* برخی از مقامات ارشد دولت از جمله اکبر ترکان، عبدالرضا رحمانی فضلی و مجید انصاری از احتمال ورود «پولهای کثیف» به انتخابات م��لس آینده خبر دادهاند. به نظر شما این پولها توسط چه کسانی و با چه هدفی وارد انتخابات خواهد شد؟
** مساله سوءاستفاده از انتخابات مساله جدیدی نیست و در گذشته نیز در ایران وجود داشته است. از گذشتههای بسیار دور که انتخابات در کشور ما مرسوم شد برخی افراد که حاضر بودند برای به دست آوردن آرای مردم به هر شیوهای متوسل شوند و با بازیهای کثیف سیاسی رای جمع کنند. برای اینگونه افراد تنها رسیدن به پیروزی اهمیت داشت و چگونگی و ابزار آن به هیچ عنوان مهم نبود. شعار این عده این بود که «هدف وسیله را توجیه میکند». این شعار به این معنا بود که هدف ما تنها رأی آوردن است. این عده از ابزارهای مختلفی چون افکار عمومی، فریبهای مالی و اقتصادی و بازیهای کثیف سیاسی استفاده میکردهاند تا فضای انتخابات را تحتتاثیر قرار دهند. خوشبختانه در سالهای اخیر دستگاههای مسئول در این زمینه تلاش زیادی کردهاند تا برگزاری انتخابات به شکل دقیقتری صورت بگیرد.
به همین دلیل وزیر کشور به عنوان مسئول برگزاری انتخابات در سراسر کشور قبل از برگزاری انتخابات در این زمینه هشدار دادند که برخی در گذشته از پولهای کثیف استفاده کردند و دستگاههای مسئول مراقب باشند که انتخابات آینده دستخوش «پولهای کثیف» نشود. حضرت امیرالمومنین (ع) میفرمایند«انسان در مقابل پولی که از راهحلال به دست میآورد باید حساب پس بدهد و در مقابل پولی که از راه حرام به دست آمده عتاب و عذاب خواهد شد». پول حرام با خود نگون بختی دنیا و آخرت را به دنبال خواهد داشت. بنابراین هنگامی که آقای رحمانی فضلی به عنوان مسئول برگزاری انتخابات آینده از احتمال ورود «پولهای کثیف» به فضای انتخابات سخن میگوید به صورت ناخودآگاه این مساله از حالت تئوری و فرضیه خارج میشود و رنگ هشدار به خود میگیرد. نکته مهم در این زمینه این است که تندروهای اصولگرا به دلیل اینکه آقای رحمانی فضلی پیشینه اصولگرایی دارد نمیتوانند مدعی شوند که«پول کثیف» نوعی حربه تبلیغاتی از سوی جناح رقیب یعنی اصلاحطلبان است.
این هشدار وزیر کشور دغدغه و نگرانی افراد سالمی که قصد حضور در انتخابات برای خدمت به مردم را داشتند برطرف کرد. برخی ازافراد نگران این مساله بودند که ممکن است سرنوشت این انتخابات را«پول» مشخص کند و برخی با استفاده از پول کثیف بتوانند در اراده مردم خلل ایجاد کنند. در کنار این مساله مجمع تشخیص مصلحت نظام هم در حال تلاش است تا در قوانین، شیوه انتخابات و هزینههای انتخاباتی تغییراتی به وجود بیاورد تا امکان سوءاستفاده به حداقل ممکن کاهش پیدا کند. بنده امیدوارم با این تلاشها و توجه ویژه مسئولان زمینه برگزاری یک انتخابات سالم و بدن حاشیه فراهم شود تا شایستهترین افراد به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کنند.
* چرا «دلواپسان» به جای اینکه به فسادهای بزرگ اقتصادی واکنش نشان بدهند نسبت به تفاهم ایران و1+5انتقاد دارند و دلواپس هستند؟
** زمانی که نخستین قطعنامه سازمان ملل علیه ایران صادر شد کسانی که هماکنون«کاسه داغتر از آش» شدهاند دلواپس نبودند، قطعنامههای بعدی هم که صادر شد دلواپسی این عده «گل» نکرد و احمدینژاد را تشویق میکردند که همچنان برخی سیاستهای تنش زای خود را ادامه بدهد. در همین زمان بود که احمدینژاد با فریادی رسا عنوان میکرد«آن قدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه دانتان پاره شود». این عده یا در آن زمان نسبت به این مساله آگاه نبودند که صدوراین قطعنامههای چه ضررهایی برای کشوربه دنبال خواهد داشت یا اینکه آگاهی داشتند اما ترجیح میدادند«سکوت» کنند. اگر از این ضرر و زیانها آگاهی نداشتند که باید تاسف خورد، اما اگر آگاهی داشتند و تعمداسکوت میکردند باید در دلسوزی آنها شک و تردید کرد. نکته مهم این است که تمامی مشکلات کنونی ما در عرصه خارجی و داخلی توسط همین دلواپسان به وجود آمده است.
هجده ماه تلاش بیوقفه تیم مذاکرهکننده هستهای در ماههای گذشته تنها برای این بود که کشور را از مشکلاتی که در چند سال اخیر بهوجود آمده نجات دهند. دلواپسان در زمانی که باید دلواپس منافع ملی و کشور میبودند که از روند خوشحال بودند اما هماکنون که مدیریت کشور روند عقلانیتر به خود گرفته مشخص نیست چرا دلواپس شدهاند. احمدینژاد قطعنامههای سازمان ملل را«کاغذپاره» میخواند. احمدینژاد از یک طرف شاهد ظهور مفسدان اقتصادی بود و از طرف دیگردولت خود را«پاکترین دولت تاریخ» میخواند. هماکنون اگر از دلواپسان سوال شود که شما چرا دلواپسید؟این عده در پاسخ خواهند گفت: ما به دلیل اینکه بین ایران و غرب یک تفاهم در حال شکلگیری است دلواپس هستیم. در واکنش به این سخنان باید عنوان کرد که بیانیه لوزان که هنوز تعهدآور نشده است. بنده چند سوال مهم از دلواپسان دارم.
چرا نسبت به یک بیانیه که هنوز تعهدی در پی آن نیامده تا به این اندازه جنجال و سروصدا میکنید؟چرا تا به این اندازه تن دولت منتخب مردم را میلرزانید؟ این عده فراموش کردهاند در هشت سال گذشته مردم کشور را دلواپس آینده کردهاند. این عده خود عامل اصلی به وجود آمدن دلواپسی در کشور هستند. در نتیجه برای افکار عمومی دلواپسی کنونی قابل قبول و پذیرش نیست. دلواپسی بیمنطق نوعی ادای سیاسی است تا دولت را از مسیر صحیحی که در پیش گرفته منحرف کند. به نظر من دلواپسان در ظاهر خود نگرانی نشان میدهند در صورتی که در «پشت پرده» مسائل دیگری در جریان است.
* تفاهم هستهای ایران و 1+5موجی از امید را در بین مردم کشور به وجود آورده است. آیا کشور پس از برداشتن تحریمها با شکوفایی اقتصادی مواجه خواهد شد؟
** واقعیت این است که تمام مشکلات اقتصادی ما به برداشتن تحریمها مربوط نمیشود و به ساختارهای اقتصادی باز میگردد. کشور ما قبل از اعمال تحریمها هم با مشکلات اقتصادی روبهرو بود. ایران از نظر اقتصادی مانند یک بیماری بود که تحریمها بیماریاش را تشدید کرد. در نتیجه اگر با توافق نهایی ایران و1+5تحریمها به طور کلی برداشته شود ما نمیتوانیم انتظار یک «شکوفایی بزرگ» را داشته باشیم. شکوفایی زمانی اتفاق خواهد افتاد که تولید در همه ابعاد افزایش پیدا کند. این اتفاق زمانی محقق خواهد شد که اقتصاد ایران از حالت «رانتی»، «تک محصولی» و «دولتی» خارج شود. اگر ما عنوان کنیم اگر تحریمها برداشته شود کشور یک شبه به «گلستان» تبدیل میشود وعده غیرمنطقی و ناصحیحی به مردم دادهایم. تحریمها مانند یک«سد بزرگ» جلوی رشد کشور را گرفته است. بنده پیشبرد مذاکرات و چرخیدن چرخ اقتصاد کشور به سمت پویایی را نقطه عطف کارنامه دولت میدانم.
سال۱۳۹۳ سال مهمی برای آزمون دیپلماسی کشور بود چراکه دشمنان همواره علیه جمهوری اسلامی تبلیغ میکردند که ایران اهل گفتوگو و نشستن پای میز مذاکره نیست اما مذاکرات هستهای نشان داد منطق ایران، منطق مذاکره و تعامل در عرصه بینالمللی است. مذاکرهکنندگان با تلاشهای خود و به پشتوانه رهبری مدبرانه رهبر معظم انقلاب و حمایتهای مردمی توانستند فضاسازیهای خصمانه استکبار جهانی درباره اینکه ایران تهدیدکننده صلح جهانی است را خنثی کنند و نشان دهند که جمهوری اسلامی با استدلال قوی و استقامت فوقالعاده در مسیر اعتمادسازی افکار عمومی قدم بر میدارد و با تمهیدات به موقع حربههای دشمنان علیه ایران را ناکام میگذارد. هنر دیپلماسی ایران رو در رو قرار دادن رژیم نامشروع اسراییل و دولت آمریکا بود. اگر حتی مذاکرات به نتیجه نرسد، باز هم از دید افکار عمومی جهان، ایران سربلند خواهد بود چرا که منطق خود را در مذاکره نشان داده و این آمریکاییها هستند که نزد افکار عمومی محکوم خواهند بود.
متاسفانه عدهای در داخل از به نتیجه رسیدن مذاکرات راضی نیستند و با رفتارهای خود درصدد کمرنگ جلوه دادن دستاوردهای دستگاه دیپلماسی هستند که باید مراقب اینچنین رفتارهای غیرمنطقی و تندروانه بود. دولت در سال گذشته توانست چرخهای راکد اقتصاد به ارث رسیده از دوران تصدی رئیسجمهور سابق را با صبر، مدارا و منطق به سمت پویایی به حرکت درآورد. بنده امیدوارم پس از برداشتن تحریمها شرایط اقتصادی کشور روزبه روز بهتر شود.
* عبدالرضا داوری از نزدیکان احمدینژاد مدعی شدهاند که برخی از اصلاحطلبان به دیدار محمود احمدینژاد رفتهاند. به نظر شما این خبر صحیح است و چنین اتفاقی افتاده است؟
** این خبر نمیتواند صحیح باشد، چرا که اصلاحطلبان هیچ سنخیتی با احمدینژاد ندارند. اصلاحطلبان بیش از هر گروه و جریانی نسبت به وضعیتی که احمدینژاد برای کشور به وجود آورد انتقاد دارند و هیچگاه به سراغ چنین افرادی نخواهند رفت. دیدار اصلاحطلبان با احمدینژاد یک «دروغ بزرگ» است که توسط هواداران وی برای مطرح کردن دوباره احمدینژاد عنوان شده است. اصلاحطلبان زمانی که احمدینژاد رئیسجمهور بود زیاد علاقهای به دیدار با وی نداشتند چه برسد به الان که وی به یک شهروند عادی تبدیل شده است. سوال مهم این است که آقای احمدینژاد دارای چه اندیشهای هستند که اصلاحطلبان بتوانند برای بهبود وضعیت کشور از آن استفاده کنند؟ایشان دارای چه فکر بلند و دوراندیشانهای هستند که بتواند راهگشای آینده کشور باشد.
ایشان هشت سال رئیسجمهور کشور بودند و بس. در نتیجه مذاکره با ایشان چه دردی از دردهای جامعه را برطرف میکند؟بنده با اصل این خبر هم مشکل دارم و معتقدم این خبر از اساس صحیح نیست. در شرایط فعلی اصولگرایان از احمدینژاد تبری میجویند چه برسد به اصلاحطلبان ک�� هیچ سنخیتی با احمدینژاد ندارند.
* پس از حادثه فرودگاه جده در عربستان برخی از ائمه جمعه خواستار لغو عمره شدند. بلافاصله نمایندگان مجلس نیز به این قضیه ورود کردند و حج عمره را به حالت تعلیق درآوردند. با این وجود برخی از شخصیتهای سیاسی مانند آیتا... علم الهدی معتقد بودند که حادثه جده با نیت سیاسی صورت گرفته است. نظر شما درباره این حادثه چیست؟
** دولت تدبیر و امید در برخورد با این حادثه زشت و نامناسب پیش قدم شد ومواضع محکمی نسبت به این مساله اتخاذ کرد. هم رئیسجمهور و هم وزیر امور خارجه هر کدام به شکل قاطعی با این مساله برخورد کردند. نمایندگان محترم مجلس نیز واکنش قابل توجهی به این مساله نشان دادند و یک همدلی و یکدستگی مناسبی نسبت به این اتفاق صورت گرفت. عربستان باید بداند که اگردرآمد حج و میزبانی از خانه خدا را نداشت یک کشور فقیر و منزوی به شمار میرفت. به نظر من مقامات عربستانی از وجود حرم الشریفین در این کشور سوءاستفاده میکنند.
عربستانیها با این اقدام شنیع خود نشان دادند که لیاقت میزبانی حرم الشریفین را ندارند. کسی که به میهمان خود و زائر خانه خدا خیانت و جسارت میکند نشان میدهد که شایستگی میزبانی خانه خدا را هم ندارد. در روایات اسلامی آمده است که «میهمان را گرامی بدارید، اگرچه کافر باشد» این درحالی است که این اقدام زشت علیه دو مسلمان صورت گرفته است. در نتیجه همه مردم ایران باید نسبت به این اقدام ناشایست حساسیت نشان بدهند و انزجار خود را اعلام کنند.