اعتراض به بحث‌های ملی‌گرایانه

احمد توکلی دیروز چهارمین نامه اعتراضی خود را خطاب به احمدی‌نژاد منتشر کرد. رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم تهران در مجلس در نامه‌ای خطاب به احمدی‌نژاد از آنچه اصرار به حرف‌های ملی‌گرایانه وی خواند، انتقاد کرد. در بخشی از این نامه خطاب آمده است: اخیرا در سخنرانی‌ها و گفت‌وگوهای تلویزیونی جنابعالی گرایش جدیدی آشکار شده است که از جهات گوناگون سوال‌برانگیز و در خور توجه است. ضرورت این توجه از حیث مقام ریاست جمهوری است که اکنون مسئولیت آن به دوش شماست. منظورم اصرار شما به حرف‌های ملی‌گرایانه‌ای است که ابزاری بودن آن بر هر اهل نظری‌ آشکار است و غیراسلامی بودن آن نیز. در این باره موارد زیر قابل توجه است: شما در گفت‌وگوی مستقیم تلویزیونی سه‌شنبه شب 26/11/89 که حدود یک ساعت آن به سخنان جنابعالی اختصاص داشت بیش از 45 بار از کلمه ایران، ایرانی و ایرانیان، به جا و نابجا، استفاده کردید. این وضع در سخنرانی شما در همایش نقش فناوری‌های نوین در زندگی انسان برای تحقق صلح و سعادت در 30/11/89 در کیش تکرار شده است. در حالی که در این دو برنامه از کلمه اسلام استفاده نکردید. همچنین شما در این ایرانی‌گری تا جایی پیش می‌روید که به قلب واقعیت هم مبتلا می‌شوید، آنجا که گفته‌اید: «ایرانی‌ها اینطوری‌اند دیگر، جانشان را می‌دهند برای عزت ایران، چقدر روی مین رفتند برای عزت فرهنگ این سرزمین! چرا جوری سخن می‌گویید که گویی مفاد این همه وصیت‌نامه‌های شهدا را نادیده گرفته‌اید که اعتقادات دینی و سرمشقی که از اولیای خدا گرفته‌اند جانمایه انگیزه‌های آنان برای شهادت بوده است. در همین راستا علت دشمنی استکبار را با ایران اسلامی به نادرستی به ایرانی بودن باز گرداندید: «آن‌ها که با ما دشمنی می‌کنند، با سلاح و موشک و بمب، دشمن نیستند... از بازیابی هویت و روش ایرانی‌ها می‌ترسند. چون در تاریخ تجربه کرده‌اند، دیدند هرگاه ایران فرصتی پیدا می‌کند و خود را می‌یابند، حرفهایشان جهانی است. (همایش کیش) برای روش ایرانی هم که قبلا تعریف خاص خودتان ارائه کردید. اینکه این ایرانی‌گری که شما بر آن اصرار دارید چقدر مورد قبول محققان و مورخان است بحث دیگری است، ولی به راحتی با رجوع به تحلیل‌های واقع‌بینانه امام تعارضش با خط آن بزرگوار آشکار می‌شود: «دشمن‌های ما از جمهوری نمی‌ترسند، از امام می‌ترسند.» (صحیفه نور ج7 ص 456) حوادث افتخارآفرین این روزها منطقه شمال آفیقا تا انتهای شبه جزیره عربستان گویای همین حقیقت است که همه جا آمریکا و همپیمانانش با اسلام مساله دارند نه با ایرانی و مصری و یمنی و بحرینی. ناسیونالیسم منجط هم در ایران سابقه دارد و هم بیشتر در کشورهای عربی به ویژه در مصر. هیچگاه هم آمریکا و اروپا و اسرائیل با آن مسئله‌ای نداشتند بلکه عندالاقضاء تقویت هم در کار بود، ولی مبارزان مذهبی، به ویژه علمای آزاده در همه جا تحت فشار و تعقیب بودند. از روحانیت مبارز در ایران تا سیدقطب در مصر. تمسک به ایرانی‌گری با مصالح ملی ما در صحنه منطقه‌ای و داخلی چه می‌کند؟ درست در وضعیتی که تمامی مردم منطقه از شمال آفریقا تا یمن و کشورهای همسایه، با فصل مشترک اسلامیت علیه دست‌نشاندگان غرب قیام کرده‌اند، حق این است که رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی ایران بر اسلامیت – که واقعیت هم دارد – تاکید بورزد نه آنکه با تاکید بر ایرانی‌گری که بخشی از آن نیز گزافه و غیرواقعی است، فرصت بزرگ ارتقاء مصالح جمهوری اسلامی و مصالح کلی کشورهای مسلمانان را فرو گذارد و از آن زیانبارتر آن که با این حرف‌ها، حساسیت‌های فراوانی را هم در جهان اسلام و در منطقه علیه ایران برانگیزد. جنابعالی با مجبوبیت خوبی که به برکت انقلاب اسلامی مردم ایران بین ملل مسلمان، به ویژه ملت مصر کسب کرده بودید، می‌توانستید در این حرکت گسترده مسلمانان موثر شوید و با این اقدام موقعیت بین‌المللی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران را ارتقاء بخشید. از آدم باهوشی مثل شما غفلت از این مهم عجیب است! این چه ادبیاتی است که اهل تحقیق آن را ابزاری می‌گیرد و اهل سیاست آن را مضر؟ همچنین محور دیگر صحبت‌های شما در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های اخیر که در دو مطلب مورد بحث نیز ظهور زیادی دارد، تاکید افراطی بر محبت است. این کار از نگاه دینی قطعا ناتمام است. آقای رئیس‌جمهور! جنابعالی در گفت‌وگوی تلویزیونی پس از دفاع صددرصد از اطرافیان بعضا مساله‌دار خود، تاکید کردید که «ما یک برنامه روشن داریم» و نیروها را متناسب انتخاب می‌کنیم. لطفا برای مردم، بویژه نیروهای حزب الهی و بسیجی توضیح دهید که این ایرانی‌گری در کجای برنامه روشن شما قرار دارد؟ آیا این ادامه بزرگ کردن منشور کوروش و رونمایی از آن با حضور رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی ایران، رئیس دفترش و سفیر انگلستان است؟ آیا پرده دیگری از جداسازی «مکتب ایرانی» از «مکتب اسلامی» است؟ یا مقدمه «منشور نوروز است؟ دعوت از 12 رئیس‌جمهور و انجام مراسم ویژه در تخت جمشید از ابتکارات کیست؟ این مراسم یادآور جشن‌هایی در رژیم گذشته نیست؟ اینها در ایجاد فاصله بین ما و مسلمان دیگر چه اثری دارد؟ لازم است شما که در این گفت‌وگو شرکت می‌کنید، به این پرسش‌ها پاسخ دهید تا مردم بدانند دلیل اصلی آقای رئیس‌جمهور برای این ایرانی‌گری و تاکید غیرمعمول بر محبت با آن نتایج منفی چیست؟