یکی از ظرفیتهایی که در برنامهسازی سیما کمتر به آن توجه میشد؛ اما امروز به یک رویکرد درست در رسانه ملی تبدیل شده، استفاده از چهرههای بینالمللی است. تجربه نشان داده است، حضور افرادی که در دیگر کشورها ریشه دارند، میتواند هم موجب جذابیت و کنجکاوی برانگیز شدن برنامهها شود و هم زمینه را برای شناخت بهتر خودمان از نگاه دیگران فراهم کند. همچنان که گفتهاند؛ «بهتر آن باشد که سر دلبران، گفته آید در حدیث دیگران». برای نمونه، «مرضیه هاشمی» گوینده خبر آمریکاییالاصل شبکه «پرستیوی» که در آمریکا به دنیا آمده و رشد کرده است، نسبت به خود ما که ایرانی هستیم، درک متفاوتی از ایران دارد.
«سهیل اسعد» یا همان «ادگاردو» نیز یکی از این افراد است. وی سالها قبل برای تحصیلات دینی در حوزه علمیه از آرژانتین به ایران آمد و مدتی نیز به عنوان مبلغ دینی در آمریکای لاتین فعالیت داشت. وی اولین بار به عنوان راوی فصل دوم مجموعه مستند «جهانشهریها» که درباره مسلمانان و شیعیان آمریکای لاتین بود، در رسانه شناخته شد. سهیل اسعد قبل از شروع تحصیلات دینی، مدتی در زمینه هنرهای نمایشی کار میکرد و آشنایی نسبی با هنر و اجرا دارد. او امتحان خودش را در اجرای برنامه «محیا» پس داد. همه این عوامل باعث میشوند که سهیل اسعد را بهترین گزینه ممکن برای اجرای برنامه «سندباد» ارزیابی کنیم؛ چون هم یک غیرایرانی است که بناست دیگر کشورها و از جمله ایران را در برنامهاش روایت کند، هم به اجرا مسلط است و هم تجربه کار رسانهای و جلوی دوربین دارد.
برنامه «سندباد» در قالب نوین و مخاطبپسند ساخته شده است؛ یعنی برنامهای سیال با ضرباهنگی سریع و بخشها و آیتمهای متنوع و رنگآمیزی شده که مخاطب را گرفتار یکنواختی و سکون نمیکند. در آیتم اول برنامه، برای چند جوان که کنار هم نشستهاند، گزارههایی مطرح و از آنها پرسیده میشود که این گزاره مربوط به چه کشوری است؟ در نهایت مشخص میشود که همه گزارهها درباره یک کشور است. در ادامه و آیتم بعدی، یک زن یا مرد ایرانی که همسری از آن کشور را دارد و در ایران زندگی میکنند، به استودیو میآیند و به سهیل اسعد و دیگر کارشناس برنامه میپیوندند. در این قسمت با تجربه آنها از زندگی در کشوری دیگر و همچنین زیست در ایران همراه میشویم. یکی دیگر از بخشهای جالب این برنامه، مصاحبه با گردشگران خارجی، هم درباره ایران و هم درباره کشور خودشان است.
«سندباد» برنامهای است که با هدف شناخت بهتر «خود» و «دیگری» ساخته شده است؛ یعنی مخاطب برنامه در هر قسمت، ضمن آشنایی نزدیکتر با یک کشور خاص، سرزمین و جاذبههای فرهنگی و گردشگری و جغرافیایی کشور ایران را هم از نگاه غیرایرانیان مرور میکند. این یک طرح نوآورانه در برنامههای تلویزیون است و قبل از این، برنامه دیگری با این موضوع ساخته و پخش نشده بود.