درباره حضور بانوان ایرانی در ورزشگاه‌ها

سال گذشته (خرداد ۱۳۹۳) بود که در جریان مسابقات لیگ جهانی والیبال در تهران و طی مسابقه جمهوری اسلامی‌ایران و برزیل، عده‌ای از زنان حامی‌فمینیست و وابسته به جریانات سیاسی، با تجمع مقابل درب اصلی ورزشگاه آزادی، به عدم اجازه ورود خود به سالن مسابقات اعتراض کردند و رسانه‌های بیگانه از جمله «بی‌بی‌سی فارسی»، «صدای آمریکا»، «رادیو فردا»، «دویچه‌وله» و … نیز در خطی مشترک با اشتیاق به حمایت از این افراد محدود پرداختند.

این تجمع چند نفری در حالی انجام شده بود که سایت فدراسیون والیبال پیشتر با انتشار اطلاعیه‌ای «ممنوع» بودن ورود بانوان به ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی را اعلام کرده و تاکید نموده بود پیش‌فروش اینترنتی بلیت تنها مختص آقایان است. با این وجود، اعتراضات به فضای مجازی کشیده شد و همزمان کمپین‌های متعددی با مدیریت خارج از ایران نیز به حمایت از ورود زنان به ورزشگاه‌ها اعلام موجودیت کردند و بعدها رنگ و بوی سیاسی گرفت.

از جمله افرادی که در آن تجمع شرکت کردند می‌توان به: «مریم قربانی‌فر(میرا)» یکی از اعضای جبهه منحله مشارکت است که پس از فتنه ۸۸ به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تبانی علیه نظام محکوم شد؛ «ژیلا بنی‌یعقوب» از فعالان فتنه ۸۸ است که خرداد ۸۹ در جریان اغتشاشات پس از انتخابات به یک سال حبس و ۳۰ سال محرومیت از شغل روزنامه‌نگاری محکوم شد؛ «صبا شعردوست»، یکی از حامیان جریان اغتشاش‌طلب فتنه که در سال ۸۸ به دلیل همکاری با جریان‌های فمنیستی موسوم به جنبش زنان، ایجاد اختلاف میان اقوام ایرانی، سیاه نمایی، یاس آفرینی، القای بی‌اعتمادی، حمایت از بازداشتی‌های جریان فتنه و همکاری با رسانه‌های خارجی ضدانقلاب مانند BBC و رادیو زمانه دستگیر شده بود؛ «سولماز ایگدر» در سال ۱۳۸۷ به دلیل اقدام علیه امنیت ملی به شش ماه ‏حبس محکوم شد؛ «شیوا نظرآهاری» هم یکی از تجمع‌کنندگان مقابل ورزشگاه آزادی بود که چندسال تحت عنوان فعال حوزه حقوق بشر و کودکان کار فعالیت می‌کرد، در جریان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ طی دو مرحله ۲۴ خرداد و ۲۹ آذر ۸۸ بازداشت شد. نظرآهاری به اتهام محاربه و تبلیغ علیه نظام و تجمع غیرقانونی به قصد برهم زدن امنیت ملی محکوم شده بود و پس از چندی با قرار وثیقه آزاد شده بود.

طی آشنایی با عوامل حاضر در اینگونه تجمعات به‌ظاهر ورزشی، می‌توان با باطن سیاسی و ضدامنیتی و ضدانقلابی اینگونه تجمعات بیشتر آشنا شد و به اهداف پشت‌پرده اپوزسیون داخلی و دنباله‌های خارجی آنها بیش از پیش پی برد.

از جمله افرادی که سال گذشته در جریان تجمعات و اعتراضات غیرقانونی برابر ورزشگاه آزادی تهران دستگیر شد، فردی به نام «غنچه قوامی» بود که در ابتدا توسط رسانه‌های بیگانه عنوان شد که وی بیگناه بوده، اما پس از مدتی ابرها به کنار رفت و مشخص شد که «غنچه قوامی» به‌سبب فعالیت‌های جاسوسی و همکاری با کشورهای متخاصم و اعترافاتش در دادگاه دستگیر شده؛ با این حال رسانه‌های بیگانه از موضع خود پایین نیامده و مدعی شد وی تنها فعال حقوق‌بشر بوده است!

با این حال، شانتاژ رسانه‌های فارسی‌زبان بیگانه و اپوزسیون، و همچنین فعالیت‌های تبلیغاتی برخی عناصر اپوزسیون با عنوان «دفاع از حقوق زنان ایرانی» در سالن‌های ورزشی محل رقابت‌های تیم‌های ملی فوتبال و والیبال ایران در خارج کشور، سبب شد فدراسیون جهانی والیبال شرط حضور تیم ملی والیبال ایران در لیگ جهانی سال ۲۰۱۵ را حضور بانوان ایرانی در ورزشگاه‌ها عنوان کند. همه این موارد سبب شد مسئولان ذی‌ربط با ورود تماشاگران زن به محل ورزشگاه‌ها موافقت کنند.

گفتنی است، اجازه ورود به زنان خارجی در ورزشگاه‌های ایرانی و ایجاد تفاوت بین زنان ایران و خارجی از جمله اشتباهات مسئولان ذی‌ربط بود که سبب بروز حس تبعیض بین برخی از زنان ایرانی شد.

با این حال، اماکن ورزشی کشور در صورت حضور بانوان، نیازمند بازسازی جدی فرهنگی و انظباطی است. با تلاش جدی مسئولان و اهالی ورزشی باید فضای آلوده و ناسالم بین مردهای حاضر در اماکن ورزشی باید از بین برود و امنیت اخلاقی و حرمت بانوان برای حضور در ورزشگاه‌ها حفظ شود. مجوز حرمت حضور بانوان در ورشگاه‌ها که توسط برخی از مراجع تقلید صادر شده نیز معطوف به همین امر است، وگرنه صرف حضور بانوان در اماکن ورزشی مشکلی ندارد و در سالهای گذشته نیز در جریان مسابقات بین‌المللی و داخلی بانوان ایرانی به دفعات در فضایی سالم و فرهنگی در سالن‌های ورزشی حضور پیدا کردند.

انتهای پیام/

منبع: امپراتوری دروغ