دشمنان سوریه جاماندند

الف- برگزاری انتخابات شوراهای محلی
بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، پیش از اینکه مخالفانش با حمایت و دسیسه های بیگانگان، به بهانه اعتراض مردمی دست به آشوب، تخریب و کشتار بزنند در نظر داشت تدریجاً به اصلاحات سیاسی روی آورد. این تمایل وی در روزهای ابتدایی ناآرامی های سوریه شتاب گرفت. پس از گذشت مدتی از ناآرامی ها برنامه های مهم اصلاحی اش را اعلام کرد که برخی از مهم ترین آنها تصویب قانون جدید انتخابات و آزادی احزاب و امکان مشارکت و حضور آنها در ساختار سیاسی و برگزاری انتخابات شوراهای محلی در شکلی جدید و همچنین برگزاری انتخابات پارلمانی در سال 2012 بود. بشار اسد زمان برگزاری انتخابات شوراهای محلی را پیش از فرارسیدن سال نو میلادی اعلام کرد. این انتخابات، روز دوشنبه 21 آذر برگزار شد.
در انتخابات برگزار شده 42 هزار و 889 نفر نامزد برای یک هزار و 758 کرسی شوراهای محلی رقابت کردند. بیش از 14 میلیون نفر واجد شرایط رأی دادن بودند. در این انتخابات 9 هزار و 849 حوزه اخذ رأی در 154 شهر، 502 شهرک و 186 روستا دایر شده بود. در حالی که شبکه خبری بی بی سی سعی می کرد در لابه لای اخبارش القا کند که انتخابات در فضایی سرد و بدون شور و نشاط و بدون اقبال مردم برگزار شد و این ادعا را به مخالفان نسبت می داد و رادیو فردا هم با پیش گرفتن همین خط تبلیغی ادعا کرد: مردم به اجبار پای صندوق های رأی رفتند، «سانا» خبرگزاری رسمی سوریه از حضور گسترده مردم در انتخابات خبر داد. رادیو فردا برای باورپذیر کردن ادعای کذبش آن را به فردی نامعلوم نسبت داد و اعلام کرد: دخترش کارمند یکی از ادارات دولتی سوریه است و به آنها قانونی ابلاغ شده که همه کارمندان باید اجباراً در انتخابات شرکت کنند. این ترفند خبری دقیقاً از جنس ترفندهای نخ نمایی است که سال ها علیه ایران به کار گرفته شده که در بین آنها «توزیع ساندیس و ساندویچ» برای مردم ایران به مضحکه تبدیل شده است. رادیو فردا در خلال گزارش جعلی و کذبش درباره انتخابات سوریه به مشارکت گسترده مردم اعتراف کرده و آن را ناشی از اجبار حکومت دانسته است. در کنار این نحو خبررسانی بی بی سی و رادیو فردا سکوت رسانه های معروف عربی مانند الجزیره و العربیه بسیار تعجب برانگیز است. این رسانه های عربی که در توافقی نا نوشته با بی بی سی هر روز علیه سوریه کشته سازی های دو رقمی درست می کنند، از فرط ناراحتی اربابان نشان از برگزاری انتخابات و مشارکت گسترده مردمی در آن، حتی حاضر نشدند خبر برگزاری انتخابات را اعلام و بعد درباره آن دروغ پردازی کنند. در نقطه مقابل این رسانه ها «العالم» از دمشق گزارش داد این انتخابات از آن جهت که همسو با تحرکات مثبت اصلاحات در سوریه و در جهت برآوردن خواسته های جامعه است، اهمیت دارد و نخستین گام عملی در جهت اجرای قانون انتخابات عمومی به شمار می رود. قانونی که سنگ بنای برگزاری فرایند انتخابات در سوریه محسوب می شود و ضامن برگزاری انتخابات در این کشور و حق نامزدها در نظارت بر آن است.
«حسام الحکیم» معاون وزیر امور مناطق دولت سوریه نیز گفت: «این قانون را باید از دسترنج های شهروندان دانست. قانونی که به شوراهای محلی در چارچوب توسعه ای نوین حاکمیت می بخشد و بر اساس توسعه در شوراها و واحدهای اداری استوار است.» به گزارش برخی رسانه ها، قانون اداره مناطق بازتاب های بسیار مثبتی در سوریه داشته است و ناظران را بر آن داشته که این قانون را عامل ایجاد تغییری مهم در زندگی شهروندان و بالا رفتن سطح خدمات رسانی به شهروندان و توسعه واحدهای اداری معرفی کنند.
خبرگزاری رسمی سوریه «سانا» اعلام کرد میزان مشارکت مردم در انتخابات استان «سویدا» حدود 80 درصد بوده و معارضان نیز اعلام کردند استقبال مردم در شهرهای نآرام مانند «حمص» اندک بوده است.
برگزاری این انتخابات برای حکومت سوریه سه دستاورد بزرگ در راستای تحکیم ارکانش داشت: 1- مشارکت مردمی؛ مردم در بیشتر مناطق سوریه به غیر از دو سه منطقه که از سوی تروریست ها ناامن بود مشارکت گسترده ای در انتخابات داشتند. 2- به غیر از دو سه منطقه در سایر مناطق، انتخابات در امنیت کامل برگزار شد. 3- اعتماد عمومی نسبت به حکومت؛ مردم با حضور گسترده در انتخابات رسماً و مطابق قوانین بین المللی حمایت شان را از حکومت اعلام کردند. این سه دستاورد ارزشمند که در آینده با اصلاح قانون اساسی و انتخابات پارلمانی ارزشمندتر می شود، مخالفان و توطئه گران داخلی و خارجی را عملاً در موضع ضعف قرار می دهد، کمااینکه با برگزاری همین انتخابات این امر تا حد زیادی محقق شده است. چرا که از حالا به بعد مخالفان دیگر نمی توانند بر وجه ادعایی مردمی بودن شان تبلیغ کنند و وجه کشتار و جنایت آنها برجسته می شود. همین وضعیت متوجه حامیان خارجی آنها نیز خواهد شد. بنابراین مردم سوریه با امیدواری و دشمنان شان با ناامیدی در انتظار آینده هستند.
ب- عقب‌نشینی غرب
مقاومت حکومت و مردم سوریه و فهم اینکه آنها به سبب حمایت از مقاومت هدف یورش ناجوانمردانه مزدوران داخلی و مستکبران خارجی قرار گرفته اند و اصرار بر حفظ موضع و ادامه مسیری که در پیش گرفته اند و نیز ناتوانی تروریست ها در پیش برد اهداف غرب و دست زدن به کشتار مردم و نشان دادن چهره ای خشن و خونریز از خود که هیچ حمایتی از آنها را موجه نشان نمی دهد، موجب شد غرب موقتاً عقب نشینی کرده تا موضوع را از نو بازبینی کند. در همین راستا بود که چند روز پیش آمریکا و فرانسه سفیران شان را به سوریه بازگرداندند و گفته می شود، آمریکا از طریق سفیرانش در کشورهایی که برای براندازی بشار اسد فعالیت می کردند، موضع آمریکا را که فعلاً از براندازی بشار اسد صرف نظر کرده به دولت های مزبور ابلاغ کرده اند.
در این باره روزنامه «الاخبار» تأکید می کند، آمریکایی ها در تلاش هستند، روابط خود با اسد را دوباره از سرگیرند و بازگشت سفیر آمریکا به دمشق طی هفته گذشته دلیل این مدعا است.
این روزنامه در ادامه می افزاید: به این ترتیب می توان گفت، منطقه ملتهب خاورمیانه در آستانه ورود به مرحله جدیدی از «آرام کردن بازی» است، چون آمریکا و همدستان منطقه ایش به این نتیجه رسیدند که سیاست های در پیش گرفته شان، آنها را به «تنگنا» انداخته و درگیر «بحران» واقعی کرده است.
منابع دیپلماتیک جهان عرب بر این باورند، عوامل چندی موجب به دست آمدن این نتایج برای آمریکا و همدستانش در منطقه شده است که مهم ترین آنها «ایستادگی رئیس جمهور سوریه و نظام وی در برابر شدیدترین و سخت ترین حملات» از زمان رسیدن وی به قدرت در سال 2000 تاکنون بوده است.
غیر از آن شکل گیری «مثلث ناکامی و شکست» پایگاه معارض را که در محور آمریکا- ترکیه- رژیم های عربی نمود پیدا می کرد، به زانو در آورد. این مثلث ناکامی در موارد زیر قابل ملاحظه است:
- ناتوانی در بسیج ملت سوریه جهت براندازی نظام بشار اسد؛ با این که در این راه از تمام امکانات رژیم های عربی از جمله امکانات اطلاع رسانی و تبلیغاتی و مالی و تسلیحاتی آنها علیه سوریه بهره گرفته شد.
- ناتوانی در روی آوردن به گزینه دخالت یا حضور نظامی با وجود ایران و روسیه؛ تغییر و تحولات هفته های اخیر از جمله مانورهای نظامی سوریه و سرنگونی پهپاد جاسوسی آمریکا در ایران صحت این مدعا را ثابت کرد.
- ناتوانی در تحمیل اقدامات اتخاذ شده توسط اتحادیه عرب که در تعلیق عضویت سوریه در این اتحادیه و تحمیل مجازات های دیگر نمود پیدا می کرد.
این منابع دیپلماتیک در ادامه به نکته مهم تری اشاره می کنند، این که آمریکا به این باور رسید که متحدان دمشق در لبنان و عراق، دو کشور مهمی که نقش اساسی در اجرای محاصره تحمیل شده بر سوریه باید ایفا می کردند، از جمله طرف های ذی نفوذ در این دو کشور بودند و آنها متحدانی استراتژیک و نه تاکتیکی بودند و به همین دلیل نمی توان موضع آنها را حتی با توسل به زور و اجبار تغییر داد و این بدین معنا است که «نه قراردادی توسط آنها علیه دشمن منعقد می شود» و «نه خنجری توسط آنها بر پشت سوریه فرود می آید.»
ج- ترکیه و قطر بازندگان بزرگ
ترکیه و قطر دو کشوری هستند که بیشترین اشتیاق و فعالیت را برای ساقط کردن حکومت سوریه از خود نشان دادند. رفتار دولت ترکیه در مواجهه با حوادث سوریه نشان داد که مقامات ترکیه در محاسبه ای کاملاً اشتباه که علائم خیال پردازی و بلندپروازی در آن مشهود است خود را چکش دست آمریکا قرار دادند تا هرزمان و به هر شکل که می خواهد بر سرملت مقاوم سوریه فرودآورد؛ بر این اساس ترکیه با تمام امکانات پشت سر تروریست ها و آدم کش ها قرار گرفت و از یک سو شفاهی به مقامات سوریه حمله و آنها را تهدید می کرد و از سوی دیگر امکانات، سلاح، آموزش و ... را در اختیار تروریست ها قرار می داد و با مداخله در امور داخلی سوریه، تلاش می کرد حکومت را تضعیف کند و مردم را علیه آن بشوراند. روزنامه روسی «زافترا» در این باره نوشت: «ترکیه مسئولیت تجهیز گروه های خرابکار تروریستی به اطلاعات مربوط به امکان و جابه جایی نیروهای سوری را برعهده گرفته است و سازمان اطلاعات ترکیه نیز به شنود مکالمات نظامیان سوری و نیروهای امنیتی می پردازد. این روزنامه خاطرنشان کرد: نیروی زمینی ترکیه نیز نقش اساسی در آماده سازی برای عملیات ضدسوری ایفا می کند، به طوری که افسران این نیرو به آموزش گروه های خرابکار مزدور و آماده کردن این گروه ها برای دست زدن به عملیات در داخل خاک سوریه می پردازند.
این روزنامه درباره نقشی که سازمان اطلاعات ترکیه در هدف قرار دادن سوریه بازی می کند، هشدار داد و نوشت: مقامات ترکیه اقدام به ورود گروه های خرابکار و تروریستی به داخل سوریه می کنند که این گروه ها از نظر تجهیزاتی و آموزشی در داخل خاک ترکیه آماده شده اند.
مقامات ترکیه تلاش می کنند با پخش تصاویر اعضای این گروه های خرابکار در رسانه ها، از آنها به عنوان نیروهای جدا شده از ارتش سوریه یاد کنند.
این روزنامه در پایان نوشته است سازمان اطلاعات ترکیه از وسایل و تجهیزات جاسوسی ساخت اسرائیل و آمریکا برای شنود و ایجاد اختلال در دستگاه های ارتباطاتی سوریه استفاده می کند، گذشته از آن ترک ها به عنوان اعضای ناتو از اطلاعات جاسوسی دقیق آمریکا علیه سوریه بهره برداری می کنند.
مقامات ترکیه آنچنان سراسیمه در فرایند توطئه براندازی علیه حکومت سوریه می تازند که لحظه ای درنگ نمی کنند و از خود نمی پرسند، اگر پس از این همه هزینه و رسوایی، حکومت بشار اسد ماند و سرنگون نشد، تکلیف چیست؟ آنچه که در پشت پرده سقوط حکومت سوریه نهفته، آنچنان مست کننده است که مقامات ترکیه متوجه کاهش محبوبیت شان در بین مردم خودشان نیستند و گویا نمی شنوند که رهبران احزاب سیاسی علیه مواضع دولت ترکیه سخن می گویند و مردم در تجمع های چند هزار نفری علیه آن شعار می دهند. از حالا به بعد سوال اصلی درباره ترکیه این است که دولت این کشور می تواند خودش را از باتلاقی که غرب پیش رویش گذاشت نجات دهد یا خیر؟
رفتار حکومت قطر علیه سوریه مانند ترکیه خیلی رو نیست. قطری ها در توطئه چینی علیه سوریه بیشتر بر سرمایه و تبلیغات متکی هستند و از جایگاه شان در اتحادیه عرب که ریاست آن را به عهده دارند استفاده می کنند. روزنامه «الوطن» چاپ سوریه با درج مقاله ای نوشت: از یکی از شخصیت های بارز مخالف نظام سوریه در بدو ورودش به قطر درباره نقش این کشور در بحران سوریه سوال کردم و او پاسخ داد: «دردیدار از قطر و دیدار با برخی از مسئولان قطری و تحلیلگران پیرامون آنها به این نتیجه رسیدم که «حمدبن خلیفه آل ثانی» امیر قطر تلاش می کند حتی با هزینه کردن 100 میلیارد دلار نظام سوریه را سرنگون سازد.
سخن پایانی: چنانچه حکومت و ملت سوریه و حتی برخی کشورهایی که در توطئه علیه سوریه فعالند، در وضعیت موجود و اتفاقاتی که پس از سقوط احتمالی حکومت سوریه- که در حال حاضر منتفی شده به نظر می رسد- رخ خواهد داد، دقت و تأمل کنند، متوجه رسالت خطیر تاریخی خود خواهند شد و انگیزه شان برای حفظ وضع موجود و جلوگیری از اتفاقات ناگوار که منطقه بسیار بزرگ و دور از تصوری را دچار خسارت های جبران ناپذیر می کند، چند برابر افزایش پیدا می کند. حکومت و ملت سوریه نشان داده اند که قادرند بار این مسئولیت سنگین را به تنهایی هم به دوش گیرند، آنهایی باید نگران باشند که این بار به به مقصد برسد و آنها در این مقصد رسیدن سهمی نداشته باشند؟!