آرگو، اسکار، آمریکا

 پایگاه بصیرت:پیروزی‌های جعلی، شکست‌ها و سرخوردگی‌ها را آشکارتر می‌کنند و در میان امواج بلند اعتراض می‌توان به صداهایی توجه کرد که جلوه‌هایی از حقایق پنهان یا کمتر دیده شده را مورد تاکید قرار می‌دهند. فیلم ضعیف ضدایرانی "آرگو" با دریافت "اسکار" مصداق روشنی از شکست خوردگی و بی‌اعتباری اسکار و آمریکا شده است که نوع واکنش‌های اهل سینما افشاگر ادامه‌داربودن آن است.
فرار شش آمریکایی از ایران با دخالت کانادایی‌ها و اعزام یک مامور ویژه سازمان سیا، موضوع و بهانه فیلم است که ازجمله می‌کوشد آن مامور سیا "تونی مندز" را به سبک رایج فیلم‌های‌ آمریکایی به نماد قدرت و قهرمانی بلامنازع امپراطوری آمریکا تبدیل کند. بنابراین بهتر است ابتدا اعتراف همان مامور ملاک ارزش‌گذاری بر چنین فیلمی در نظر گرفته شود.تونی مندز می‌گوید: مردم درک می‌کنند که "آرگو" یک فیلم است نه یک روایت مستند معتبر تاریخی، اصولا هالیوود برخوردی خودمختارانه و خودخواهانه با حقایق دارد.سخن توجیه‌گرانه مندز به عنوان مولف داستان فیلم "آرگو" و قهرمان پوشالی آن، در واقع روایت مثبتی از همان اعتراض تلخ سفیر سابق کانادا در ایران است که خود به طور کامل درگیر ماجرای فرار شش آمریکایی بوده و اکنون می‌گوید من منتقد اصلی تحریف حقایق در این فیلم و عادت آمریکایی‌ها به این کار هستم.جیمی کارتر رئیس‌جمهور وقت امریکا هم، در حالی که قصد تعریف و تصدیق روایت فیلم را دارد می‌گوید: بله، البته ماجرا این طور که در فیلم روایت شده نبود."کلاهبرداری علنی" و "توهین به شعور آمریکایی‌ها" ازجمله عناوین و القابی است که منتقدان آمریکایی به فیلم "آرگو" می‌دهند و امام جماعت دانشگاه دوک در کارولینای شمالی نیز "آرگو" را نمادی از ناتوانی آمریکایی‌ها در مواجه‌شدن با واقعیت جهان پیرامون خود می‌داند، چرا که به قول وی "ما همیشه در فیلم‌هایمان خود را به صورتی که آرزو داریم باشیم نشان می‌دهیم اما همه می‌دانند که این طور نیستیم و دیگر کسی حاضر نیست ما را اینگونه قهرمان ببیند."
"آرگو" یک روایت صهیونیستی از واقعه تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران است که به سبک رایج فیلم‌های کمپانی برادران وارنر به حاشیه‌پردازی برای باورپذیرکردن تحریفات خود می‌پردازد و سخنگوی همسر رئیس‌جمهور آمریکا نیز تلویحا اذعان می‌کند که همسر اوباما به اشاره صهیونیست‌ها در مراسم اعطای اسکار به این فیلم حضور یافته است. کاری که در تاریخ "اسکار" امری غیرمتعارف قلمداد می‌شود اما در تاریخ کاخ سفید امری کاملا عادی است و اکنون می‌توان این واقعه را جزئی از روند افشای تسلیم همه‌جانبه "ابرقدرت" در برابر بازی‌گردانان صهیونیست خود دانست.تحقیر جایگاه رئیس‌جمهور و کاخ سفید ازجمله تعابیر نشریات آمریکایی از این اتفاق است که به نوبه خود سرخوردگی روشنفکران آمریکایی از افول مداوم ابهت جامعه آمریکایی را افشا می‌کند و باعث می‌شود، منتقد سینمایی "هالیوود ریپورتر" همانند "سی.ان.ان" همسر آقای اوباما را مهمان ناخوانده بنامد و تصریح ‌کند: "اصلا دلم نمی‌خواست خانم اوباما را در مراسم ببینم".این اظهار تاسف‌ها البته هم یادآور اهمیت سمبلیک "نهاد ریاست جمهوری"حتی در مقایسه با هالیوود به عنوان مرکز جهانی‌سازی سینمای آمریکاست و هم در عین حال نشان می‌دهد که آنها از یادآوری تامین‌ هزینه‌های انتخاباتی رئیس‌جمهورشان توسط هالیوود و تبدیل اوباما و همسرش به کارگزار هالیوودی‌ها چه اندازه ترس و نفرت دارند.روزنامه "هافینگتون پست" در مقاله‌ای به قلم "عبدالله آنتپلی" فعال حقوق بشر و امام جماعت یکی از معتبرترین دانشگاههای آمریکا،‌این فیلم را "بد، شرم‌آور و سراپا غلط" می‌خواند و می‌نویسد:"فیلم آرگو و تقدیرهایی که از آن شد، همه را متوجه مشکلات موجود جامعه آمریکا می‌کند و نشان می‌دهد که ما چقدر از واقعیت می‌ترسیم و فرار می‌کنیم. انتظار داشتم این فیلم به ما کمک کند با یکی از زشت‌ترین فصل‌های تاریخ اخیرمان در برخورد با مردم ایران روبرو شویم و مشتاق بودم ببینم این فیلم چه اندازه به درک شکست سیاست‌های خارجی ما به خاطر عدم درک انقلاب اسلامی ایران کمک خواهد کرد و به نقد چهل سال پشتیبانی شرم‌آور سیا از رژیم فاسد و ستم‌پیشه پهلوی در ایران خواهد پرداخت، اما فیلم شدیدا به فیلم "رمبو 3" شبیه است و فراتر از روال معمول فیلم‌های هالیوود نه تنها به تحریف اجزاء تاریخ بلکه به تحریف بدیهیات می‌پردازد و من نیز مثل "کوین بی.لی" منتقد سینما معتقدم کسانی که از "آرگو" تعریف می‌کنند خود را به حماقت زده‌اند. "آرگو" همچنین خط اهانت‌های فریب‌کارانه پس از یازده سپتامبر به مسلمانان را دنبال می‌کند و ما را بیش از پیش در گرداب بی‌خبری از واقعیت فرومی‌برد، دیگر زمان آن رسیده است که واقعا دست از حماقت برداریم و فکر می‌کنم خیلی‌ها در جامعه آمریکایی همین را از هالیوود و کاخ سفید می‌خواهند."حضور گسترده نظامیان با لباس ارتشی در مراسم اسکار و بی‌احترامی به سینماگران وجه دیگری از دلایل ابراز تنفر آنها نسبت به علنی‌شدن رویکرد سیاسی "اسکار" و دستورگرفتن گردانندگان آن از کاخ سفید و لابی‌های صهیونیستی را تشکیل می‌دهد که ازجمله "واشنگتن پست" و "نیویورک تایمز" نیز به آن پرداخته‌اند و یادآور می‌شوند که این اتفاق مغایر با همه عادات آمریکایی‌ها بوده است زیرا آنها معمولا در هر مراسمی با لباس مناسب همان مراسم حاضر می‌شوند.پایگاه خبری الجزیره نیز بااشاره کنایه آمیز به پیروزی "آرگو" در برابر فیلم شکوهمندی چون "لینکلن" اثر "استیون اسپیلبرگ" آن را پیروزی ملاحظات سیاسی می‌خواند که نشان‌دهنده تلاش برای القاء اهمیت مضاعف یک مامور سیاسی و یک ماموریت نه‌چندان موفق در مقایسه با تاریخ زندگی یکی از مهم‌ترین رهبران تاریخ آمریکاست، به ویژه آنکه اسپیبرگ با یکی از بهترین آثار خود به جشنواره آمده بود و گذشتن از کنار فیلم او نمی‌توانست برای هالیوود و منتقدانش چندان کم:‌هزینه و آسان باشد.علاوه برخود آمریکایی‌ها، می‌توان گفت بسیاری سینماگران غیرآمریکایی نیز معرفی "آرگو" به عنوان یک شاهکار سینمایی را توهین به خود می‌دانند. ازجمله "ولادیمیر منشوف" کارگردان روس اظهار تعجب می‌کند که چگونه یک فیلم متوسط بدون داشتن لحظات غیرقابل پیش‌بینی توانسته است اسکار بگیرد و صریحا اعلام می‌کند "ما شاهد افت شدید سطح هنری سینمای آمریکا هستیم."
* مامور سیا و نویسنده داستان اصلی فیلم: هالیوود برخورد خودمختارانه با حقایق دارد
* روزنامه‌های آمریکایی: کلاهبرداری علنی"، "توهین به شعور آمریکایی‌ها" "بد"، "شرم‌آور"، سراپاغلط"
* منتقد آمریکایی: تا کی می‌خواهیم خود را به حماقت بزنیم؟
* کارگردان روس: افت شدید سینمای آمریکا
* امیر خوراکیان: اصلا "لابی" کار صهیونیست‌هاست و آرگو به سفارش صهیونیست‌ها ساخته شده است!
* سعید مستغاثی: هدف اسکار از 85 سال پیش تقویت ایدئولوژی و فرهنگ آمریکایی اعلام شده بود!
 

جمهوری اسلامی