لیبرمن در آفریقا ؛ چرایی دور خیز اسرائیل برای حضور در قاره سیاه

بصیرت:رویکرد جدید رژیم صهیونیستی درباره قاره آفریقا و دور خیز این رژیم برای حضور سیاسی و اقتصادی در این قاره ناشی از شکست سیاستهای این رژیم در خاورمیانه است.
افزایش فعالیتهای شهرک سازی رژیم اسرائیل در بیت المقدس و بی توجهی کابینه افراطی بنیامین نتانیاهو به طرحهای صلح خاورمیانه، -طرحهایی که بیشتر به نفع صهیونیستها است تا حقوق مشروع ملت فلسطین- این رژیم را در سطح منطقه ای وبین المللی در انزوای مطلق قرار داد.

با این حال سفر" آویگدور لیبرمن "وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی به کشورهای آفریقایی نشان می دهد که این رژیم همچنان رویای احیای طرح اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات را در سر می پروراند.

در اوایل تشکیل رژیم صهیونیستی، رهبران نسل اول این رژیم مانند دیوید بن گوریون، حاییم وایزمن ، گلدا مایر و مناخیم بگین از رهگذر اشغال اراضی اعراب، درصدد اجرایی کردن طرح صهیونیستی اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات بودند.

جنگ ژوئن 1967 که منجر به اشغال بیش از 80 هزار کیلومتر مربع از اراضی اردن ، سوریه و مصر شد، در چارچوب این طرح قرار داشت.

با بروز برخی تغییرات در سطح خاورمیانه از جمله پیروزی انقلاب اسلامی ایران و شکل گیری جنبشهای جهادی در فلسطین و لبنان، طرح "اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات" به لحاظ جغرافیایی با شکست روبرو شد.

شکستهای مکرر رژیم اسرائیل در لبنان و فلسطین سبب شد تا نگاه رهبران این رژیم به مقوله اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات تغییر کند .

رهبران رژیم صهیونیستی درک کردند که دیگر از طریق حملات نظامی به کشورهای اطراف فلسطین اشغالی نخواهند توانست عملا به نیل و فرات دست یابند.

به همین دلیل سیاست تهاجم نظامی، جای خود را به سیاست حضور اقتصادی و فرهنگی داد، و بر این اساس، دو رویکرد در سیاست داخلی و خارجی رژیم صهیونیستی به وجود آمد.

مقوله یهودی سازی اراضی اشغالی 1948 و حضور در کشورهای آفریقایی، بخشی از راهبردهایی است که در دستورکار سیاست داخلی وخارجی رژیم اسرائیل قرار گرفت.

برای تحقق این دو هدف، کابینه بنیامین نتانیاهو با حضور شخصیتهایی از احزاب افراطی شکل گرفت، زیرا نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعتقادی به طرحهای صلح خاورمیانه ندارد.

اکنون طرح اخراج یک میلیون و200 هزارفلسطینی از اراضی اشغالی 1948 و افزایش شهرکهای یهودی نشین در بیت المقدس اشغالی عملا وارد مرحله اجرایی شده است.

این طرح حتی با مخالفت آمریکا و برخی کشورهای سازشکار عرب روبرو شده، بنابراین اسرائیل برای اجرایی کردن دومین طرح خود یعنی دور خیز به سمت آفریقا، دست به یک سلسله تحرکات سیاسی جدیدی زده است.

وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی از روز چهارشنبه 11 شهریور سفر هشت روزه خود به پنج کشور قاره آفریقا شامل اتیوپی، کنیا، غنا، نیجریه و اوگاندا را در چارچوب تلاش برای افزایش نفوذ این رژیم در این قاره آغاز کرد؛ این سفر با هدف تسلط بر نیل و محاصره دو کشور اسلامی مصر و سودان انجام شده است.

وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی را در سفر به آفریقا، هیئت بلند پایه ای از سرمایه داران صهیونیست و مهندسین حوزه سد سازی این رژیم همراهی می کند.

هدف دراز مدت رژیم صهیونیستی در آفریقا، سرمایه گذاری گسترده در امر سد سازی بر روی نیل است تا بتواند ضمن حضور در کشورهای آفریقایی، جریان آب "دبی" رود نیل به سمت مصر و سودان را به شدت کاهش دهد.

رود تاریخی نیل از دریاچه ویکتوریا در شرق آفریقا سرچشمه می گیرد و پس از طی مسافت 6650 کیلومتری به دریاچه ناصر در سد العالی مصر می ریزد.

این رود از کشورهای اوگاندا، تانزانیا، کنیا، سودان، اتیوپی، رواندا، کنگو، بروندی، اریتره و مصر عبور می کند .

سهم مصر از رود نیل 55 میلیارد متر مکعب، سهم سودان 19 میلیارد متر مکعب و سایر کشورهایی که در مسیر رود نیل قرار دارند، هر کدام 10 میلیارد متر مکعب است .

اخیرا اختلافاتی میان 10 کشورموسوم به حوضه نیل بر سر تقسیم آب این رود بروز کرده است ، زیرا کشورهای اوگاندا، کنیا و اتیوپی، توافقتنامه تقسیم آب نیل را که در سال 1999 امضا شده، غیر عادلانه می دانند.

رژیم صهیونیستی با بهره گیری از فقر اقتصادی کشورهای شرق رود نیل، تلاش می کند تا از طریق ایجاد سدهای آبی و سرمایه گذاری کلان حضور جمهوری اسلامی ایران در آفریقا را کمرنگ و مصر و سودان را نیز از آب نیل محروم کند.

از سوی دیگر حضور این رژیم در قاره سیاه می تواند در تحریک قبطی های مصری برای تشکیل یک دولت مستقل مسیحی و نیز ساکنان دارفور برای جدا شدن از سودان موثر باشد.

-------------------------------
"حسن هانی زاده" کارشناس مسائل خاورمیانه