دوزیست‌های فرهنگی

یادداشت: برخی از شخصیت‌های به‌اصطلاح فرهنگی دوزیست هستند، زیرا از یک‌جهت سینما و تلویزیون و عرصه فرهنگ کشور را وسیله‌ای برای درآمدزایی و معیشت خود قرار داده‌اند، اما دل در گرو سیاست‌های آمریکا دارند و همواره در پیام‌های خود از آن سیاست‌ها حمایت می‌کنند.

گزاره‌های تحلیلی: 1- بامداد جمعه‌ای که گذشت، دو فروند جنگنده آمریکایی با تهاجم به هواپیمای مسافربری ایران بر فراز آسمان سوریه، علاوه بر تعرض آشکار به هواپیمای ایرانی، باعث مصدومیت تعدادی از مسافرین شد. اکثر مردم ایران با شنیدن این خبر، اقدام تروریست‌های آمریکایی را محکوم کرده و خواستار پاسخ متقابل از سوی کشورمان شدند؛ اما سلبریتی‌های همیشه حاضر در همه صحنه‌ها، ترجیح دادند مانند سایر مواردی که مردم ایران در آن مظلوم واقع شده‌اند، در این مورد نیز خود را به بی‌اطلاعی بزنند تا آب‌ها از آسیاب بیفتد. 2- دوزیست‌های فرهنگی کسانی هستند که برای قربانیان آمریکایی یازده سپتامبر شمع روشن کردند و برای کاریکاتوریست‌های هتاک فرانسه، مقابل سفارت این کشور در تهران جمع شدند، بغض کرده و گفتند من_شارلی_ابدو_هستم، و یا بعد از انفجار در ورزشگاه استاد دو فرانس پاریس گریبان چاک کردند و ابراز تأسف کردند. بااین‌حال، آن‌ها در برابر صدها فاجعه دیگر علیه کودکان و زنان در یمن، سوریه، عراق، میانمار و حتی سیاه‌پوستان آمریکایی سکوت کردند. حتی این سلبریتی‌ها در قبال حمله تروریستی علیه مجلس شورای اسلامی و حملات تروریستی در زاهدان و خوزستان نیز که منجر به کشته و زخمی شدن شماری از همشهریانمان شد نیز سکوت کردند. 3- بخش زیادی از مشکلات دارویی کشور در زمانه کرونا به خاطر تحریم‌های ضد بشری آمریکا است. چگونه می‌توان باور داشت که برخی سلبریتی‌ها که شهرتشان به دلیل حمایت‌های همین مردم است، رنج هوادارانشان را نبینند و اعتراض نکنند. بی‌شک مردم صدای بلند این سکوت‌ها را می‌شنوند. 4- بنیان‌گذار جمهوری اسلامی در مورد رفتارهای این به‌اصطلاح روشنفکران که به غرب خدمت می‌کنند، می‌فرمایند: «شما روشنفکر هستید! آزادی که جوان‌های ما را فاسد کند، آزادی که راه را برای مستکبرین باز کند، آزادی که ملت ما را تا آخر به بند بکشد؛ شما این آزادی را می‌خواهید، و این دیکته‌ای است که از خارج به شما شده است.»