تاریخ انتشار : ۱۸ خرداد ۱۳۹۰ - ۱۳:۱۲  ، 
کد خبر : ۲۲۰۳۷۶

خاخام‌های تروریست


در سالهای اخیر - مسائل زیادی پیرامون نقش رجال مذهبی یهودی در «اسرائیل» مطرح شده است. آنها تدریجاً در صحنه سیاسی ظاهر میشوند و قبل از مشاوره با رهبران اسرائیلی در تصمیم‌گیری شرکت میکنند و این در شرایطی است که مائیر کاهانا خاخام تروریست مشهور، بعنوان عضوی در یازدهمین دوره کنیست انتخاب میشود.
بنظر میرسد گروهی از رجال مذهبی که به نژادپرستی، دشمن مطلق با اعراب و مطالبه ((سرزمین بزرگ اسرائیل)) مشهورند و گاهی با قدرت رسمی در اسرائیل موافق و گاهی مخالفند، مایلند بگویند که بنیانگذاران و قدرتمندان واقعی حکومت، خاخام‌ها هستند که حکومتهای اسرائیل مجبورند در زمینه اجرای سیاستها - تعیین مواضع بویژه در قبال مسائل مربوط به اعراب، احداث کوچ‌نشینها - مناطق اشغالی و سازمان آزادیبخش فلسطین - با آنها همکاری و همفکری کنند. آنها برخی از شخصیتهای سیاسی هستند که نقش موثری در درگیریهای داخلی دولت صهیونیستی و درگیری اعراب و رژیم اشغالگر ایفا نموده و مینمایند.
برخی از نظامی‌های پیشین نظیر «مردخای گور» - را فائیل ایتان - و اریل شارون اعضای این مکتب هستند که بقول ناظران اسرائیلی عملا در اجرای اهدافی که برخی از شخصیتهای حزبی، نظامی و یا سیاسی اسرائیل نمیتوانند آنرا آشکار سازند، نقشهائی ایفا مینمایند.
از این مکتب - کادرهای نژادپرست و دشمن اعراب فارغ‌التحصیل شده‌اند و این دشمنی را از طریق موسسات در حکومت ابراز میدارند.
در این گزارش سعی شده است ماهیت اصلی برخی از سمبل‌های جنبشهای مذهبی یهودی که در سیر حوادث سیاسی اسرائیل سهیم هستند و همچنین ماهیت اصلی صاحبان پست‌های رسمی - مذهبی روشن گردد.
مدارس دینی صهیونیست‌پرور
از بارزترین شخصیتهای مذهبی یهودی در اسرائیل که نقش حساسی در زمینه سیاسی داشت خاخام تسفی یهوداکوک میباشد که چند سال قبل مرد، ولی هنوز مدرسه دینی‌ای که پدرش آنرا بنیاد نهاد موسسه‌ای برای تربیت و آموزش ارتش یهودی مذهب که تعصب نژادپرستی را تعلیم میدهد مشغول بکار است، و از جمله شاگردان معروف این مکتب خاخام موشیه لینفتگر است.
خاخام ابراها اسحق هاکوهین کوک که منصب خاخام بزرگ اشکنازی اول را در اسرائیل دارا بود در سال 1924 مدرسه «میر کازهاراب» به معنی مرکز تربیت را در بخش غربی شهر قدس عربی احداث نمود و بیست سال بعد از مرگ پدر کوک، پسرش خاخام تسفی یهود راکوک ریاست این مدرسه را بر عهده گرفت.
از برجسته‌ترین فارغ‌التحصیلان آن خاخام موشیه لوفینگر ساکن کوچ‌نشین کریات اربع، یکی از فعالترین تروریستهای یهودی در کرانه غربی و باریکه غزه است خاخام حییم دروکمان عضو کنیست از حزب «مفدال» (رهبر مذهبی قومی سابق) و رهبر کاندیدای «متساد» برای انتخابات کنیست بعد از جدائی از مفدال خاخام فلامان، خاخام کانون دینی کوچ‌نشین کریات اربع و عضو کنیست از جنبش فاشیستی «هتحیاه» و بالاخره خاخام فرید هوادار مشهور اخراج اعراب از «سرزمین بزرگ اسرائیل» از نیل تا فرات میباشند.
خاخام تسفی یهود اکوک که تجارب زیادی در زمینه تروریسم یهودی، زیر پا گذاشتن حتی قانون اسرائیلی در زمینه غصب حقوق اعراب و مصادر سرزمینهای آنان دارد معتقد است: «سرزمین اسرائیل نه ملک شخصی ساکنین اسرائیل نه رهبران آن بلکه فقط متعلق به اسرائیل میباشد».
مقامات سیانی و خاخام‌های صهیونیستی
مدرسه دینی خاخام کوک (پسر) منحصر به فارغ‌التحصیلان گروه مذهبی ناسیونالیست نبود، این مدرسه را تا قبل از مرگ خاخام کوک تنی چند از سرکردگان حکومتهای اسرائیل رهبری و سرپرستی میکردند. در سالهای بعد از جنگ تجاوزکارانه ژوئن 1967، مردخای گور فرمانده آنروز ستاد ارتش اسرائیل و وزیر بهداری فعلی گاه و بیگاه با خاخام کوک دیدار مینمود و باتفاق او فصولی از تورات را مورد بررسی قرار میداد. همچنین موشه دایان وزیر جنگ وقت اسرائیل با خاخام کوک مکاتباتی انجام میداد.
همچنین اریل شارون وزیر فعلی تجارت و صنعت (و وزیر جنگ در خلال جنگ 1982 لبنان) - شیمون پرز رئیس حکومت فعلی و دیگران با خاخام کوک در مدرسه «مر کازهاراب» ملاقات مینمودند. نظریات کوک در سیاست اسرائیل در چند کلمه خلاصه میشود. او معتقد است: «تمامی این کشور متعلق به ماست و طبعا متعلق به همه و مآلا قابل انتقال از ما به دیگران نیست».
از بین افرادی که مواضع و سیاستهائی از خود بجا گذاشتند خاخام موشیه لوفینگر است که در رلهای گذشته فعالیتهائی داشت.
خاخام لوفینگر شاگرد خاخام زلیخواز اوایل احداث کوچ‌نشین یهودی نژادپرستانه در کرانه غربی و باریکه غزه بعد از تجاوز 1967 عامل موثر در احداق کوچ‌نشین بود. وی نخستین عملیات کوچ‌نشین را رهبری نمود. او بنیادگذار کوچ‌نشین در همان شهر و دیگر مناطق بوده و از فعالترین افراد جنب کوچ‌نشین یهودی در مناطق اشغالی فلسطین اشغال شده از سال 1967 بشمار میرود.
او مواضع و نکته نظرهای فاشیستی خود را کتمان نمیکند و در یکی از مصاحبه‌های مطبوعاتی‌اش اعلام نمود: «من صمیمانه از خاخام مائیر کاهانا قدردانی میکنم. مشی ظاهری او نشان میدهد که او به راه و رسم «پیامبران دروغین» پای‌بند است و یکی از بارزترین دلایل آن این است که او در مقابل دوربین فیلمبرداری لباسش را پاره کرد و خود را بر خاک مالید تا پایبندیش را به اهدافش نشان دهد.
در یکی از سخنرانیهایش آمده است: «هر کس مخالفین ما را علیه بازگشتمان به الخیل تحریک نماید، جائی در بین ما ندارد. برخی از کشورهای عربی در مجاورت ما قرار گرفته‌اند - هر کس با حکومت ما موافق باشد مورد احترام واقع شده و گزندی به او نخواهد رسید. در اینجا فقط حقوق انسانی را دارا خواهد بود ولی در کشورهای عربی از حقوق سیاسی برخوردار خواهد شد. اینجا حکومتی برای یهودیانی که بعد از گذشت دو هزار سال مهاجرت - بسوی آن بازگشته‌اند - ساخته شده است.
از مواردی که بایستی در مورد شخصیت لوفینگر ذکر نمود اینستکه او از حمایت حکومتهای پی در پی اسرائیل و کمک مالی ثروتمندان یهودی مقیم اروپای غربی و آمریکا برخوردار بود.
معروف است که لوفینگر کمک بیشماری از ساموئی تایمر (وزیر دادگستری وقت) دریافت نمود - این شخص اعانه‌ای به ارزش ده هزار دلار از یک ثروتمند یهودی بنام «سان فان» برای فوفینگر جمع‌آوری نمود تا او فعالیت کوچ‌نشین‌سازی در کرانه غربی اشغالی را آغاز نماید.
همچنین معروف است که یکی از رهبران حزب «معراخ» بنام نعیال الون که در سالهای دهه هفتاد مرد با لوفینگر در کوچ‌نشین کریات اربع ملاقات کرد و فعالیت او در این زمینه تبریک گفت. همچنین «شلومو هیلل» (معراخ) رئیس فعلی کنیست و وزیر پلیس وقت (جلاد روز زمین در 1976) اولین کسی است که کوچ‌نشین‌سازان را بر علیه اعراب مسلح کرد.
از دیگر فارغ‌التحصیلان مدرسه خاخام کوک، خاخام حییم دروکمان است. وی اینک نامزد شده است تا خلائی را که معلمش از حیث آموزش اصول دینی راستگرایان افراطی بر جای گذاشته است پر نماید.
خانواده خیانتکار
درباره دروکمان لازم است به واقعیتی اشاره کنیم و آن اینستکه او هنگام تحصیل در مدرسه (مرکز تربیت) شاگرد ممتاز و دوست داشتنی در نظر خاخام کوک محسوب میشد همسر او بنام «ساره دروکمان» که یک پزشک است برای اولین بار در صفحه تلویزیون و در خلال اعتصاب چند هفته‌ای پزشکان بیمارستانهای دولتی اسرائیل ظاهر شد. او در آن روز با ادامه فعالیتش به دوستانش خیانت نمود این ثابت میکند که خانواده دروکمان ذاتا مرتجع و خیانتکارند.
خاخام حییم دروکمان تجاوز پنجم ژوئن 1967 را «جنگ رهائی‌بخش» توصیف میکند. وی در یکی از مصاحبه‌های مطبوعاتی خود اظهار داشت: «اعراب خواهان صلح و همزیستی با مانیستند - چشم‌پوشی از یهودا و سامرا (کرانه غربی اشغالی) خودکشی عمدی است - اگر ما از قلب کشور چشم‌پوشی نمائیم موجودیت‌مان در معرض خطر قرار خواهد گرفت. بدون سرزمین اسرائیل ملت اسرائیل وجود ندارد و بدون ملت اسرائیل (نغوذا باالله) نیازی به صلح نیست»
وی هنگامیکه عضو کنیست از جانب حزب مفدال ائتلافی با حکومت بود با قرارداد صلح فردی با مصر مخالفت میکرد و اخیراً از مفدال جدا شد و سازمان «متسبه» را تاسیس نمود. معروف است که این سازمان یکی از افراطی‌ترین جنبشهای دست راستی یهودی است.
خاخام دروکمان که خود را ادامه‌دهنده راه خاخام تسفی کوک بحساب میاورد مواضع و اهداف خود را صریحاً نشان میدهد. وی بارها و در هر مناسبتی تشکیلات تروریستی یهودی را مورد تأیید قرار داده است و اعضای آنرا ستایش کرده است.
دروکمان بر خلاف دوستان و همکارانش، هدفش در رسیدن به حکومتی را که با قوانین تورات اداره میشود کتمان نمیسازد. وی در این زمینه در یکی از مصاحبه‌هایش گفت: در آنروز وقتی مسائلی پیرامون شیوع وبای مخدرات در بین جوانان مطرح گردید من فکر کردم راه درمانی برای این مخدر بجز استفاده از مخدر دیگر وجود ندارد و آن (مخدر توراتی) است که موسی آورده است (تلمود میگوید: «تورات» مخدر حیات است).
از سال 1967 در قدس اشغالی از جمله قدس عربی دهها مدرسه دینی یهودی ساخته شده - وجه مشترک اکثر آنها - دشمنی با اعراب و خواست آنان دایر بر بازسازی بنای هیکل سلیمان بر خرابه‌های مسجد الاقصی و اشغال مجدد قدس عربی و آواره کردن ساکنین عرب از مناطقشان است.
یکی از این مدارس دینی مدرسه «عطراز کوهینیم» در قدس عربی اشغالی است که در ماه مارس 1983 شاهد تشکیل یک «کنفرانس منطقه‌ای» تحت عنوان «رسوم، شکل و ضرورت احداث هیکل سوم» بود. در این کنفرانس 700 نفر از خاخام‌ها و شاگردان آنها شرکت داشتند. از بارزترین آنها خاخام یسرائیل اریتیل از فارغ‌التحصیلان مدرسه خاخام تسفی کوک بود. یسرائیل اریتیل چند روز قبل از این تاریخ از زندان آزاد شده بود. اتهام وی شرکت در رهبری توطئه اشغال مسجد الاقصی بود. وی در این کنفرانس یک سخنرانی ایراد کرد که بخشی از این سخنرانی پیرامون ((هیکل سوم و محتوای آفریدن جهان)) را در زندان آماده کرده بود.
اعراب بسوی کشورهای عربی، یهودیان بسوی صهیون!
خاخام یسرائیل اریتیل با وجود اینکه یکی از متدینین لشکر سربازان چترباز (زیر نظر مردخای گور وزیر بهداری کنونی - رئیس سابق ستاد ارتش و از رهبران حزب کار - معراخ) میباشد، در این کنفرانس شرکت نمود. ناگفته نماند که لشگر مذکور در اشغال قدس عربی در سال 1967 شرکت کرد و خاخام اریتیل در خلال درگیری با ارتش اردن در خلال جنگ زخمهای عمیقی برداشت.
در مورد ماهیت حزب کار اسرائیل همین بس که مردخای گور هنگام بدست گرفتن فرماندهی منطقه شمالی ارتش اسرائیل خاخام اریتیل را بسمت خاخام منطقه نظامی شمال تعیین نمود.
از اقدامات شاخص این خاخام تاسیس سازمانی بنام «معوز» بود و این جناح افراطی «جنبش بخاطر متوقف نمودن عقب‌نشینی از سینا» بود. اریتیل در اواخر هفته اول جنگ ژوئن 1982 لبنان اعلام نمود بایستی لبنان را جزئی از سرزمین اسرائیل و به تعبیر او (بخش زیبائی از سرزمین اسرائیل و طرح آستروزبلون - تعبیر توراتی) در نظر گرفت.
اسرائیل بزرگ در نظر او شامل قسمتی از لبنان تا بندر طرابلس و اغلب اراضی سوریه و بخشی از عراق، کل اردن و قسمتی از کویت و شبه جزیره سینا میباشد.
از افراد موثر و صاحب نفوذ در بین اشخاص عضو فاشیست کنیست و رهبر جنبش مشهور (کاخ) مائیر کاهانا است که خواهان اخراج اعراب و تحقق شعار (اعراب بسوی کشورهای عربی و یهودیها به صهیون) بود. او هر روز افکار و نظریاتش علیه اعراب را تبلیغ مینماید و این افکار در نظر روزنامه‌نگاران سیاستمدار و متفکرین اسرائیل بمنزله وبائی است که در بین جوانان اسرائیلی سریعا شیوع پیدا میکند کاهانا حدود چهل سال قبل به اخذ مدارک از یکی از مدارس دینی یهودی در نیویورک نائل گردید و از زمانیکه خود را شناخته روشهای ترویستی را از طریق تشکیل سازمانهای فاشیستی نظیر «کمیته دفاع یهودی» در ایالات متحده قبل از آمدنش به اسرائیل در سال 1971 اعمال نموده است. براساس گواهی نزدیکترین هم‌پیمانانش او یک شخصیت فاسق است که از اختلاس - فریفتن دوستان و خیانت به آنها ابائی ندارد. امروز مسلم شده است که کاهانا کمکهای فراوانی را از منابع مجهول‌الهویه در ایالات متحده دریافت میکند و بنفع دفتر اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و سازمان اطلاعاتی (اف-بی-آی) و سازمان اطلاعاتی (موساد) اسرائیل علیه نیروهای ترقیخواه فعالیت میکند.

نظرات بینندگان
آخرین مطلب
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات