- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
دوشنبه(10/5/90) خبری با عنوان «جسارت سایت سفارت انگلیس در تهران» بر روی خروجی برخی از سایت ها و خبرگزاری ها قرار گرفت. تابناک این خبر را چنین نقل کرد: «سایت انگلیسی سفارت انگلستان در تهران، با درج مطلبی با نام «ده افسانه درباره ایران و موضوع هسته ای ایران» تأکید کرده که ایران حق قانونی برای غنی سازی اورانیوم حتی برای مقاصد صلح آمیز را ندارد و باید غنی سازی را تعلیق کند!»1
این سایت در ادامه تلاش کرده در قالب طرحی پرسش و پاسخ گونه به آنچه که آن را افسانه و ابهام می نامد، در خصوص فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران، چرایی برخورد دوگانه انگلیس با پرونده هسته ای رژیم صهیونیستی، ابعاد به اصطلاح حقوقی قطعنامه های هسته ای علیه کشورمان که به زعم نویسنده این مطلب بر اساس تصمیم گیری شورای امنیت سازمان ملل بوده و همچنین چگونگی مناسبات بین ایران و انگلیس بپردازد. به عنوان مثال سایت سفارتخانه انگلستان، درباره برخورد دوگانه انگلستان با پرونده هسته ای رژیم صهیونیستی این گونه پاسخ داده است که: انگلستان به دنبال خاورمیانه عاری از سلاح هسته ای است و از مقامات این رژیم هم خواسته اند به معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای بپیوندند که آنان از ترس خطر ایران هسته ای به این معاهده نپیوسته اند!
در ادامه این سایت با القا و فریب رسانه ای، ایران را عامل تهییج و حرکت کشورهای منطقه به سمت سلاح هسته ای دانسته، می نویسد:«اگر ایران به دنبال سلاح هسته ای حرکت کند، دیگر کشورهای منطقه نیز به دنبال سلاح هسته ای خواهند رفت و سرانجام فرایند صلح خاورمیانه به خطر خواهد افتاد!» پس از آن این سایت ضمن درخواست تغییر رفتار ایران که آن را مطالبه جهانی از ایران می داند، با لحنی تهدیدآمیز صحبت از قرار داشتن گزینه حمله نظامی بر روی میز می نماید.
در خصوص ابعاد و زوایای مختلف مطلب گستاخانه و اهداف و انگیزه های گردانندگان به دور از آداب دیپلماتیک سایتی که به لحاظ حقوقی متعلق به سفارتخانه انگلیس در تهران محسوب می شود، لازم است نکاتی به این یقه سفیدهای استعمارپیشه که هنوز هم گویی فکر می کنند در ایران عصر قاجار هستند، تفهیم شود.
1- اساسنامه آژانس انرژی اتمی یک حق و یک تعهد را در خود گنجانده است. حق برخورداری از انرژی صلح آمیز هسته ای (ماده ۴) و تعهد به مذاکره برای خلع سلاح هسته ای (ماده ۶). ایران هم به عنوان یکی از کشورهایی که معاهدات بین المللی را پذیرفته از این حق برخوردار است و هیچ کشوری از جمله انگلیس نمی تواند ایران را از این حق طبیعی و قانونی خود محروم نماید.
2- در پاسخ به مسئله قانونی بودن و مشروعیت قطعنامه های شورای امنیت علیه ایران که در ادعای سایت مذکور وجود دارد؛ باید گفت که این قطعنامه ها نا مشروع اند. دلیل حقوقی بر این ادعا اینکه وفق بند ج ماده ۱۲ اساسنامه وظیفه اعلام انحراف یک کشور از تعهداتش طبق اساسنامه با بازرسان آژانس است که آنها بارها اعلام کرده اند که برنامه هسته ای ایران هیچ گونه انحرافی به سمت برنامه های ممنوعه نظامی ندارد، پس بیهودگی این ادعای سایت سفارت انگلیس هم مشخص می شود که«این آژانس بوده که پرونده ایران را به شورای امنیت سازمان ملل متحد داده و همه مسائل بنا بر قانون آژانس انجام شده و انگلستان و دیگر کشورها، هیچ نقشی در این زمینه نداشته اند.» در حالی که شواهد و دلایل زیادی وجود دارد که ثابت می کند اتفاقا پرونده ایران نه توسط آژانس که توسط آمریکا، انگلستان و فرانسه به شورای امنیت برده شد و شاهد این مدعا هم تلاش های این سه کشور در بیرون از آژانس برای حواله دادن پرونده هسته ای کشورمان و تهدیدهای آنان در این زمینه و همچنین مصاحبه های محمد البرادعی، مدیر کل وقت آژانس و انتقاد از این تصمیم ها است.
3- در خصوص عدم اجرای پروتکل الحاقی از سوی ایران هم باید به یاد حافظه ضعیف انگلیسی ها آورد که اساسا ایران آن را در موافقت نامه سعدآباد در قبال دریافت مشوق هایی به صورت داوطلبانه پذیرفت و کوتاهی غربی ها از اجرای تعهداتشان در مذاکرات هسته ای فعلا آن را معلق کرده است. از سوی دیگر مسئولان سایت سفارتخانه انگلیس در تهران خوب است متذکر این نکته هم بشوند که چرا با وجود تصریح به تعلیق غنی سازی موقت اورانیوم آن هم به صورت داوطلبانه از سوی ایران، آنان با کمال وقاحت از ایران خواستند که غنی سازی را برای همیشه متوقف کند. در حالی که اگر ایران می پذیرفت نه نقطه پایانی بر زیاده خواهی های انگلیسی ها و دوستان غربی اش متصور بود و نه جمهوری اسلامی ایران امروز بر قله فن آوری صلح آمیز هسته ای منطقه می ایستاد.
4- سایت سفارت انگلستان در تهران نوشته است: ایران حق قانونی برای غنی سازی اورانیوم ندارد و آن را مستند به قطعنامه هایی کرده است که اولا جمهوری اسلامی ایران آنها را به دلیل سیاسی بودن و عاری بودن از مسائل فنی و حقوقی هیچ گاه نپذیرفته است. ثانیا سایت یک سفارتخانه از چه جایگاه حقوقی برخوردار است که بتواند یک کشور را از حقوق هسته ای اش محروم نماید.در حالی که ایران مطابق اساسنامه آژانس و دیگر پادمان های حقوقی اتمی و تحت نظارت جدی دوربین ها و سرکشی های گاه و بی گاه ماموران آژانس نه تنها اصل حق غنی سازی اورانیوم برای تولید انرژی و مصارف مسالمت آمیز را به دست آورده، بلکه با رفتار قانونی و مقاومت هسته ای خود توانسته میزان غنی سازی را به 20درصد هم برساند.
5- ادعای گزاف دیگر این سایت نپیوستن رژیم صهیونیستی به «ان.پی.تی»، به دلیل ترس از ایران هسته ای است. به فرض محال این سخن درست باشد، اولا مگر ایران از همان آغاز پیروزی انقلاب دنبال سلاح هسته ای بوده که این رژیم سلاح های هسته ای تولید کرده و به آژانس هم نپیوسته است؟! در ثانی مگر رژیمی که دارای سلاح هسته ای است و دیگران را هم تهدید به استفاده از زور کرده، با کشوری که عضو آژانس است، سلاح هسته ای تولید نکرده و کسی را هم تهدید به استفاده از روز نکرده، با هم یکسان هستند؟ ثالثا بسیاری از کشورهای منطقه، از جمله دنباله نامشروع امپریالیسم در منطقه قبل از این که ایران به دنبال دستیابی مسالمت آمیز به دانش و فن آوری صلح آمیز هسته ای باشد، به سلاح کشتار جمعی اتمی دست پیدا کرده بودند.
6- سایت سفارت انگلستان در تهران آورده است، همه جامعه بین اللملی خواهان تغییر رفتار تهران هستند. اولا باید از مسئولان این کشور خواست تا یک بار برای همیشه، جامعه بین اللملی مد نظر خود را تعریف کنند تا ملاک و معیار این جامعه برای همگان مشخص گردد و ثانیا آیا بیش از صد کشور عضو جنبش عدم تعهد که همواره به نفع ایران رای داده اند، جز جامعه بین المللی محسوب نمی شوند؟
7- این که سایت سفارت انگلستان گفته که یکی از نشانه های روابط خوب انگلستان با ایران این است که آنان روابط خود با ایران را قطع نکرده اند، جمله ای پارادکسیکال چون دیگر سیاست های پیر استعمار است؛ زیرا این طرف ایرانی بوده که با وجود تذکرات مداوم به انگلستان به دلیل اهانت های همیشگی به ایران و شهروندان ایرانی، همواره حسن نیت خود را ثابت کرده، وگرنه کسی در سیاست بازی انگلیسی ها شکی ندارد. مضاف بر آن این بازرگانان و تجار انگلیسی و آمریکایی هستند که تحریم های ایران را به ضرر اقتصاد غرب و به سود رقیبان قدری مثل روسیه و چین ارزیابی کرده، خواستار تبادلات تجاری با ایران ولو به قیمت پرداخت جریمه های کلان به دولت های شان بوده اند.
8- تاکنون آژانس هیچ گاه دلائلی دال بر ماهیت نظامی برنامه‌های هسته‌ای ایران کشف ننموده و به دفعات مختلف ماهیت صلح آمیز برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را مورد تأیید قرار داده است. همچنین هیچ یک از دولت های مدعی تاکنون دلیلی را در این خصوص ارائه نکرده اند و صرفاً با ارائه اطلاعات نادرست، جریان رسیدگی عادی به این موضوع را مختل ساخته اند.
9- از دیدگاه حقوقی، جمهوری اسلامی ایران معتقد است که نمی تواند امری عدمی را اثبات کند و از آنجایی که آژانس توانسته است برنامه های هسته‌ای کشورمان را صلح‌جویانه اعلام دارد، فلذا می بایست موضوع عادی تلقی گردد. این در حالی است که متأسفانه، در برخورد با موضوع هسته‌ای کشورمان همواره متغیرهای سیاسی مدنظر بوده و متغیرهای فنی و حقوقی کمترین توجه را به خود جلب کرده اند. به عنوان بارزترین مثال در این زمینه، می توان به ارسال پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت اشاره نمود که با گزارشی بدون مبنا و غیرقانونی و تنها با اعمال نفوذ قدرت های غربی از جمله انگلیس موضوع هسته ای جمهوری اسلامی ایران به شورای امنیت رفت و شورا با تصویب قطعنامه 1696 در 9 مرداد ماه 1385 (31 ژوئیه 2006) ضمن استناد به ماده 40 از فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد، از ایران خواست که فعالیت‌های تحقیق و توسعه هسته‌ای خود را تعلیق سازد. در مقابل، جمهوری اسلامی ایران با این استدلال که قطعنامه مذکور حقوق حقه آن را نادیده گرفته، از اجرای آن خودداری ورزید. پافشاری جمهوری اسلامی ایران بر حقوق خویش، باعث شد برخی اعضای شورای امنیت تصویب قطعنامه های زنجیره ای متضمن اقدامات اجرایی را در دستورکار این نهادی که باید حافظ صلح و امنیت بین‌المللی باشد، قرار دادند. حافظه تاریخی ملت ایران نقش محوری لندن را هم در ارسال پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت و هم در صدور زنجیره ای قطعنامه های بعدی، فراموش نخواهد کرد.
10- در پایان این سایت به تبع سیاست های خصمانه آمریکا علیه کشورمان، ایران را تهدید کرده است که اگر ایران از غنی سازی اورانیوم -که به استناد اساسنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی حق مسلم هر کشوری است- دست بر ندارد، به گزینه نظامی متوسل خواهند شد؛ البته باید تا به حال به پیر سیاست تفهیم شده باشد که سیاست هویج وچماق از خیلی وقت پیش کارکرد خود را در مورد ایران از دست داده است. اگر گوش ایران به این حرف ها بدهکار بود هیچ گاه نمی توانست به شرایط امروزش در حوزه هسته ای و دیگر ساحت های علمی و تکنولوژیکی نائل گردد. در ثانی انگلیس و غرب به دلایل استراتژیک بیرونی و شرایط وخیم داخلی در حوزه گرفتاری های اقتصادی و اجتماعی در موقعیتی نیستند که بتوانند ایران مقتدر را تهدید نمایند و جبهه ای دیگر، آن هم در قد و قواره ایرانی که خودشان معترفندکه «ایران به زودی جایگزین آمریکا به عنوان قدرتمندترین نیروی نظامی در منطقه خلیج فارس خواهد شد.»2 به روی خود بگشایند.
و در پایان، باید از دستگاه دیپلماسی کشورمان پرسید که در مقابل این رفتارهای موهن، متکبرانه، بی ادبانه و غیر دیپلماتیک انگلیس چه اقدامی صورت داده است تا اصل عزت که از اصول ترسیمی برای دستگاه سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران از سوی امام خامنه ای(مد ظله العالی) است به خوبی پاس داشته شود.
پی نوشت:
1. تابناک، کد خبر: ۱۸۰۷۹۹، تاریخ انتشار۱۰ مرداد ۱۳۹۰.
2. مرکز تحقیقات امنیتی استراتفور آمریکا،29/4/90، به نقل از خبرگزاری فارس.
