محمدرضا قضايي/«سيدابن‌طاووس»در كتاب «اقبال‌الاعمال» خود مي‌گويد: من در كتاب‌هاي بزرگان ديدم كه براي روز 23 اين ماه(ذي‌قعده) زيارت مخصوص امام رضا(ع) را مطرح كرده‌اند. همچنين گفته است، برخي از بزرگان عجم در خصوص23 ماه ذي‌قعده آورده‌اند كه مستحب است در اين روز، مولاي خود امام رضا را چه از دور و چه از نزديك زيارت كنند چه با زيارت‌هاي معروفي كه در روايات در اين مورد وجود دارد يا سلامي كه از دور و نزديك براي ايشان فرستاده مي‌شود.¹ گفتني است، معمولاً در زيارات دوري و نزديكي به قبور مطهر مطرح است، اما در اين روز مخصوص، حتي اگر از دور به امام رضا(ع)، عرض ارادت كرده و سلام دهيم، انگار در كنار قبر مطهر آن امام بوده‌ايم و زيارت كاملي انجام داده‌ايم. علما سفارش‌هاي زيادي به نحوه زيارت داشته‌اند. آيت‌الله بهجت(ره) مي‌فرمود: زيارت شما قلبي باشد. در موقع ورود اذن دخول بخواهيد، اگر حال داشتيد به حرم برويد. هنگامي كه از حضرت رضا(ع) اذن دخول مي‌طلبيد و مي‌گوييد: «أأدخل يا حجت الله»؛ اي حجت خدا، آيا وارد شوم؟ به قلب‌تان مراجعه كنيد و ببينيد آيا تحولي در آن به وجود آمده و تغيير يافته است يا نه؟ اگر تغيير حال در شما بود، حضرت به شما اجازه داده است. اذن دخول حضرت سيدالشهداء(ع) گريه است، اگر اشك آمد امام حسين(ع) اذن دخول داده‌اند و وارد شويد. اگر حال داشتيد به حرم وارد شويد. اگر هيچ تغييري در دل شما به وجود نيامد و ديديد حال‌تان مساعد نيست، بهتر است به كار مستحبي ديگري بپردازيد. سه روز روزه بگيريد و غسل كنيد و بعد به حرم برويد و دوباره از حضرت اجازه ورود بخواهيد.²

پي‌نوشت‌ها:

1ـ إقبال‌الأعمال، ج1، ص310.

2ـ پايگاه اطلاع‌رساني دفتر حضرت آيت‌الله بهجت(ره).

مهدي دنگچي/ «اروند» رام شدني نيست و به هيچ شناگر ماهري سواري نمي‌دهد. 400 تا 1200 متر عرض دارد و با جزر و مد بيش از چهار متر چشم‌ها را خيره مي‌كند. در هنگام جزر، آب با سرعت زيادي از شمال به جنوب و رو به خليج‌فارس مي‌ريزد. در هنگام مَد اين را با خشونت و خشم باز مي‌گرداند. محاسبه سرعت و جريان آب اروند و پيش‌بيني جزر و مد و تهيه جدول پيچيده آن به كمك چند دانشجو آغاز مي‌شود. يك سال تلاش بي‌وقفه و طاقت‌فرسا توانست آرام‌ترين زمان اروند را به سپاه اسلام بنماياند. درست 36 ساعت مانده به شروع عمليات، نتيجه محاسبات آماده مي‌شود.

عمليات والفجر 8 پس از ماه‌ها تمرين براي آمادگي سرانجام در ساعت 22:10 تاريخ 20 بهمن ماه سال 1364 از سوي قرارگاه خاتم‌الانبياء(ص) با رمز «يا فاطمه الزهرا(س)» آغاز شد. پس از اعلام رمز، حركت قايق‌ها و انتقال گردان‌ها در زير آتش خمپاره و توپ و تيربارهاي بي‌امان دشمن به سرعت انجام شد و در همان ساعت اوليه، خطوط اول اروند به دست نيروهاي رزمنده اسلام تصرف و حركت نيروها براي تصرف خطوط بعدي آغاز شد. حضور گسترده نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران و عمليات بالگردهاي هوانيروز در عمل تداركات و كارهاي رزمي دفاعي در عمليات والفجر 8 توانست توانمندي‌ها و قدرت جنگ هوايي جمهوري اسلامي ايران را به جهانيان ثابت كند.

عمليات والفجر 8 و عبور نيروها تحت نظر قرارگاه‌هاي خاتم‌الانبياء(ص)، قرارگاه كربلا و قرارگاه نوح طبق نقشه عملياتي فوق انجام گرفت و حركت و آرايش نيروها در عبور و سرپل‌گيري از دشمن تا درياچه نمك كه آخرين نبرد فاو بود، كاملاً مشخص است. مناطق تصرف شده شامل شهر فاو، راس‌البيشه، جاده فاو‌ـ بصره، پايگاه‌هاي موشكي، منابع نفتي، اسكله البكر و الاميه و محورهاي ام‌القصر، جاده البحار‌ـ بصره، نخلستان‌هاي حاشيه اروند، كارخانه نمك و درياچه نمك بود. با هجوم تانك‌ها و هواپيماهاي بي‌شمار و پاتك‌هاي گسترده عراق در طول 90 روز، مقاومت و نبرد فاو توانست توانمندي رزمندگان را به جهانيان نشان دهد.

سيدحسين خاتمي‌خوانساري/ در ادامه بحث ثبات در راه دين و حقايق اسلام بدين‌جا رسيديم كه غفلت از ياد خدا سبب سستي در عقيده و بي‌ثباتي در دين و ايمان مي‌شود. مؤمنان پيوسته بايد به ياد خداوند باشند و او را ناظر اعمال و رفتار خود ببينند. براي ثبات در راه حق كه همان دين مبين اسلام است و عقايد شيعه اثني‌عشري، بايد به ابزاري قدرتمند مجهز شد و در لحظات زندگي از آن بهره برد. مؤمنان با تقويت ايمان خود مي‌توانند از شر شيطان و دشمنان انسي در امان بمانند و در راه حق دچار تزلزل نشوند.

همچنين مؤمنان با تقويت دين خود از فرسايش و نقصان آن در حوادث گوناگون جلوگيري مي‌كنند. رسول خدا در اين باره فرموده‌اند: «الْمُؤْمِنُ أَشَدُّ فِي دِينِهِ مِنَ الْجِبَالِ الرَّاسِيه وَ ذَلِكَ أَنَّ الْجَبَلَ قَدْ ينْحَتُ مِنْهُ وَ الْمُؤْمِنُ لَا يقْدِرُ أَحَدٌ عَلَى أَنْ ينْحَتَ مِنْ دِينِهِ شَيئاً وَ ذَلِكَ لِضَنِّهِ بِدِينِهِ وَ شُحِّهِ عَلَيهِ»؛ مؤمن در دينش از كوه‏هاى بلند هم سخت‏تر و پابرجاتر مى‏باشد؛ زيرا كوه‏ها را با كندن و تراشيدن مى‏توان در آن نقصان پديد آورد؛ ولى از مؤمن نمى‏توان چيزى كاست؛ زيرا او نسبت به دينش بخل مى‏ورزد و به ديگران نمى‏دهد. (بحار، ج ‏64، ص 299) رسول‌ گرامي اسلام در اين حديث يكي از عوامل تزلزل و سستي در ايمان را دين فروشي معرفي مي‌كنند. دين فروشي نيز اقسامي دارد كه يكي از آنها بر باد دادن دين به دليل به دست آوردن رضايت نامشروع فردي ديگر و از دست دادن ايمان براي به دست آوردن ثروت‌ها و آمال دنيايي است. مؤمنان با دوري كردن از محرمات، از فرسايش دين و ايمان خود جلوگيري مي‌كنند و از انسان‌هايي كه رابطه با آنها انسان را به گناه مي‌كشاند دوري مي‌گزينند.

حضرت اميرالمؤمنين(ع) مي‌فرمايند: «قوّوا ايمانكم باليقين فانّه افضل الدّين»؛ ايمان خود را با يقين تقويت كنيد؛ زيرا يقين برترين دين است. «يقين» يعني اعتقاد ثابت جازمى كه با دليل و برهان باشد. به اين معنا كه اعتقاداتى كه انسان بايد در دين داشته باشد، به مرتبه يقين برسد و به تقليد و دلايلى كه افاده يقين نكند، اكتفا مكنيد؛ زيرا أفضل دين‌ها آن است كه از روى يقين باشد. (شرح آقا جمال‌الدين خوانسارى بر غرر الحكم، ‌ج ‏4، ص 512). نبود يقين با دليل و برهان به مثابه نبود دين است. حضرت اميرالمؤمنين(ع) در غرر الحكم مي‌فرمايند: «لا ايمانَ لِمَنْ لا يقين لَهُ»(6/402) همچنين مي‌فرمايند: «لا نَجاهُ لِمَنْ لا ايمانَ لَهُ»(6/402)؛

آن‌ كسي كه يقين دارد و برهان دارد، به آن عمل مي‌كند و مي‌تواند از اعتقادات خود به نحو صحيح دفاع كند و او همان كسي است كه ايمان دارد و نجات پيدا مي‌كند. اين نجات هم در اين دنياست و هم در آخرت. در واقع فرقه ناجيه همان فرقه‌اي است كه اهلش يقين دارند، ايمان دارند و در ايمان خود ثابت قدم هستند و مستحكم؛ چه آنكه ايمان از بسياري خلقيات بهره‌مند و از بسياري خالي است. در غررالحكم از لسان شريف اميرالمؤمنين(ع) آمده است «الايمانُ برئٌ منَ الحَسَدِ»(1/160). نيازي نيست در حديث يك به يك رفتارها و اعتقادات زائد بر ايمان را نام ببرند؛ زيرا با يك حديث مي‌توان فهميد. ائمه معصومين(ع) هر محرمي و منكري را زائد بر ايمان و تقوا مي‌دانند؛ اما هنگامي كه مي‌گوييم يقين بايد برخواسته از برهان باشد، منظور اين است كه قلب مؤمنان بايد از باور به ضرار منكرات براي ايمان پر باشد و به واسطه همين اعتقاد برهاني بدون هيچ شك و شبهه‌اي از محرمات دوري كنند.

هلند در پي جنگ خونين هشتاد ساله، در ماجراي «پيمان وستفالي» در سال 1648 ميلادي استقلال يافت و از زير فرمان امپراتور اسپانيا خارج شد. اين استقلال فرصت را براي تشديد فعاليت‌هاي استعمارگرانه هلندي‌ها فراهم كرد كه حاصل آن آغاز «دوران طلايي هلند» بود. «دوران طلايي» به دوره‌اي در سده هفدهم ميلادي در هلند گفته مي‌شود كه سياست، اقتصاد، فرهنگ و هنر به بركت جاري شدن ثروت مستعمرات به اوج شكوفايي خود رسيد و هلند به شهرتي جهاني دست يافت. هلندي‌ها از اواخر قرن شانزدهم وارد عرصه استعمارگري در قاره آسيا و آمريكا شدند.

درسال 1634، هلندي‌ها آنچه را كه امروزه جزاير آنتيل‌‌ هلند خوانده مي‌شود از اسپانيا گرفتند و به مستعمرات خود ملحق كردند. جزاير آنتيل هلند از بيش از 50 جزيره تشكيل شده است كه مهم‌ترين آنها عبارتند از: كوراكائو ، بوناير، سنت اشتاتيوس، سابا و سنت مارتن. پايتخت شهر ويلمشتاد در جزيره كوراكائو واقع شده است. بعضي از آنها در سال 1493 از سوي كريستف كلمب و بعضي در سال 1499 ميلادي به دست «آلونسود اوخدا» كشف شدند. كريستف كلمب در سال 1493 جزيره «سنت مارتن» را كشف كرد و سپس در سال 1499 ميلادي، موفق به كشف كوراكائو و بوناير شد. به دليل نبود فلزهاي گران‌بها و با ارزش مانند طلا، نقره و... در اين جزاير، اسپانيايي‌ها اين جزاير را در زبان اسپانيايي به معني «جزاير بي‌مصرف» مي‌خواندند.

در سال 1515 ميلادي، اسپانيا ساكنان اين جزاير را اخراج كرد و آنان براي كار در معادن به جزيره «هيسپانيولا» (هائيتي و دومينيكن كنوني) منتقل شدند. در سال 1630، هلند به دليل ذخاير عظيم نمك در جزيره سنت مارتن، اين جزيره را پس از جنگ و غلبه بر اسپانيا تصرف كرد. شركت هند غربي هلند نيز در سال 1634، جزيره «كوراكائو» را تسخير كرد. جزاير «بوناير» و «آروبا» نيز در سال 1636 ضميمه هلند شدند. شركت هند غربي هلند تا سال 1791، بر جزاير ليوارد حكومت كرد. پس از سال 1648، كوراكائو و سنت اشتاتيوس از مراكز اصلي قاچاق و تجارت برده محسوب مي‌شدند. در سال 1863 و با الغاي قانون بردگي، لطمه سختي به جزيره كوراكائو وارد شد. در اوايل قرن بيستم و به دنبال اكتشاف نخستين ميدان‌هاي نفتي در سواحل شمالي ونزوئلا، اقتصاد جزاير آنتيل هلند دگرگون شد و عدّه زيادي از اهالي در تأسيسات استخراج نفت ونزوئلا مشغول به كار شدند. در رفراندوم سال 1994، مردم جزاير آنتيل هلند به باقي‌ماندن اين جزيره در فدراسيون هلند رأي دادند.

در شش جزيره هلندي درياي كارائيب (آمريكاي مركزي) كه سكنه اصلي آن به طور كامل قرباني سياست امحاي جمعي هلندي‌ها شدند و نشاني از آنان نيست، نسلي از بقاياي بردگان مهاجر آسيايي و آفريقايي و اربابان اروپايي‌شان زندگي مي‌كنند كه زبان‌شان هلندي است. در اين جزاير، كه طي سه سده گذشته «پلانت»‌ها و كارگاه‌هاي بزرگ توليد مشروبات الكلي در آنها مستقر بودند و يكي از بازارهاي بزرگ تجارت جهاني برده محسوب مي‌شدند، امروزه پالايشگاه عظيم مجتمع نفتي «رويال داچ شل» مستقر است.

جزاير آنتيل هلند با تبديل شدن جزاير «سنت مارتين» و «كوراسائو» به جمهوري‌هاي خودمختار از مهر ماه سال 1389 (در 10 اكتبر 2010) رسماً از هم فرو پاشيد. طبق توافقنامه امضا شده، دولت هلند با وجود اين خودمختاري كماكان مسئول دفاع و سياست خارجي اين دو جزيره واقع در درياي كارائيب خواهد بود و پرداخت 70 درصد از بدهي 7/1 ميليارد يورويي دو جزيره را متقبل خواهد شد. به اين ترتيب، دو جزيره «كوراسائو» (190 هزار نفر جمعيت) و «سنت مارتين» (40 هزار نفر) وضعيتي مشابه با جزيره «آروبا» مي‌يابند كه در سال 1986 به خودمختاري دست يافته است. سه جزيره ديگر به نام‌هاي «بونر»، «سابا» و «سنت اوستاش» كه جمعاً 20 هزار تن جمعيت دارند نيز از اين پس جزو مناطق شهري هلند خواهند بود.

آيت‌الله ميرزاجواد ملكي‌تبريزي مي‌گويد: «اگر تو در بزرگي شأن دحوالارض انديشه ‌نمايي حيرت‌زده خواهي شد. از اينجاست كه انسان عارف و مراقب روز دحوالارض، در برابر همه اين نعمت‌هاي گوناگون شكري بر خويشتن واجب مي‌بيند و چون به قلب خويش مراجعه مي‌كند، مي‌بيند كه حتي بر اداي حق ناچيزي از آن همه نعمت‌ها توانا نيست و چون بنده‌اي نسبت به آن همه نعمت‌ها شناخت حاصل كند، به عجز و كوتاهي خويش در اداي حق آن نعمت‌هاي انبوه اقرار خواهد كرد...»