کمک کنند؛ ولی کسانی که خود در قدرت شریک بوده‌اند، از این سکوت سوء‌استفاده کرده و به جای پاسخگویی به بستانکاری رو آورده‌اند.

 یک بازی پر اشتباه
محسن رضایی درباره روزهای پس از برجام نوشت: برجام تمام شده و باید از آن درس آموخت. اولین اشتباه، حضور نداشتن تیم اقتصادی در مذاکرات و وادار نکردن خزانه‌داری آمریکا در متن توافق‌نامه برای ابلاغ تعهدات برجام به بخش‌های اقتصادی آمریکا و اروپا بود. دومین اشتباه با دنبال نکردن شروط نه‌گانه رهبر معظم انقلاب از سوی دولت و مجلس واقع و برجام نیمه‌کاره رها شد... حال آنکه شتاب‌زدگی آقای روحانی در اعلان جشن ملّی برجام، مذاکرات را متوقف کرد. سومین اشتباه، گره زدن اقتصاد به سرنوشت برجام بود که موجب شد کارآفرینان ما بیهوده به مدت چند سال به سراب توافق‌نامه‌ای بین‌المللی چشم بدوزند... اکنون که دولت روحانی با اشتباهات سه‌گانه فوق، خود را در موقعیتی دشوار قرار داده، دست کم باید از ارتکاب اشتباه چهارم پرهیز کند.
نترسید و نترسانید
سردار سلیمانی با اشاره به اینکه امروز نیز در بحث انقلاب خیلی‌ها وحشت می‌کنند، تأکید کرد: «من با تجربه می‌گویم آن میزان فرصتی که در بحران‌ها وجود دارد، در خود فرصت‌ها نیست؛ اما شرطش آن است که نترسید و نترسانید.» سردار سلیمانی با اشاره به اینکه در عراق نیز نتیجه انتخابات این شد که نزدیک‌ترین دولت به حکومت اسلامی ایران تشکیل شده است، گفت: «مردم باید حس عزت از ذلت دشمنان خود بکنند و باید این پیروزی‌ها را مفسران بگویند، چرا بعضی‌ها نادانسته سخنانی می‌گویند که حقیقت ندارد.» 
عوامل پنهان
دادستان کل کشور درباره فراخوان هنرمندان برای بازگشت بهروز وثوقی از بازیگران سینمای پیش از انقلاب، بدون نام بردن از وی، گفت: «اینکه امروز عده‌ای از هنرمندان فراخوانی به راه می‌اندازند و از فردی که فسادش در سینمای ایران علنی بود و پس از پیروزی انقلاب به دامان آمریکا فرار کرد، حمایت می‌کنند و قصد برگرداندن او به کشور را دارند، اقدام حساب‌شده‌ای است که از عوامل پنهان آن اطلاع داریم.» حجت‌الاسلام محمدجعفر منتظری افزود: «اگر کسی کارهای خلاف و جرم مرتکب شده، باید بر اساس قانون با او برخورد کرد و این‌طور نیست که هر کس بخواهد به ایران باز گردد برای او فرش قرمز پهن کنند.»
حمایت از یک داعشی
در روزهای اخیر، اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه فردی به‌نام «حاتم مرمضی»، که از او به ‌فعال حقوق بشر یاد می‌شود و سال گذشته در سوسنگرد خوزستان بازداشت شده بود، در زندان کشته شده است. این در حالی است که چندی پیش در ادلب سوریه از سوی هیئت تحریرالشام به سرکردگی «ابومحمد الجولانی» به یکی از مراکز آموزشی داعش حمله شده و در این درگیری تعدادی از نیروهای طرفین کشته می‌شوند. در بین کشته‌شدگان و اسرای داعش به دست تحریرالشام چند ایرانی نیز حضور دارند که «حاتم مرمضی» یکی از آن کشته‌شدگان است.
نتیجه حرف‌ها
علی جنتی، وزیر سابق ارشاد دولت یازدهم گفت: «ممكن است اگر روحاني صريح و بي‌پرده سخن بگويد از نظر شخصي در بين طرفداران خود محبوبيت‌ زيادي هم پيدا كند و مردم بگويند آفرين به رئیس‌‌جمهور، اما بايد نتايج آن را هم در جامعه در نظرگرفت. زماني آقاي رئيس‌جمهور در يكي از سخنراني‌ها انتقادي به دستگاه قضايي داشت و اظهار كرد برخي بيكار هستند و افراد را احضار مي‌كنند و بعد از آن تازه به دنبال مدرك مي‌گردند كه شخص را مقصر جلوه دهند... شما ملاحظه كرديد كه روز بعد اين جمله با چه واكنش تندي از سوي رئیس قوه قضائیه مواجه شد.

   حسن خدادی/ زندگی مردان بزرگ خدا همیشه پرحادثه است، از جمله می‌توان به حیات درخشان امام حسن(ع) اشاره کرد که از پرحادثه‌ترین زندگی رادمردان تاریخ است. با اینکه امام حسن(ع) بیش از 48 سال عمر نکرد و بر اثر زهری که مزدوران معاویه به او خوراندند، به شهادت رسید؛ ولی در همین دوران کوتاه، همواره با باطل‌گرایان حق‌ستیز در حال نبرد بود. در عصر پدر، دوش به دوش او با منافقان و منحرفان ستیز کرد، در جنگ‌های بزرگ جمل، صفین و نهروان، قهرمانی بی‌بدیل بود و به طور کلی نام او در پیشانی قاموس رنج‌ها می‌درخشید. وی در سخت‌ترین و تلخ‌ترین رخدادها پرچم نهی از منکر، مبارزه با نامردمی‌ها و طاغوت‌زدایی را برافراشت و برای تثبیت حکومت حق، ایثارها و جانفشانی‌ها کرد.
آنچه بیش از دیگر ویژگی‌های امام حسن مجتبی(ع)‌ از برجستگی برخوردار بود، صبوری و حلم آن حضرت بود. صبوری امام‌ـ علیه‌السلام‌ـ به‌گونه‌ای بود که زبانزد عام و خاص شد و ضرب‌المثل «حلم الحسنیة» درباره وی رواج یافت. در این گفتار برآنیم تا ارجمندی حلم و مفهوم آن را بررسی کنیم، آن‌گاه نتایج درخشان آن را در زندگی امام حسن(ع) بنگریم.
در همین راستا، امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) همزمان با ولادت امام حسن مجتبی(ع) در دیدار اخیر خود با صدها نفر از دانشجویان دانشگاه‌های سراسر کشور، رهنمودهایی را خطاب به جوانان و دانشجویان داشتند که یکی از مهم‌ترین محورهای سخنان ایشان موضوع «صبر انقلابی» بود. معظم‌له در این باره می‌فرمایند: «یکی از موانع، بی‌ارادگی است؛ یکی از موانع، تنبلی است؛ یکی از موانع، بی‌صبری است. بی‌صبری؛ باباجان! این غذا را وقتی شما سرِ بار گذاشتید، نمی‌شود که به مجرّد اینکه آتش زیرِ غذا را روشن کردید، بنا کنید پا به هم کوفتن که من غذا می‌خواهم! خب باید صبر کنید تا بپزد. گاهی اوقات این‌جوری است؛ بعضی از فعّالیّت‌هایی که برادرها و خواهرهای خوب انقلابی یک جاهایی انجام می‌دهند، ناشی از صبور نبودن است؛ صبوری لازم است؛ صبر هم یکی از خصلت‌های انقلابی است. بله، خشم انقلابی داریم امّا صبر انقلابی هم داریم. مظهر اتمّ و اکمل عدالت، امیرالمؤمنین است دیگر. از او عادل‌تر که نداریم، امّا امیرالمؤمنین هم یک جاهایی صبر کرد؛ تاریخ زندگی امیرالمؤمنین را می‌بینید دیگر. یک‌جا می‌گوید: «فَصَبَرتُ وَ فِی العَینِ قَذًی وَ فِی الحَلقِ شَجا»؛ یک‌جا هم در مقابل فشار خوارج و مانند اینها در جنگ صفّین صبر می‌کند و به حکمیّت تن می‌دهد؛ پس یک جاهایی صبر ضروری است، لازم است؛ یک جاهایی صبر، [از روی] ناچاری است، یک جاهایی هم نه، ناچاری نیست؛ اما لازم است که انسان این صبر را انجام بدهد.»(7/3/1397)
صبرآموزی اولین اولویت یک جامعه معیار انقلابی است. ماه رمضان یکی از ماه‌های معیار برای صبرآموزی مؤمن است و یکی از راهبردهای مؤمن انقلابی برای حرکت به‌سوی صبر آگاهی و معرفت به حقیقت معارف اسلامی است. اگر جامعه اسلامی و انقلابی در هویت خود صبر را به مثابه یک فرهنگ عمومی نهادینه نکند، کنش‌های اجتماعی به تنش‌های جدی منجر می‌شود، که در نتیجه آن جامعه اسلامی درگیر تنش شده و امنیت اجتماعی در آن از بین رفته و در نهایت جامعه اسلامی از مسیر رشد و تعالی خود منحرف خواهد شد. بنابراین آگاهی و معرفت زمینه‌ساز صبر ذاتی در جوان مؤمن انقلابی است.
همچنین پرواضح است که داشتن خصلت صبر انقلابی، یک قانون غالبی است نه دائمی، باید موارد را شناخت و بر اساس ضوابط اسلامی با آن برخورد کرد. در بعضی از موارد که صبر موجب سوءاستفاده گمراهان می‌شود باید سد صبر را شکست و فریاد زد و شدت عمل نشان داد؛ زیرا همیشه افرادی هستند که از شیوه صبر بزرگان سوءاستفاده می‌کنند و تا زیر ضربات خردکننده شلاق مجازات قرار نگیرند، دست از کردار زشت خود برنمی‌دارند، در این‌گونه موارد باید در برابر آنها شدت عمل نشان داد تا فتنه ایجاد نکنند.

 آمریکا به دنبال هسته‌ای شدن ایران بود!
در حالی که آمریکا در دهه 50 به دنبال طرح و توجیهی درباره اهمیت هسته‌ای شدن ایران بود، اکنون با دلایل واهی با هسته‌ای شدن کشورمان مخالف است.
 «داریوش وثوقی» کارشناس انرژی هسته‌ای و استاد دانشگاه اصفهان گفت: «نظام طاغوت در دهه 50 شمسی درخواستی را به یکی از معتبرترین دانشگاه‌های آمریکایی سپرد و از آنها خواست در این زمینه تحقیق کنند که کشور ایران برای پیشرفت اقتصادی چه باید انجام دهد تا در زمینه توسعه اقتصادی بلندپروازی کند.» وی افزود: «یک کار تحقیقاتی عمیق و یک کار دانشگاهی در سطح بهترین دانشگاه‌های دنیا (SIR) انجام شد، نتیجه آنکه امروزه نیز در مرکز اسناد انقلاب اسلامی نیز موجود است که چه پیشنهاداتی را مطرح کردند.» وی با اشاره به نتایج این کار تحقیقاتی، گفت: «یکی از مواردی که در آن اشاره شده، این است که ایران باید در زمینه انرژی هسته‌ای رشد چشمگیری داشته باشد. این گزارش در سال 52 تهیه شد و تأکید داشت ایران باید تا سال 74، 20 هزار مگاوات برق از انرژی هسته‌ای داشته باشد.» وثوقی گفت: «ایران در آن زمان پنج میلیون بشکه نفت تولید می‌کرد که به ایران پیشنهاد دادند به سراغ انرژی هسته‌ای برود و از طریق آن 20 هزار مگاوات برق هسته‌ای تولید کند.» استراتژی روانی آمریکا در بحث تحریم
در اوضاع کنونی راهبرد آمریکا در بازی تحریم، مسئله ایجاد ترس از تحریم است. داود عامری، کارشناس رسانه با بیان نکته فوق گفت: «این روزها سخنان و نوشته‌های مقامات و تحلیلگران آمریکایی نشان می‌دهد، آنها تصور غلطی از شرایط اجتماعی و روحیه ملی ایرانیان دریافت کرده‌اند و در این راستا تمام تلاش خود را با بهره‌گیری از عملیات روانی و حجم سنگین فعالیت‌های رسانه‌ای بر ایجاد و القای ترس از تحریم بنا نهاده‌اند که یک امر جداگانه و مجزا از خود تحریم است.» وی افزود: «باید به درستی این دو موضوع، یعنی تحریم و ایجاد ترس از تحریم را به صورت دقیق تفکیک و درک کنیم تا بتوانیم راهکارهای مقابل را به درستی طراحی و عملیاتی کنیم؛ اینکه تحریم‌های اقتصادی در عصر حاضر یک سلاح مهم، مؤثر و کاربردی در روابط بین‌الملل و مورد توجه قدرت‌های سلطه‌گر قرار گرفته، انکارناپذیر است؛ ولی با توجه به توسعه ارتباطات و منافعی که ملت‌های گوناگون از ارتباطات تجاری و فرهنگی با همدیگر می‌برند و ظرفیت‌های بزرگی که جمهوری اسلامی از آن برخوردار است، مسئله‌ای نیست که به سادگی بتوانند از کنار آن بگذرند.» عامری درباره راهکار مقابله هم گفت: «همراه‌سازی و ارائه راهکارهای منطقی، همسوسازی مردم و اتخاذ رویکردی هوشمند می‌تواند بسیار کارساز و اثرگذار باشد.»

 محسن رضایی: «ملت ایران نجیب‌ترین ملت جهانند. با وجود گرما و روزه‌داری، با همه مشکلات اقتصادی و مشاهده بیکاری جوانان، حضوری باشکوه در راه‌پیمایی عظیم روز قدس داشتند. مردم ثابت کردند که انقلاب و ارزش‌های آن را از آن خود می‌دانند و ناکارآمدی عده‌ای از مسئولان را به پای انقلاب نمی‌نویسند. در راه‌پیمایی امسال صحنه‌هایی تأمل‌برانگیز دیدم. ده سال پیش شماری از مردم در همین راه‌پیمایی در حمایت از یکی از مسئولان وقت یکپارچه شعار می‌دادند و امسال در همان نقطه عده‌ای علیه او و عده‌ای به نفع او. چرخ روزگار با کسی قوم و خویشی ندارد.»

 غلامعلی حدادعادل: «سکوت دنیای غرب در شهادت خانم #رزان‌ـ النجار را مقایسه کنید با جنجالی که در مرگ مشکوک خانم ندا آقاسلطان برپا کردند تا پاسخ بسیاری از سؤالات معلوم شود.»

قالیباف: اهل باطل همه بر کوبیدن این ملت متفق شده‌اند. آنها می‌خواهند ایران و ایرانی نه عزت بین المللی داشته باشد و نه قدرت ملی. فشارهای جدید خارجی و جنگ‌های روانیِ تازه «نقطه قوت» ملت را نشانه گرفته است: وحدت. به فضل الهی و با هوشیاری مردم عزیز این خواب آشفته هرگز تعبیر نخواهد شد و دشمنان ملت آرزوی ذلت ایران و ایرانی را به گور خواهند برد.

 حسین دهباشی: «چه ‌باید‌ گفت؟ وقتی درست در شبِ روز قدس اینفوگرامی از سوی روزنامه اعتماد منتشر شده که: «کمیته امداد سه‌ونیم ‌میلیارد دلار به فلسطین کمک کرده!» از سردبیر محترم اعتماد تلفنی پرسیدم. گفتند اشتباه گرافیست است و ریال بوده نه دلار (شصت ‌هزار برابر اختلاف/ ۳۵۰ میلیون تومان) آن‌ هم کمک‌های مردم آنجا!»