رابطه آمریکا با سلاح‌های کشتار جمعی

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
مخالفت صریح آمریکا با انهدام سلاحهای شیمیائی یکبار دیگر در سیزدهمین کنفرانس کشورهای عضو سازمان منع سلاحهای شیمیائی در « لاهه » تکرار شد و به شکست این اجلاس انجامید.
آمریکا با در اختیار داشتن بیشترین ذخایر سلاحهای شیمیائی در جهان علیه تصمیم کنفرانس برای انهدام این سلاحها موضع گرفت و با نابودی سلاحهای شیمیائی در مهلت مقرر مخالفت ورزید و مانع دستیابی به یک اجماع بین المللی در این زمینه شد.
با آنکه واشنگتن در موارد متعددی تصریح کرده است مایل به نابودی سلاحهای شیمیائی خود نیست لکن در جلسه اجرائی سازمان منع سلاحهای شیمیائی در مهرماه سال جاری در زیر فشار « گروه 4 » یعنی سازمان کشورهای عضو جنبش عدم تعهد به ناچار پذیرفته بود که در این مورد همکاری کند لکن در آخرین تصمیم خود وعده های همکاری را پس گرفت و مانع تصویب گزارش نهائی کنفرانس شد.
این مخالفت صریح آمریکا نشانگر وجود تصمیماتی است که هدف اصلی آن تضعیف نهادهای نظارتی بین المللی و به حاشیه راندن کنوانسیونهای بین المللی خلع سلاح است و مشخصا درصدد دفع الوقت و جلوگیری از تصویب نهائی پروتکل راستی آزمائی کنوانسیون میکربی و ایجاد بن بست در مسیر مذاکرات کنفرانس خلع سلاح ژنو پیرامون خلع سلاح اتمی و همچنین ایجاد موانع جدی در مسیر بازنگری در معاهده منع اشاعه سلاحهای هسته ای و حتی به شکست کشاندن تلاشها در این زمینه است .
در واقع واشنگتن در عین تلاش برای اعمال فشار بر سایر اعضا و بزرگنمائی مسائل کم اهمیت تر و حتی تمرکز بر روی موارد ادعائی که قابل اثبات و پیگیری نیستند از سوی دیگر سعی دارد که عملکرد خود را در هاله ای از ابهام قرار دهد و از شفاف سازی سیاستها و عملکرد خود اجتناب کند.
اهمیت و حساسیت این رفتار نامتعادل آمریکا زمانی بهتر قابل درک است که به موافقت واشنگتن در مورد انهدام سلاحهای شیمیائی در « شورای اجرائی » توجه کنیم و این نکته را در نظر داشته باشیم که آمریکا با تصمیمات و عملکرد پرتناقض خود عملا مانع حصول اجماع در این مقولات شده و زمینه های شکست کنفرانس را فراهم کرده است . موضوع مهم دیگر مخالفت تقریبا همزمان آمریکا با منع تولید و استفاده از بمب های خوشه ای است که به بهانه حفظ منابع آمریکا و متحدان واشنگتن توجیه شده است . یکصد کشور جهان در نشست « اسلو » با توجه به اینکه بمب های خوشه ای موجب مرگ هزاران انسان غیرنظامی و قطع عضو آنها شده پیمان منع استفاده از بمب های خوشه ای را تایید و امضا کردند.
کنفرانس پیمان منع استفاده از بمب های خوشه ای با شرکت 125 کشور تشکیل گردید ولی 25 کشور از جمله قدرتهای سلطه گر با این پیمان مخالفت کردند و از پیوستن به آن طفره رفتند.
وزارت امورخارجه آمریکا رسما اعلام کرده است که واشنگتن به این پیمان ملحق نخواهد شد چون آنرا به زیان منافع خود و متحدانش ارزیابی می کند و ممنوعیت آن جان نظامیان و متحدان آمریکا را به خطر می اندازد. میدانیم که اسرائیل در تقریبا تمامی صحنه های جنگ علیه اعراب و بویژه علیه فلسطینی ها از بمب های خوشه ای استفاده کرده و طیف وسیعی از شهروندان غیرنظامی در لبنان و فلسطین را به خاک و خون کشیده است . در طول جنگ 33 روزه هم آمریکا با ایجاد یک پل هوائی از طریق لندن به ارسال جنگ افزارهای پیشرفته و بمب های خوشه ای برای ماشین جنگی رژیم صهیونیستی پرداخته شود. این بدان معنی است که در مرحله استفاده اسرائیل از بمب های خوشه ای هم آمریکا شریک جرم صهیونیستها بوده است . البته موافقت واشنگتن با سایر کنوانسیونهای بین المللی نیز در برابر تصمیمات و اقدامات ضدانسانی واشنگتن و متحدانش کوچکترین تاثیر یا نقشی ندارد و فاقد اثرات بازدارنده و مهار کننده است . بطوریکه واشنگتن طبق تعهدات خود در قبال کنوانسیونهای بین المللی عمل نمی کند و عموما به راحتی آنها را زیر پا می گذارد و به « جنایت جنگی » متوسل می گردد.
دقیقا به همین دلیل است که واشنگتن تلاش می کند با سایر کشورها به تفاهمات متقابل دست پیدا کند و کشورها را در قبال « کمک های مشروط » خود متعهد سازد که از دستورات دادگاههای بین المللی و دادگاههای صالحه در سایر کشورها در مورد استرداد مجرمین و جنایتکاران جنگی سرپیچی کنند و مجرمین نظامی و غیرنظامی آمریکائی را به محاکم قضائی در سایر کشورها تحویل ندهند.
مسئله اینست که واشنگتن در عین اصرار برای مهار عملکرد سایر کشورها اصرار دارد که در جنایت و کشتار علیه بشریت در هر فرصت ممکن با دست های باز عمل کند و هیچ مانعی در برابر جنایاتش وجود نداشته باشد. واشنگتن حتی درخصوص قوانین موجود بین المللی و کنوانسیونهای رایج نیز سعی دارد به هر طریق ممکن و در چارچوب مطامع خود آنها را مورد تجدیدنظر قرار دهد تا مطابق دلخواه خود و متحدانش در این موارد تغییراتی به عمل آید که دربر گیرنده اهداف و برنامه های آمریکا و متحدانش باشد.
تلاش برای تجدیدنظر در پیمان « ان پی تی » یکی از جدی ترین اهداف آمریکا است که حقوق اعضا را از اصل کاهش دهد و با ایجاد محدودیتهای بازدارنده آنها را « مهار » کند و درعین حال خود و متحدانش با زیر پا گذاشتن مفاد « ان پی تی » هر تصمیم و اقدام خود را در باب تولید تکثیر انباشت و استفاده از سلاحهای کشتار جمعی به راحتی توجیه کنند حال آنکه سایر کشورها بویژه اعضای جنبش عدم تعهد (گروه 4 ) معتقدند که مفاد ان پی تی بایستی بدون تجزیه و تفکیک به طور کامل و درخصوص تمامی کشورها اعمال شود و مشخصا کشورهائی که محتوای مربوط به خلع سلاح اتمی را زیر پا گذاشته اند و اجرا نمی کنند در موقعیتی نیستند که از سایر کشورها « بازخواست » کنند. در واقع مسئله اینست که متهم نبایستی از موضع قاضی سخن بگوید و با نادیده گرفتن خطاهای آشکار خود دیگران را متهم سازد تا بلکه بر عملکرد سئوال برانگیز خود و متحدینش سرپوش بگذارد.
دو اجلاسی که این روزها در « لاهه » و « اسلو » برپا شد و مراتب مخالفت صریح آمریکا با انهدام سلاحهای شیمیائی و توقف تولید و استفاده « بمب های خوشه ای » را به نمایش گذاشت در حقیقت رمز ناکامی مجامع بین المللی در مهار جنایات جنگی را به دنیای معاصر فهماند. طبعا تا قدرتهای سلطه گر به محصول اراده جهانی تمکین نکنند دنیا روی صلح و آرامش را نخواهد دید و می بینیم که جای مجرم و قاضی همچنان غیرعادلانه عوض شده است ! و در این مقوله آمریکا مانع اصلی انهدام سلاحهای کشتار جمعی است.

.