رژیم صهیونیستی و بحران‌های فزاینده اجتماعی (بخش اول)

در حالی که تنش میان یهودی‌های افراطی و مقامات رژیم صهیونیستی بالا گرفته و تحلیلگران یهودی، مقامات رژیم صهیونیستی را آدمکش توصیف کرده‌اند، تمامی شواهد از بالاگرفتن شکاف و اختلاف نظر در داخل رژیم صهیونیستی خبر می‌دهد.‏
«یهودا بوئر» استاد دانشگاه بیت‌المقدس در مقاله‌ای نوشت: زمانی که تظاهرکنندگان فوق افراطی یهودی با مقامات رژیم صهیونیستی در خصوص مسائلی چون تفکیک جنسیتی در مکان‌های عمومی درگیر شدند، بسیاری از تظاهرکنندگان معترض یهودی، رژیم را همانند نازی‌های آلمانی توصیف کردند. ‏
در این مقاله به این نکته اشاره شده است که چنین درگیری‌هایی در سال‌های اخیر در سرزمین‌های اشغالی به شدت افزایش یافته است چرا که یهودی‌های فوق افراطی که 10 درصد جمعیت یهودی‌های ساکن سرزمین‌های اشغالی را تشکیل می‌دهند، علیه رژیم حاکم موضع گرفته‌اند. ‏
به گفته برخی‌ها این عده قصد دارند ایده‌ها و روش‌های خود را برای زندگی به دیگران تحمیل کنند. ‏
نویسنده مقاله در ادامه سؤالاتی را با این مضمون طرح کرده است: آیا شکاف مذهبی در سرزمین‌های اشغالی بالا گرفته است؟ آیا میان هولوکاست و پیدایش رژیم اسرائیل ارتباطی وجود دارد؟ ‏
وی در ادامه در همین خصوص تصریح کرد: پیدایش رژیم صهیونیستی نتیجه هولوکاست نیست، بلکه تقریبا نتیجه این امر است که هولوکاست به طور کامل موفقیت‌آمیز نبوده است. ‏
«یهودا بوئر» که یکی از کارشناسان موضوع هولوکاست در دانشگاه بیت المقدس است، پیش از این گفته بود که پیدایش رژیم اسرائیل و ارتباطش با هولوکاست بسیار ضعیف است، چرا که وی مدعی شده است هولوکاست تقریبا با از بین بردن بسیاری از اعضای جنبش صهیونیست که قصد داشتند به سرزمین‌های اشغالی کوچ کنند، از موجودیت یافتن اسرائیل جلوگیری کرد. ‏ اما آنچه که در این مقاله باید بیش از هرچیز دیگر توجه مخاطب را به خود جلب کند این است که هرچند این به اصطلاح اندیشمند یهودی سعی داشته است تا نظام حاکم بر سرزمین‌های اشغالی را زیر سؤال ببرد، ولی همچنان هولوکاست را زیر سؤال نبرده است و سعی دارد که در مطالب خود، وجود هولوکاست را به مخاطب القا کند. ‏
وی در ادامه اظهاراتش سعی کرده است تا با پرداختن به موضوع تلاش برای از سرگیری مذاکرات مقامات رژیم صهیونیستی با مقامات فلسطینی، نظام حاکم بر سرزمین‌های اشغالی را زیر سؤال ببرد. ‏
بوئر با اشاره به تلاش مقامات اسرائیلی برای از سرگیری این مذاکرات، تلاش آنان را ناشی از احساس ناامنی داخلی دانسته و با اشاره به موضع بنیامین نتانیاهو در این خصوص مدعی شده است: «من فکر می‌کنم که این امر نشانگر احساس ناامنی در داخل باشد، چرا که اگر شما از هویت یهودی خود احساس امنیت خاطر کنید، نیازی نیست که «ابومازن» یا «صائب عریقات» به شما بگویند که شما یک یهودی هستید؛ همانطور که آنان نیز برای اثبات هویت فلسطینی خود به تایید و گفته‌های من نیازی ندارند.» ‏
هرچند وی در ادامه اظهاراتش سعی کرده تا برای خوب جلوه دادن خود و دوستان هم عقیده‌اش به این نکته بپردازد که تمامی ساکنان اراضی اشغالی اعم از یهودی و فلسطینی، باید از حقوق برابر برخوردار شوند اما نباید این نکته را فراموش کرد که اکثر کسانی که به حریم فلسطینی‌ها تجاوز می‌کنند، مایملک آنان را به آتش می‌کشند، آنان را مورد ضرب و جرح قرار می‌دهند و حتی به قتل می‌رسانند، عمدتاً از شهرک نشینان تندروی اسرائیلی هستند که از عقایدی مشابه با یهودا بوئر برخوردار هستند. ‏
ذکر این نکته لازم است که شاید این طور به نظر برسد که یهودی‌های تندرو سعی دارند نظام حاکم بر سرزمین‌های اشغالی را زیر سؤال ببرند و مقامات رژیم صهیونیستی را چهره‌های غیر موجهی جلوه دهند، ولی خود نیز در صورتی که جای آنان را بگیرند، به هیچ وجه حافظ حقوق فلسطینی‌ها نخواهند بود و همچنان آنان را مورد ظلم و ستم قرار خواهند داد. البته این تمامی بحران سیاسی ـ اجتماعی رژیم صهیونیستی در شرایط موجود نیست و تنش‌ها جنبه‌های گوناگونی دارند. ‏
گزارشی که محرمانه ماند
«گزارشی که محرمانه ماند» عنوانی است که یک روزنامه سوییسی برای انقلاب یهودیان اتیوپی تبار علیه تبعیض نژادی در رژیم صهیونیستی برگزید.
روزنامه سوییسی «له تمپس» گزارش خود را از وضعیت تبعیض نژادی در فلسطین اشغالی، اینگونه آغاز کرد: «مرا به عنوان یک وحشی نگاه نکنید» این شعاری است که یکی از معترضین جوان اتیوپی تبار در اسرائیل به نام «مولات آرارو» در واکنش به تشدید روزافزون شرایط نابرابر و تبعیض‌آمیز در اسرائیل سر داد.
این روزنامه سوییسی افزود: یهودیان آفریقایی تبار که خود را متصل به ملکه افسانه‌ای «صبا» می‌دانند از اعمال نژادپرستی موجود توسط رژیم صهیونیستی رنج فراوان برده و در اعتراض به این وضعیت در مقابل کنیست (مجلس) تجمع کردند.‏
این روزنامه ادامه داد: شمار آنها به 5000 نفر می‌رسید و بسیاری شان از شهر کوچک «کیبـیات» به بیت‌المقدس آمده بودند. اصطلاحاً این یهودیان اتیوپی تبار را «فلاشه» می‌خوانند. بسیاری از آنها در سالهای دهه 1980 به اسرائیل آمده و گمان می‌کردند به بهشت می‌روند! اما از آن زمان فقط تحقیر شده‌اند.
«له تمپس» در ادامه گزارش خود نوشت: یکی از معترضین که مردی چهل ساله و کارگر لبنیاتی بود می‌گفت: روزی نیست که مرا با واژه‌های زننده و توهین‌آمیز مانند سوسک و کرم، به علت رنگ پوستم، خطاب نکنند.‏ اعتراضات فلاشه‌ها هنگامی اوج گرفت که ساکنین سفید پوست شهر «کیبـیات» به صورت کتبی متعهد شدند و تصمیم گرفتند که به سیاه پوستان نه چیزی بفروشند و نه چیزی اجاره دهند؛ قراردادی که بااجازه شهرداری انجام پذیرفته بود!‏          ادامه دارد...