- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
سایت بصیرن، گروه فرهنگی/ فلسفه اینکه عزاداری امام حسین(ع) با گدشت این همه مدت، هر سال تجدید می‌شود چیست؟
بر مبنای نظر اسلام، عزاداری معمولی برای افراد عادی، سه روز است، یعنی اگر کسی پدر یا برادرش فوت کرد سه روز به عنوان یک فرد عزادار در خانه می‌نشیند. در این بین مسلمین هم وظیفه دارند برای تسلا نزد او بروند اما بعد از سه روز باید غائله را خاتمه دهد.
تنها موضوعی که گفته‌اند برای همیشه باید آن را احیا کنید و برآن بگریید، آن مسئله را زنده نگه دارید و نگذارید فراموش بشود، مسئله عزاداری حسین بن علی(ع) است، اما دلیل این امر چیست؟ آیا حسین بن علی (ع) نیازی دارد که مومنان برایش گریه کنند؟ آیا ایشان با عزاداری ما تشفی قلبی پیدا می کند و العیاذ بالله عقده‌های دل اهل بین علیهم السلام خالی می‌شود؟
امام صادق(ع) فرمود:سوره فجر را بخوانید که سوره جد ما حسین بن علی (ع) است. گفتند: آقا به چه مناسبت؟ فرمود: آیات آخر سوره والفجر آیه 27-30 «یا ایتها النفس المطمئنه- ارجعی الی ربک راضیه مرضیه- فادخلی فی عبادی- وادخلی جنتی» ای صاحب نفس مطمئن! به سوی پروردگارت بازگرد، در حالی که تو از پروردگارت خشنودی، عقده‌ای در روح تو وجود ندارد. تو آگاهانه کار خودت را انجام دادی، از کار خودت هم خوشحالی.
خدا از تو راضی است. حالا برو در زمره بندگان خاص من، در زمره بندگان ما باش. حسین(ع) رفت نزد پدر و برادر و ما در وجد بزرگوارش، آنها در یک سعادتی هستند که برای ما قابل تصور نیست. عقده‌ای ندارند که ما بخواهیم برای تشفی عقده آنها کاری کرده باشیم.
پس مسئله چیست؟ اسلام اصلی دارد به نام اصل عدل: «ان الله یامر بالعدل و الاحسان ...سوره» (نحل/90) اسلام اصلی دارد به نام مبارزه با ظلم و ستمگری، اصلی دارد به نام حماسه شهادت، حسین(ع) سمبل احیای عدالت اسلام است. حسین(ع) نماد مبارزه با ظلم در دنیای اسلام است، حسین حماسه شهادت است، حسین(ع) شعار عدالت اسلامی است،شعار عدالت است. زنده نگهداشتن نام حسین(ع) طرفداری از عدالت اسلامی. نصب هر پرچم سیاه بر سر در منازل یعنی وابستگی به حسین، همان حسینی که در راه عدالت شهید شد. پس من وابسته به عدالت اسلامی ام. من وابسته به حسینم، همان حسینی که در راه خدا هرچه داشت داد، آن حسین پاکباخته در راه خدا. پس من طرفدار پاکباختگی در راه خدا هستم. خود همین شعار است. اسم بچه‌تان را هم حسین می گذارید، اگر توجه داشته باشید می‌خواهید این شعار را زنده نگه دارید. این است که به ما گفته‌اند نگذارید این حادثه فراموش بشود.
سال به سال این خاطره را تجدید کنید. وقتی که این خاطره را تجدید میکنید متن وقایع را بازگو میکنید. آنگاه مشاهده میکنید که امام حسین(ع) برای عدل اسلامی قیام و در مقابل ظلم ایستادگی کرد؛ صحنه‌ای و حماسه‌ای می‌بینید که نظیرش در همه دنیا هرگز وجود ندارد.این هم خودش تعظیم شعائر است.
قرآن کریم در سوره حج آیه 32 می فرماید:«ذلک و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب». هرکس که شعار‌های الهی را زنده کند و بزرگ بشمارد این نشانه آن است که قلبی پاک و متقی و پرهیزکار دارد.
آری، امام حسین(ع) در دل هر مسلمان حقیقت‌خواه و عدالت‌خواهی جا دارد. «ان للحسین محبه مکنونه فی قلوب المومنین» همانا حسین بن علی (ع) یک محبت پنهانی در دل هر مومنی دارد، چرا؟ به روشنی معلوم است که چون هر مومنی در دلش یک علاقه‌ای به اسلام دارد، چون به اسلام علاقه دارد حسین را جز در راه جانبازی اسلام نمی‌بیند و او را که جان و مال و فرزندان و همه چیزش را در راه اسلام فدا کرد از اسلام جدا نمی‌بیند و اسلام را از حسین جدا نمی بیند. به آن مقدار که خودش را وابسته به اسلام می‌بیند وابسته به حسین بن علی(ع) می بیند. نه تنها ابا‌عبدالله، همه کسانی که در راه خدا و در رکاب ابا‌عبدالله (ع) شهید شدند همین طور هستند.
به امید شهادت در رکاب منجی عالم بشریت امام زمان (عج) روحی فداه
